مصر
ارتش حاکم بر کشور
اینکه ارتش جزء لاینفک حکومت در مصر است، هرگز تا این اندازه بروز نیافته بود. حکومت مبارک پایانی دراماتیک داشت، اما هنوز تا کوتاه کردن دست نظامیان از حکومت راه زیادی باقی مانده است. در حالیکه ژنرال‌ها و مردم رو در روی یکدیگر قرار گرفته اند، یکی از حیاتی ترین اقتصادهای جهان تقریبا در جای خود راکد مانده است. با این حال، ممکن است بازسازی کشور فرصتی برای تغییرات جدید فراهم آورد – البته اگر شانسی برای آن باقی مانده باشد.
ابتدا تا مدتی به نظر می‌رسید مصر ناآرامی‌هایی که به سقوط رئیس جمهور مبارک از حاکمیت ۳۰ ساله اش انجامیده بود، را به سرعت سپری خواهد کرد. پس از ۱۸ روز درگیری شدید که معبر اصلی قاهره یعنی میدان التحریر را به ویرانه مبدل ساخته بود، شهروندان مصری روز بعد از سرنگونی مبارک با تمام قوا جهت پاکسازی خیابان‌ها و پاک کردن شعارنوشته‌های روی دیوارها به میدان آمدند و روزی جدید را آغاز کردند.
یک سال بعد که طی آن سه بار نخست وزیر تغییر کرد، سرعت پیشرفت در پاکسازی شهر نشانی از حاکمیت جدید را با خود به همراه ندارد. در اواخر اکتبر، مسیحیان قبطی با نیروهای نظامی‌مصری درگیر شده و این درگیری‌ها مرگ ده‌ها تن از تظاهرکنندگان را به همراه داشت. در ماه نوامبر، وقتی مصریان معترض میدان التحریر را بازپس گرفته و به درگیری‌های خونین با نظامیان روی آوردند – نظامیانی که ابتدا همراه انقلاب مردمی‌بودند – تنش‌ها به بالاترین حد رسید.
پیروزی انتخاباتی احزاب اسلام گرا در ماه دسامبر با استقبال افرادی که به تمجید از فرآیند دموکراتیک پرداخته بودند، روبرو شد، اما صاحبنظرانی که نگرانند ایدئولوژی‌های اصول گرایی به عنوان سدی در مقابل پیشرفت کشوری بی ثبات عمل کنند، نگاهی محتاطانه به این پیروزی‌ها داشتند.
در راس تمامی‌چالش‌های فراروی برقراری ثبات در مصر، مخالف‌های روزافزون با نظامیان مصری است. دستگیری، محاکمه و حبس فعالین مردمی‌توسط ارتش به تقاضا برای پایان فوری تسلط نظامیان بر کشور انجامیده است. علاوه بر این، در ماه فوریه درگیری‌های خونین در یک مسابقه فوتبال میان دو تیم الاهلی و المصری در پورت سعید (Port Said) که به مرگ ۷۴ تن انجامید، دوباره معترضان در سرتاسر کشور را به خیابان‌ها کشانید و با انزجار فراگیر علیه ارتش همراه شد.
با بهبود شرایط امنیتی مصر قادر خواهد بود رو به بازسازی اقتصاد راکد خود بیاورد. در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱، وقتی عزم جدی معترضان خواستار پایان حکومت مبارک آشکار گردید، بازار بورس مصر با افت ۶٫۲۵ درصدی مواجه شد. در ۲۷ ژانویه و در پایان معاملات، شاخص منطقه ای EGX 30 نیز با سقوطی ۱۶ درصدی همراه شد. بازار بورس همان روز بسته و با یک رکوردشکنی به مدت ۵۴ روز تعطیل ماند. بازار بورس در ۲۳ مارس مجددا گشایش یافت و یک روز دیگر ار افت شاخص‌ها (۸٫۹ درصد در گشایش مجدد) را تجربه نمود. در مجموع، انقلاب مصر هزینه ای معادل افت ۴۵ درصدی حجم معاملات به بازار بورس مصر تحمیل کرد. اطمینان مجدد آهسته و پیوسته مبنی بر اینکه خشونت‌ها رو به پایان می‌روند، می‌تواند بخش عمده ای از کاهش صورت گرفته را جبران نماید، اما این مستلزم اطمینان از عدم تعطیلی مجدد بازار بورس می‌باشد.
در حالیکه تصویر جدیدی از خشونت خیابانی در هر روز به بیرون درج می‌کند، صنعت توریسم این کشور که روزی از رونق زیادی برخوردار بود، مطابق با گزارشات جدید با زیان ۴۰ میلیون دلار آمریکا در روز مواجه شده است. با این همه، فرصت‌هایی برای پیشرفت وجود دارد، چراکه – صرفنظر از جاذبه‌های بسیار معروف – فرصت‌هایی دست نخورده در زمینه توریسم و کارآفرینی موجود می‌باشند.
