مسلحانی که روز گذشته به مقر مجله چند لحظه پیش از شلیک گلوله به یکی از نیروهای امنیتی پس از مجروح کردن ساق پای او در روز گذشته (رویترز)

بین کسانی که پسران قبیله شعیطات در سوریه را کشتند، و کسانی که زنان ایزیدی عراق را به اسارت گرفتند، یا کسانی که چند روز پیش مرزبانان عربستان را کشتند با کسانی که روزنامه نگاران را در پاریس به قتل رساندند هیچ تفاوتی وجود ندارد. بازی گردان یکی است، افراط گرایی و افراط گرایان از مسلمانان هستند. منبع جنایت یکی است هر چند مکان های به وقوع پیوستن جنایت مختلف باشند.

ما در مصیبت بزرگی به سر می بریم، ما در آغاز رودخانه ای از خشونت هستیم که سرچشمه آن تفکر افراطی است، و سازمان آن تروریستم است و دست هایی دراز دارد. و شاید جرایمی خونین تر از آنچه که تا کنون دیده ایم و هر روز از طرف سازمان های مانند «داعش» و «جبهه النصره» می بینیم، شاهد خواهیم بود.

ولی نباید تنها قاتلان را سرزنش کرد چون آنها تروریست هایی هستند که پروژه واضحی دارند و با تمام جهان دشمنی دارند،. بلکه باید کسانی که جرائم آن ها را توجیه می کنند، و سعی می کنند مسلمانان را با عذر و بهانه های دروغین، گمراه کنند سرزنش کرد. مانند کسانی که مقالاتی در دفاع از این جنایت هولناک، که جهان را تکان داد، نوشتند. کدام نادانی است که این تصور به ذهنش می رسد که ممکن است حکومتی، شهروندان خود را با هدف توطئه خارجی به قتل برساند؟ این چه دیوانگی و جهلی است که ممکن است باعث شود برخی از ما برای توجیه کشتار همکاران روزنامه نگار، به این سطح تنزل کنیم؟

کسانی که برای قاتلان عذر و بهانه می آورند، همانهایی هستند که به تروریستها پوشش و مشروعیت می بخشند، آن هم در زمانی که باید پیشتاز تقبیح کنندگان و محکوم کنندگان این جنایت باشیم. کسانی که از تروریستها و جنایات آن ها دفاع می کنند باید از حجم جنایتی که خود مرتکب می شوند آگاه باشند. آن چه آنها و امثال آنها انجام دادند، مانند حمایت رسانه ای، توجیه سیاسی و پشتیبانی مالی در طی سالها، باعث شد که تروریسم در منطقه ما همه گیر شود. حال که آنها با معرفی کردن این گروه ها به عنوان سازمان های اسلامی، که از حقوق مسلمانان دفاع می کنند میلیون ها انسان را گمراه کرده اند، و این جنایات را ستایش می کنند، گناه آنها از جنایات تروریست های «داعش» و «القاعده» کمتر نیست!

پاریس، هدف دیگری برای همان تفکر و اسلحه و رسانه هایی است در منطقه ما خرابکاری می کنند. از عراق و سوریه و یمن گرفته تا سومالی و لیبی و پیش از آن ها ریاض و نیویورک و حتی دوحه. هیچ یک از پایتخت های عربی از شر آن ها در امان نماند. آن ها نتیجه تفکر دینی تندرو، و رسانه های گمراه هستند و به همین علت است که منطقه ما قادر به خارج شدن از تونل تروریسم نیست و اینک برای همه جهان خطر آفرین شده است.

خطر افراط گرایی اسلامی رشد کرد و بزرگ تر آن شده است که سعی کنیم آن را توجیه کنیم یا نسبت به آن سکوت کنیم. و به بزرگ ترین تهدید برای ثبات همه جهان تبدیل شد. و امروزه تنها قضیه ای است که همه کشورهای بزرگ دنیا بر ضد آن متفق هستند. از حکومت های چین و روسیه گرفته تا ایالات متحده و اروپا. این کشورها به علت انتشار خطر افراط گرایی اسلامی، تا رسیدن این وبا به سرزمین هایشان سکوت نخواهند کرد، و توجیه های جاهلانه، یا حتی بالندگی به حادثه ای که در پاریس یا غیر از آن اتفاق افتاد، را قبول نخواهند کرد.