بیژن نامدار زنگنه – عکس از ایرنا
وزیر نفت ایران گفته است رقم بالای یارانه سوخت تهدیدی برای اقتصاد این کشور است در حالی که با تدابیر گوناگون می توان مصرف انرژی در کشور را به میزان قابل توجه کاهش داد.
بیژن نامدار زنگنه روز سه شنبه در آیین افتتاحیه هفدهمین اجلاس هیات عمومی سازمان نظام مهندسی ایران گفت که در ایران مصرف انرژی بسیار بالاست و درمقابل بهره وری انرژی پایین و هدر رفت انرژی به شکل قابل ملاحظه ای زیاد است.
وی افزود: بیشترین اتلاف انرژی پس از نیروگاه ها و حمل و نقل و کشاورزی در حوزه ساختمان است که نه تنها در بهره برداری بلکه در ساخت و ساز نیز به چشم می خورد.
وزیر نفت ایران افزود: «در کشور ما بیش از ۲ میلیون موتورخانه وجود دارد که گاز سوز هستند و با برآوردهای صورت گرفته می توان با تغییراتی، مصرف انرژی آنها را تا ۳۰ درصد کاهش داد.»
وی افزود: «در ساخت وساز نیز می توان به گونه ای عمل کرد که صرفه جویی اتفاق افتد که نیازمند بررسی از سوی کارگروه های تخصصی است.»
به گفته دکتر محمد مالجو، کارشناس اقتصادی، « در چنین وضعیتی باید دید افزایش قیمتهای حامل¬های انرژی چه تاثیری بر پروسه تولید دارد و نیز بر تعادل ساختاری دخل و خرج خانواده¬ها دارد که یکی از بحرنهای اساسی ماست. ایده اصلی افرادی چون آقای زنگنه که فضای قالب را در حالت گفتاری و عملی در دست دارند این است که حتی المقدور دخالت عوامل غیر بازاری و نقش نهادی غیر بازاری دولت در تخصیص منابع کمتر و کمتر شود. این اتفاق در سال های اخیر برای حاملهای انرژی افتاده است.»
این کارشناس اقتصادی در گفتگو با شرق پارسی گفت: «تردیدی نیست که ما نیازمند کارا نمودن مصرف و بهره وری عوامل تولید و از جمله حاملهای انرژی هستیم. اما افزایش قیمتها به خودی خود نمی توانند ما را به چنین نتیجه¬ای برسانند. تجربه سالهای اخیر نشان داده است که افزایش قیمتهای حامل¬های انرژی برای کاهش مصرف انرژی خانوار یا بخش تولید چندان نتیجه¬بخش نبوده است. شیوه های غیرقیمتی متعددی هستند که می تواند به کاهش همصرف حاملهای انرژیزینه ها منجر شوند.»
وی افزود: «آقای زنگنه هم یکی از این افراد هستند گمان می¬کنند همه چیزهای خوب با افزایش قیمتها اتفاق می¬افتد. اگر افزایش قیمتهای حامل های انرژی اتفاق افتد از یکسو مخارج مصرفی خانوارها بالا می رود بدون اینکه ضرورتا نتیجه ای در کاهش مصرف ایجاد کند این یک پروژه معطوف به قدرت است که با چنین شیوه هایی فقط مشکلات را افزایش می دهد.»
ضرورت حذف یا کاهش یارانه های انرژی در ایران موضوع تازه ای نیست و تاکنون بررسی های کارشناسی فراوانی درباره آن صورت گرفته است.
بر اساس بررسی ها، یارانه انرژی در ایران رقم بالایی از تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص می‌دهد (حدود ۱۰ درصد) و این در حالی است که کاهش یارانه‌های انرژی نیز خواه ناخواه دارای آثار تورمی بر اقتصاد است.
در این راستا دولتی که به این اقدام دست می زند ناگزیر است با یک برنامه‌ریزی همه‌جانبه و نظام مند و با در نظرگرفتن ملاحظات مالی، تهیه ابزارهای مناسب تأمین اجتماعی و اصلاح الگوی مصرف انرژی در بخش‌های تولیدی و حمل و نقل راه اصلاح آنها را مانند دیگر کشورها در پیش گیرد.
