تونس
کشوری کوچک که به خواسته اش رسید
علیرغم پیشرفت آرامی‌که از زمان سرنگونی رئیس جمهور بن علی در تونس حاصل شده است، این کشور کماکان با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می‌کند. اوضاع نابسامان اقتصادی که منشا آغاز اعتراضات ضد دولتی بود، هنوز به حد کافی بهبود نیافته است و هنوز نمی‌توان درباره ورود اسلام سیاسی به عرصه قدرت قضاوت صحیح داشت.
علیرغم مبالغات بی حد و حصر پیرامون حوادث تونس در سال جاری، بهتر است محتاط بود و تنها به بررسی همان پیشرفت ملایمی‌که از زمان سرنگونی رئیس جمهور سابق، زین العابدین بن علی حاصل شده است، پرداخت.
این واقعیت دارد که سازمان نسبتا کارآمد انتخابات ملی در برقراری یک مجمع ملی و تنظیم به موقع قانون اساسی جدید برای کمک به پیشرفت کشور نقش داشته است. انتصاب رئیس جمهور منصف مزروقی که یک سیاستمدار باکفایت و ذی نفوذ است، امیدها را زنده ساخته است. به همین ترتیب، انتصاب نخست وزیر حمدی جبالی به عرصه سیاست ثبات بخشیده است.
علیرغم این موفقیت‌ها، اقدام مقتضی در خصوص بهبود اقتصاد فلج ملی و نارضایتی شدید از بیکاری – که منشا اصلی قیام ژانویه بوده اند – صورت نگرفته است. از این گذشته، تونس باید اکنون به دنبال دستیابی به وفاق ملی باشد تا با تکیه بر آن ضربه روحی سالی تلخ که طی آن بیش از ۳۰۰ تونسی کشته شدند، را به فراموشی بسپارد.
همچنین، این کشور باید خود را با حاکمیت حزب اسلام گرای النهضه وفق دهد، گروهی که از سالی متلاطم بیشترین بهره را برد و پیروز انتخابات ماه اکتبر شد. قیام سازمان نیافته جوانان – که در ابتدای سال تا اندازه ای گسترده بود که دولت را از هم فرو پاشید – ممکن است به سبب اینکه صدای آرمان گرایی آنها نادیده گرفته شده است، به یاس و دلسردی آنها بیانجامد. به همین ترتیب، اهالی سیدی بوزید که از اختلاف نظرهای گسترده برخوردارند، تغییر چندانی در زندگی خود شاهد نبوده اند.
یک خط مشی قابل اتکا برای آینده این است که رئیس جمهور جدید یک فرمان عفو رسمی‌برای افراد وابسته به رژیم سابق صادر نماید. این اقدام می‌تواند فرآیند وفاق ملی را به پیش برده و به کشور کمک کند از رکود اقتصادی جاری با تکیه بر تخصص و تبحر اعضای رژیم حاکم سابق گذر نماید. جهت محافظت از کشور علیه اسلام گرایی افراطی حزب حاکم جدید، معقول آن است که رفراندومی‌جهت حفظ دستاوردهای سکولاری سابق برگزار گردد. تونس به حق نسبت به وضعیت خود در امور حقوق زنان و خانواده به خود می‌بالد و هر نوع اقدام جهت عدول از این مسیر را باید گامی‌به عقب تلقی کرد.
