طرفداران جنبش شیعه حوثی در صنعا – عکس از آژانس عکس خبری اروپا

۱۴۱ روز پیش حوثی ها همه نیروهای سیاسی یمن را فریب دادند، عبدربه منصور هادی رئیس جمهور مستعفی (که اینک در حصر خانگی به سر می برد) را فریب دادند. معاون دبیر کل سازمان ملل و مشاور ویژه وی را فریب دادند. توافقنامه ای که نام مجازی «توافقنامه صلح و مشارکت» نام گرفت را امضا کردند. همه فکر کردند که مشارکت گسترده حوثی ها بالاترین سقف آنها خواهد بود. فریب خوردگان خیلی دیر متوجه شدند که حوثی ها به آنها خیانت کردند. و آن توافقنامه چیزی نبود جز میخی بر تابوت دولت یمن. تا کودتای خود را بر همه بخش های جامعه یمن تکمیل کنند و بیانیه قانون اساسی صادر کنند تا حاکمیت آنها را بذون هیچ گونه شریکی تضمین کند.

سابق بر این در این جا مقاله ای نوشتم و گفتم که برخلاف خطر اوضاع موجود در یمن، نجات یمن تنها مسؤلیت عربستان و شورای همکاری خلیج نیست، بلکه مسؤلیت همه جامعه جهانی است که دیر یا زود در آتش بحران یمن خواهد سوخت. اینک و پس از اینکه ناقوس خطر در پایتخت های پنج قدرت بزرگ جهانی به خوبی به صدا در آمد، باید بر ضد کودتای حوثی یم موضع متحد عربی اتخاذ شود، و فکر نمی کنم برای منازعات ناشایست، از سوی برخی کشورهای عربی، اینک زمان مناسبی باشد. زیرا تا زمانی که موضع عربی واضح و شفافی وجود داشته باشد، جامعه بین المللی تلاش خواهد کرد برای انزوا به حوثی ها فشار وارد آورد تا سیاست بالفعلی که در آن مهارت دارند را به کار نبرند.

وزرای خارجه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج روز شنبه آینده جلسه خواهند داشت تا تحولات کودتای حوثی را مورد بررسی قرار دهند. و با توجه به اطلاعات موجود، گزینه های آتی برای برخورد با بحران یمن، بر سر میز مذاکرات آنها، قرار خواهد داشت. چه این اقدامات سیاسی باشد یا اقتصادی و یا حتی امنیتی. این جلسه همچنین یک دستور کار مشخصی به شورای اتحادیه عرب ارائه خواهد داد تا موضعی روشن و قوی در حمایت از همه نیروهای سیاسی یمنی اتخاذ کنند و باعث شود حوثی ها احساس انزوا کنند، به جای مواضع نا امید کننده ای که برخی کشورهای عربی در قبال قضایای بزرگ در اتخاذ آن هنر دارند و به هیچ عنوان جای مناسبی برای آنها نیست.

اگر گروههای تروریستی در لیبی، در غرب جهان عرب، گرد هم جمع آمده اند، کشورهای خلیج گمان نکنند چون در شرق هستند و از آنها دور می باشند از خطر آنها در امانند. و به طور مشابه هنگامی که شبه نظامیان حوثی در یمن که در مشرق است تاخت و تاز می کنند، عرب ها در مغرب عربی به این معتقد نباشند که از این سرزمین حاصلخیز برای تروریسم و تروریست دور هستند. این معادله سقف اهمیت بحران یمن را نزد کشورهای شورای همکاری خلیج بالا برد. چرا که بیشتر عملیات تروریستی که جهان شاهد آن بود، از یمن سرچشمه می گرفتند و هر کس فکر می کند با دوری هزاران کیلومتری، از گیوتین تروریسم و صاحبان آن در امان خواهد بود کاملاً در اشتباه است. آیا از بذر پاشی تروریسم در سوریه و عراق و گسترش آن در سراسر جهان درس نگرفتند؟

شاید اینجا مهم باشد که توجه داشته باشید،برخورد عربستان و کشورهای خلیج با تحولات کودتای حوثی، بر خلاف تصور برخی ها، به علت ماهیت مذهبی آن، کینه جویانه نیست. چرا که پایتخت های خلیجی با زیدی ها که برای مدت های طولانی، از زمان حاکمیت امامت تا تشکیل جمهوری، در یمن حکومت می کردند کنار آمدند. تا جایی که نیمی از بودجه یمن از طریق همه کشورهای خلیجی تأمین می شد. ولی رد کودتای حوثی، یک موضع گیری سیاسی اجتناب ناپذیر است. زیرا ایران در دخالتی آشکار در امور داخلی عرب ها، دستور کار سیاسی خود را تحمیل می کند.

و از آنجا که معضل خنده داری است، جمال بنعمر فرستاده سازمان ملل که از مغرب عربی برای حل مشکل به مشرق عربی آمده است، روز گذشته به روزنامه نگاران می گوید: «با خوشحالی به شما می گویم که احزاب سیاسی (در یمن) به از سر گیری مذاکرات برای رسیدن به یک راه حل سیاسی برای خروج از بحران کنونی یمن توافق کردند». تصور کنید… فرستاده سازمان ملل خوشحال است، برای اینکه حوثی موافقت کرد که گفتگوها از سر گرفته شوند، در حالی که خود اوست که – از آغاز بحران – می کشد و غارت می کند و با زور اسلحه به سود دست می یابد و سپس گفتگو می کند، و سپس باز می گردد و همه تعهدات خود را زیر پا می گذارد و سیاست بالفعل خود را تحمیل می کند و سپس مجدداً به گفتگو باز می گردد، تا اینکه کل یمن را بی اعتبار کرد و کودتای خود را تکمیل کرد و اینک مجدداً گفتگو می کند. اما فرستاده سازمان ملل بسیار خوشحال است و هنوز به گفتگو با حوثی ها اعتماد دارد و آن را «روند مثبت» نامگذاری می کند.