انتخابات شوراهای شهر و روستا جمعه گذشته همزمان با انتخابات ریاست جمهوری در ایران برگزار شد – عکس از گتی ایمجز
انتخابات شورای شهر و روستا هم جمعه گذشته در سراسر ایران برگزار شد، انتخاباتی که با وجود قرار گرفتن تحت الشعاع انتخابات حساس ریاست جمهوری، نتایج آن عملا در روند اداره کشور ایران چه از جنبه های اقتصادی و اجتماعی و حتی از نظر سیاسی اهمیت زیادی دارد.
نتایج چهارمین انتخابات شوراهای شهر و روستا در ایران، سه روز پس از برگزاری اعلام شد. با وجود رد صلاحیت شماری از نامزدهای اصلاح طلبان در شهرهای مختلف در سراسر ایران، اصلاح طلبان زیادی موفق به راهیابی به شوراهای شهر و روستا شدند.
درباره ترکیب انتخابات شوراهای شهر و یا مجلس معمولا ترکیب و شرایط انتخابات شهرهای بزرگی چون تهران به عنوان شاخص سنجیده می شود. در تهران، ۴ میلیون و ۷۰۰ نفر واجد شرایط رأی دادن بوده اند که از این تعداد حدود ۴۵ درصد در انتخابات شورای شهر مشارکت کردند.
بر اساس ارزیابی بعضی وبسایت های خبری، از ۳۱ کرسی شورای شهر تهران ۱۳ کرسی به ائتلاف اصلاح طلبان و ۱۸ کرسی به اصولگرایان اختصاص پیدا کرده است، هر چند بعضی تحلیلگران معتقدند نباید فراموش کرد بعضی نامزدهای مستقل هم به شورای تهران راه یافته اند اما به عنوان اصولگرا در نظر گرفته شده اند.
به عنوان مثال دو ورزشکار یعنی عباس جدیدی و هادی ساعی به طور مستقل وارد شورا شدند اما برخی اصولگرایان آنها را در لیست های خود قرار دادند.
حضور ورزشکاران این بار هم در ترکیب راه یافتگان به چهارمین شهر تهران قابل توجه بود: علیرضا دبیر، هادی ساعی، حسین رضا زاده و عباس جلیلی از قهرمانان ورزشی ایران هستند که با رای بالا قدم به شورای شهر تهران می گذارند.
راهیابی سپنا نیک نام کاندیدای زرتشتی در شهر مذهبی یزد و یا رای بالای بعضی نامزدهای زن در شهرهای مختلف از جمله المیرا خاماچی در شهر تبریز از جمله رویدادهایی بود که توجه اصحاب خبر را در ایران به خود جلب کرد.
اما به نظر می رسد در این انتخابات شوراها، بیش از راه یافتگان به شورا، آنهایی خبرساز شدند که رأی نیاوردند.
به عنوان مثال در شهر تبریز سیدحسن شکوری و علاالدین نورمحمدزاده (از نمایندگان دوره های اول تا سوم شورای این شهر) که اکنون تنها به عضو علی‌البدل بودن اکتفا کرده‌اند از جمله‌ای چهره‌های ناکام هستند.
از جمله چهره های شاخص یا شناخته شده ای که در شورای تهران رأی نیاوردند می توان به پروین احمدی نژاد، خواهر محمود احمدی نژاد رئیس جمهور کنونی، اسدالله عسکراولادی بازرگان شناخته شده، عبدالرضا شیخ الاسلام وزیر سابق تعاون و کار و رفاه اجتماعی، حسن غفوری فرد نماینده چهار دوره مجلس، محمد علی آبادی معاون سابق رئیس جمهور و یا علیرضا علی احمدی وزیر سابق آموزش و پرورش اشاره کرد.
با توجه به این آمار به نظر می رسد نوعی احساس عمومی در رأی نیاوردن وزیران یا وابستگان به دولت آقای احمدی نژاد قابل تشخیص است.
شورای شهر و روستا در ایران نهاد نوپایی است که در مدت ۱۱ سال از ظهور خود اگر چه نقطه عطفی در مدیریت محلی کشور محسوب می شود اما با بی اقبالی دولتمردان در دولتهای مختلف هنوز نتوانسته است به جایگاه شایسته خود دست پیدا کند. شوراهای شهر به ویژه در شهرهای بزرگ و کلانشهرها همواره با اتهام سیاسیگری و اعمال سلیقه های سیاسی به حاشیه رانده شده اند.
