مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا برای برون رفت از بن‌بست مذاکرات صلح یمن همه اطراف نزاع را دعوت به مشارکت در آتش‌بس و قبول برای ورود به مذاکراتی کرد که در طی سی روز آینده منعقد می‌شود. همزمان با این دعوت مارتین گریفیتس فرستاده ویژه سازمان ملل متحد به یمن، اعلام کرد که برای ورود همه اطراف نزاع به گفتگو تلاش خواهد کرد. این مسئله یک تحول مهم به‌شمار می‌آید که می‌تواند راه حلی برای بحران یمن ایجاد نماید. حکومت قانونی یمن این راهکار را مثبت ارزیابی کرده و هر تلاشی برای ایجاد برون رفت از بحران کنونی را با استناد به توافقات پیشین کارساز قلمداد کرد.
اما علی‌رغم اهمیت این دعوت و پاسخ مثبت حکومت قانونی یمن آیا حوثی‌ها با آن موافقت خواهند کرد؟ متأسفانه تجربه‌های پیشین نشان می‌دهند که حوثی‌ها از ورود به مذاکرات واقعی که منجر به پایان دادن به جنگ می‌شود طفره می‌روند و در همه مذاکرات پیشین حوثی‌ها یگانه عامل شکست رسیدن به یک راه توافقی بودند.
این دعوت جدید آمریکا برای اینکه نسخه دیگری از دعوت سابق جان کری نباشد که نهایت آن شکست بود زیرا به توافقات پیشین منطقه ای و بین‌المللی در خصوص یمن استناد نمی‌کرد، ضروری است که از اعتراف به واقعیت تحمیلی انجام شده بپرهیزد و بازگرداندن امور به قبل از کودتای ۲۰۱۴ حوثی‌ها را مد نظر قرار دهد. زیرا عدم توجه به این مسئله به مثابه تشویق حوثی‌ها برای همه اعمال غیرقانونی است که مرتکب شدند. اما به هرحال تا کنون این دعوت آمریکایی صرفاً اظهاراتی بود که از جانب مسئولان آمریکایی مطرح شد و هنوز برای آن برنامه معین یا چارچوب مشخصی مشاهده نمی‌شود. البته اگر تحریم‌های آمریکا علیه ایران را در نظر بگیریم درمی یابیم که ایران برای پاسخگویی به این تحریم‌های آمریکا درصدد خواهد آمد از اوضاع یمن سوءاستفاده کند و در آنجا از راه ویرانی بیشتر به آمریکا پاسخ دهد. پس حال که ایران نمی‌خواهد هیچ گونه آتش‌بس یا صلحی در یمن برقرار شود حوثی‌ها می‌توانند با یک نیت صادقانه برای اتمام خونریزی وارد مذاکره شوند؟ پاسخ روشن است.
البته باید اذعان کرد که واقعاً حکومت قانونی یمن و ائتلاف عربی حمایت از دولت قانونی یمن و سازمان ملل تمایل دارند به این جنگ خاتمه دهند اما تنها تمایل صادقانه برای پایان دادن به جنگ کافی به نظر نمی‌رسد. به گفته جیمز ماتیس وزیر دفاع آمریکا مادامی که ایران به ارسال محموله‌های سلاح و موشک‌های بالستیک به حوثی‌ها ادامه می‌دهد هرگونه سخنی از پایان جنگ غیرواقعی است.
هیچ عاقلی وجود ندارد که نخواهد خونریزی را متوقف کند و هیچ احدی با اصل صلح که آرزوی یمنی‌ها برای کشورشان است مخالفت نمی‌کند اما همه اینها در گرو گروهکی است که استمرار کودتا و جنگ را نشانه پیروزی خود می‌داند؛ حتی اگر این موضع آنها را فقط یک دولت غیر نرمال یعنی ایران تأیید می‌کند در حالی همگان آن را مردود می‌دانند.