مقامات شرکت کننده در کنفرانس پاریس – عکس از خبرگزاری فرانسه

ورای اختلاف ناگهانی بر سر مقابله با داعش ماجرایی وجود دارد. در پی پیروزی های ناگهانی داعش در عراق، همه طرف ها برای مبارزه با سازمان های تروریستی داعش و جبهه النصره توافق کردند. این طرف ها، ایران، آمریکا، روسیه و کشورهای عربی منطقه، کشورهای اروپایی و ترکیه هستند.

این توافق در پی انتقال سیاسی نسبتا سریع در بغداد که به بحران حاکمیت پایان داد، تقویت شد، بحرانی که می توانست ماهها طول بکشد. نوری المالکی از نخست وزیری برکنار شد و همه با نخست وزیر، رییس مجلس و رییس جمهور جدید موافقت کردند.

بعد از آن نیروهای آمریکایی عملیات نظامی هوایی خود علیه داعش را آغاز و نیروهای آنرا از مناطق اطراف سد موصل و سنجر دور کردند و آنها را مجبور ساختند که به مناطق دورتری در عراق و سوریه عقب نشینی کنند.

در همین حال اینها عملیاتی محدود بود، و داعش به اندازه کافی نیرو و سلاح داشت تا بار دیگر امنیت عراق، منطقه و شاید تمام جهان را مورد تهدید قرار دهد. بنابراین، کشورهای ذیربط تصمیم گرفتند کنفرانسی را برگزار کنند تا در آن راهبرد مقابله با این تهدید امنیتی را که به شکلی برای همه آنها خطرناک است، تبیین کنند.

مثلا ترکیه، بعضی کارمندان کنسولی آن هنوز در گروگان داعش هستند، گروهی که تهدید می کند آنها را می کشد. عربستان سعودی می داند که داعش در نزدیکی مرزهایش در عراق پنهان شده است. اروپا متوجه شده است که صدها تن از نیروهای داعش از شهروندان اتحادیه اروپا هستند و بازگشت آنها یک تهدید است. در این میان روسیه هم یکی از باانگیزه ترین کشورها در مبارزه با داعش و جبهه النصره بوده است.

در همین حال، همانطور که برگزاری کنفرانس نزدیک شد، دولت ایران درخواست کرد که از دولت سوریه برای حضور در اجلاس جده دعوت شود. این کاملا طبیعی بود که عربستان سعودی به عنوان میزبان این درخواست را رد کند چرا که ادامه حیات رژیم بشار اسد رییس جمهور سوریه یکی از علل بحران کنونی است.

اگر اسد پیشنهادهای کنفرانس ژنو ۱ را پذیرفته بود، داعش حتی به وجود نمی آمد و بسیاری از آشوب ها، خونریزی ها و آوارگی میلیونها نفری که امروز شاهد آن هستیم رخ نمی داد. این رژیم سوریه بود که زندانیان القاعده را آزاد کرد و مناطقی با حفاظت ضعیف را به داعش تسلیم کرد تا به ارتش آزاد سوریه ضربه بزند. از همه مهم تر اینکه اگر داعش تاکنون ۵ هزار نفر را کشته است، پس ۲۰۰ هزار غیرنظامی که رژیم سوریه کشته است چطور؟

بنابراین در مبارزه با تروریسم، همکاری با طرفی که دستانش آلوده به خون است، ممکن نیست.

به رغم این مساله، ایرانی ها گفتند که مشارکت رژیم اسد پیش شرطی برای حضور آنها است. روس ها هم پای خود را جای پای ایرانی ها گذاشتند و اعلام کردند که این کنفرانس ضد داعش را تحریم می کنند. در این وضعیت، منطق پیروزی که وعده مقابله با تروریسم را می داد به دفاع از داعش تبدیل شد چرا که آن کنفرانس، جنگی با مردم سوریه و عراق و نقشه ای برای اشغال مجدد جلوه داده شد. علاوه بر اینها در روزهای اخیر شاهد مزخرفات دیگری هم در رسانه ها بوده ایم.

با این شرایط راحت تر می توان به این نتیجه رسید که داعش به ویژه در سوریه، هم در خدمت رژیم سوریه و هم رژیم ایران است. در لحظات پس از سقوط موصل، بسیاری از این بیم داشتند که شهر بعدی بغداد خواهد بود، پس آنها به حمایت نظامی آمریکا و حمایت سیاسی عربستان سعودی برای نجات رژیم عراق در بغداد نیاز داشتند.

اکنون این اهرم تبلیغاتی ایران است که از طریق روزنامه ها، شبکه های تلویزیونی ماهواره ای، توییتر و دیگر وبسایت های شبکه های اجتماعی مطرح می شود. این اهرم تبلیغاتی در پی آنست که درباره اهداف این کنفرانس ایجاد تردید کند و واقعیت ها را به گونه ای دیگر جلوه دهد، و اینطور بقبولاند که گویی مقابله با داعش اقدامی در جهت منافع غرب است.

واقعیت اینست که کشورهای منطقه جامعه بین الملل – به ویژه آمریکا – را در دو سال گذشته فراخوانده و از آنها خواسته اند در مقابله با این گروه های خطرناک تروریستی همکاری کنند.

متاسفانه، کاخ سفید این درخواست ها را رد کرد. در همین حال، در نهایت رییس جمهور آمریکا در پی فشارهای بین المللی و پس از آنکه خشونت های داعش و جبهه النصره غیرقابل چشم پوشی شد، مجبور به اقدام شد. آ

نهایی که از مداخله بین المللی بیم دارند شامل ایران و رژیم هستند، چرا که داعش نقشی مهم در کارشکنی در کار شورشیان در سوریه دارد و از آنجا که آمریکا، نخستین بار، متقاعد شده اند که حمایت از ارتش آزاد سوریه ممکن است تنها راه استقرار دولتی جدید به عنوان جایگزینی برای رژیم اسد، برای مقابله با تروریسم باشد.

به همین علت است که ایران و روسیه تصمیم گرفته اند با راه اندازی مبارزه تبلیغاتی در صدد بی اعتبار کردن کنفرانس جده و تحریف فعالیت های بین المللی در مقابله با تروریسم بر آمده اند. بسیاری گروه های متعصب مانند اخوان المسلمین و دیگران هم اکنون فعالیت تبلیغاتی مانند ایران را در پیش گرفته اند.