نمایی از مجلس شورای سعودی – عکس الشرق الاوسط
مجلس شورای عربستان بار دیگر برای رأی دادن به پیشنهادی با هدف رد طرح موسوم به کنترل جمعیت تشکیل می شود، این در حالی است که پیشتر اعضای مجلس با دادن رأی منفی به این طرح آن را رد کرده بودند. موضوع صرفاً یک بحث آزاد است و هر عضوی حق دارد آنچه را بخواهد بیان کند یا به آن رأی دهد.
اما مشکل این است کسانی که در قانع کردن اعضا با نظر خود، شکست خوردند به تقلب و تهدید روی آوردند، و طرح را به، دعوت به فحشا و همجنس گرایی و کاهش اجباری بچه دار شدن و دروغهای دیگر.. متهم کردند. سؤال: آیا تحریک جامعه به منظور پیروزی در نبرد رأی گیری در مجلس شورا، جایز است؟
با کمال تأسف، هدف قرار دادن دیگران با سخنان دروغین و اتهامات بی اساس، بسیار رایج شده است. و همگی در این باره سکوت کرده اند. اعضایی که مخالف این طرح بودند می توانستند بگویند که مناسب نیست چون ما ازدیاد جمعیت را می خواهیم، یا اینکه آنها با مفهوم رابطه اقتصاد با جامعه مخالف هستند؛ اما اینکه ادعا کنند این یک توطئه خارجی است ، و مخالف بچه دار شدن است و در جهت قانونی کردن همجنس گرایی است، اتهاماتی هستند برای تحریک دیگران بر ضد اعضایی که قصد دارند به سود این طرح رأی بدهند، طرحی که به جامعه خدمت می کند و با دین و سنت های آن تعارض ندارد.
سخنرانی خانم دکتر لطیفه الشعلان یکی از اعضای شورا در مجلس ، پاسخ هایی به حمله برخی از تندروها و تحریف حقایق از سوی آنها را در بر داشت.
«جناب رئیس:
امروزه قدرت جوامع با قدرت اقتصادی و ثبات سیاسی و شکوفایی فکری آنها سنجیده می شود نه به تعداد جمعیتشان.
در نظر بگیرید که یمن ۲۴ میلیون جمعیت دارد در حالی که جمعیت دانمارک تنها ۵ میلیون است. عراق ۳۳ میلیون و سوئد تنها ۹ میلیون جمعیت دارد. با نگاهی ساده می بینیم کشورهایی که بالاترین میانگین رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی و پیشرفت صنعتی را دارند، کشورهای آمریکای شمالی و اروپای غربی و آسیا، مانند ژاپن که توانست رشد جمعیت را کنترل کند، حال بیاییم و وضعیت آنها را با کشورهایی مثل اوگاندا، افغانستان و نیجریه مقایسه کنیم».
آیا این طرح آن گونه که مخالفان آن می گویند به کاهش تعداد جمعیت می انجامد؟ خانم دکتر در پاسخ می گوید: «با وجود کاهش میانگین باروری، رشد جمعیت رو به افزایش است، و این به دلیل افزایش پایه جمعیت است، تعداد زنان (در سن باروری) در سال ۲۰۰۴ بالغ بر ۴٫۲ میلیون فرد بودند، در حالی که تعداد آن ها در سال ۲۰۲۰ در حدود ۶٫۳ خواهند رسید. و این جدول (موجود در طرح) نشان می دهد که در طول ۱۷ سال از ۲۰۰۴ تعداد نوزادان هر ساله افزایش می یابد… بنابراین کم شدن جمعیتی وجود نخواهد داشت، و آنچه می شنویم گزارش هایی کاملاً غیر علمی و سطحی هستند که ارقام آن ها گمراه کننده است.
«ادعاهایی مبنی بر وجود مناطق وسیعی که باید از جمعیت پر شوند و یا تهدید جنگ و نبرد، که از گوشه و کنار می شنویم کاملاً غیر واقعی هستند؛ سرزمین های بدون اقتصاد متنوع و منابع آب، روزی هزاران نفر را با مشکل مرگ و زندگی مواجه خواهند کرد. و جنگهایی که ما را از آن ها می ترسانند در روزگار کنونی، به سربازانی که بتوانند کلاشینکوف به دست بگیرند نیازی ندارند. جنگها از ارتفاع هزار پایی و با هواپیماهای بدون سرنشین و با سیستم های کنترل الکترونیکی اداره می شوند. کسی درباره شرعی بودن کنترل فرزندان بحث و جدل نکند زیرا صحابه و تابعین هم از آن پیروی کردند آن هم با وسایل طبیعی که ذهن ذاتی و خدادادی انسان آنها را به آن هدایت کرد. و در این باره تعدادی فتوی هم داریم که از آنها به فتوای شماره ۱۶۰۱۳ کمیته دائمی فتواها اشاره می کنم».
«هدایت کردن عادلانه سرپرستان در این طرح از سوی دولت، برای کاهش تعداد جمعیت نیست بلکه در راستای برنامه ریزی رشد هدفمند به سوی ساختن جامعه ای قدرتمند، که سلولهای آن را خانواده هایی تندرست کارآمد و تکامل یافته تشکیل داده اند؛ بطوری که کیفیت بر کمیت حاکم شود».
