چرا مردم برای آمدن به این کشور صف می کشند؟ چرا قایقهای ساخته شده از جعبه های کارتنی شیر را برای قایقرانی تا اینجا می ستایند؟ چرا به دیپلماتها و سربازان ما اعتماد دارند بشیوه ای که با هیچ کشور دیگری اتفاق نمی افتد؟ زیرا ما چراغ فرصت و آزادی هستیم و به خاطر اینکه این بیگانگان از ته قلبشان می دانند که کارهایی که ما انجام می دهیم متفاوت از دیگر قدرتهای بزرگ در طول تاریخ است.
یکی از کارهای بزرگی که انجام دادیم این بود که مردی سیاهپوست که پدربزرگش مسلمان بود را به عنوان رئیس جمهور انتخاب کردیم و آنهم بعد از اینکه مورد هجوم حملات ۱۱ سبتامبر قرار گرفتیم. و یکی دیگر از کارهایی که انجام می دهیم چیزی است که روز سه شنبه انجام دادیم و آنهم چاپ گزارشی بود که پرده از شکنجه زندانیان و متهمان تروریستی حادثه ۱۱ سبتامبر برداشت. و من از اینکه آن را چاپ کردیم بسیار خرسندم.
هر چند ممکن است که این امر آمریکاییهای گروگان گرفته شده در آینده را در معرض خطر قرار دهد، و این امری است که نباید با آن با بی اعتنایی برخورد کرد. ولی خود انتقادی چیزی است که سلامت جامعه ما را بطور کلی حفظ می کند و این همان چیزی است که ما را به یک الگو مبدل می سازد که دیگران به دنبال تقلید و مشارکت در آن و همچنین هجرت به سوی آن هستند. و با وجود متفاوت بودن یک منبع حیاتی امن شمرده می شود.
پیشتر این مبارزه را انجام داده ایم؛ در زمان جنگ، آزادیهای مدنی محدود و گاهاً نقض می شوند هر چند بعدها برگردانده شوند. در زمان جنگ داخلی لینکلن حکم قضایی احضار متهمی مقابل دادگاه را ظاهراً متوقف کرد. و در طول جنگ جهانی دوم بیش از ۱۲۷ شهروند آمریکایی را تنها به علت داشتن اصالت ژاپنی بازداشت کردیم. و این به علت ترس بود.

ترسی که پس از حملات یازدهم سبتامبر به وجود آمد دست کمی از ویرانی این حملات نداشت. من با کسانی که مسؤلیت دفاع از امنیت کشور بعد از وقوع این حمله غیر منتظره را به عهده داشتند احساس همدردی می کنم؛ چرا که پیش بینی آنچه بعد از آن ممکن بود پیش بیاید غیر ممکن بود، و آنها به این دلیل مورد بازخواست قرار گرفتند؛ اما خواندن خلاصه ای از گزارش کمیته اطلاعاتی مجلس سنا دشوار بود بدون اینکه نتیجه گیری کنید که برخی مسؤلان و حتی سازمان اطلاعات مرکزی از ترس اینکه مبادا مورد هجوم دیگری قرار بگیریم، تمام تلاش و کوشش خود را به کار گرفتنند و نه تنها راههای شکنجه بلکه فراتر از آن حتی سوء استفاده از نهادها و فریب افکار عمومی و نهادهای عمومی دولتی را نیز بکار گرفتند. و این امر تا مدتها بعد از پایان حالت فوق العاده نیز ادامه یافت. و اگر این شیوه ها افشا نشوند و تحقیقات لازم درباره آنها صورت نگیرد، ممکن است به جامعه ما آسیب برسانند که ضرر آن از یک حمله تروریستی کمتر نخواهد بود.

روزنامه تایمز این گزارش را بطور شگفت انگیزی پوشش داد، همانطور که روزنامه های دیگر انجام دادند. و بطور تصادفی یک راه ورودی بر روی پایگاه الکترونیکی واشنگتن پست کشف کرد که اتهامات مندرج در گزارش را بطور تهوع آوری خلاصه کرده بود. بطوری که می گوید: برای دستیابی به خلاصه ای از نتایج بر روی بیانیه زیر کلیک کنید و لیستی از لینکهایی از خلاصه گزارش شکنجه های آزار دهنده را به نمایش در می آورد. که در آن شما با عباراتی مانند « راه مؤثری برای به دست آوردن معلومات اطلاعاتی نمی باشد » و « بر اساس ادعاهای غیر دقیق در خصوص کارایی » و « وحشیانه و بسیار بدتر از اظهاراتی که در اطلاعات مرکزی شرح داده شده » و « شرایط زندانیان زندان اطلاعات مرکزی بسیار خشن تر بود » و « ارائه اغلب اطلاعات بطور غیر دقیق تکرار شده است » و « وجود کنترول مؤثر از سوی کنگره خودداری شده است » و « وجود کنترل مؤثر از کاخ سفید متوقف می شود » .. « راههای بازجویی خشونت آمیز غیر مجاز » و « به ندرت هر فرد در معرض توبیخ و یا بازجویی قرار گرفته است » و « نادیده گرفتن بسیاری از انتقادات و محکومیتها و مخالفتهای داخلی » و « طبیعت ناپایدار » و « به جایگاه ایالات متحده در جهان لطمه وارد کرده است ».

و باز هم بیشتر از این بود. این لیست اشاره میکند که ترسمان بعد از حملات یازدهم سبتامبر باعث شد که برخی رفتارهای غیر عادی و غیر عادلانه و غیر قانونی را مرتکب شویم که باید آنها را بطور کامل افشا کنیم، زیرا کنار آمدن با دروغهای بزرگ باعث کنار آمدن با دروغهای کوچک می شود، که در نهایت منجر به فرسایش درونی نهادها و مؤسسات و عدم اعتماد به آنها می شود.

اینها توهم نیست، تروریستها بیشتر شدند و می خواهند از آزادیهای جامعه روشنفکرمان برای نابود سازی آن استفاده کنند. و اگر حملاتی مشابه حملات یازدهم سبتامبر مجدداً روی می داد، چه بسا بسیاری از آمریکاییها از سازمان اطلاعات مرکزی میخواستند هر آنچه دلش می خواهد را انجام دهد، و آزادیهای مدنی به جهنم بروند. کسانی که مسؤل حمایت ما هستند، کسانی که مانع رخ دادن حملات بیشتر شدند، امنیت آزادیهای مدنی ما را نیز به عهده دارند.

می خواهیم سازمانهای امنیتی خود را همیشه به افرادی مجهز کنیم که احساس مسؤلیت داشته و از هوشیاری برخوردار باشند. و توافق ما با آنها بر پایه درک آنها از آگاهی ما نسبت به چالشهای پیش رو خواهد بود و به آنها اجازه دسترسی به بالاترین حد قانونی، به منظور حفاظت از ما بلکه حتی بیشتر از آن در حالتهای فوق العاده اگر توجیهی برای آن وجود داشته باشد.

و در مقابل، آنها باید با بهره مندی از اعتمادی که به آنها می دهیم وظایف خود را بدون تجاوز از حد خود چه بطور عادت یا تنبلی و یا منافع و دروغ و نظریه های اشتباه انجام دهند. حتی اگر برای مقابله با اعتراضات داخلی باشد؛ چرا که همه اینها به کشورمان آسیب می رسانند.
این گزارش اشاره به فروپاشی این توافقنامه دارد که نشان دهنده گامی مهم در راه بازسازی آن است.

من احترام زیادی به جمله جان مک کین عضو مجلس سنا قائلم، هنگامی که گفت : « من دلایلی را که باعث تصمیم به توسل به چنین روشهایی در این تحقیقات شده است را درک می کنم، و می دانم کسانی که با این تصمیمات موافقت کردند و افرادی که آنها را به کار گرفتند برای رسیدن به عدالت برای قربانیان حملات تروریستی و محافظت از آمریکائیها از هرگونه آسیب بسیار حریص بودند با این حال با همه وجودم استفاده آنها از این روش همانگونه که در این گزارش آمده است را رد می کنم. زیرا این در راستای تحقق عدالت و در جهت منافع امنیتی ما نبود، و حتی به نفع آرمان ما که برای دفاع از آن خون و پول بسیاری را قربانی کردیم نبود».

حتی در بدترین شرایط، « همیشه آمریکایی خواهیم ماند، متفاوت و قوی و برتر از کسانی که نابودی ما را می خواهند ».