لوگوی فیس بوک در شیشه عینک آفتابی یک زن جوان منعکس شده است. منبع: منجونات کیران / خبرگزاری فرانسه/ گتی ایمیج

در حالیکه در دولت قبلی تونس ، عرصه عمومی در غیاب سیاست تعریف شده بود، رسانه ها هم تحت کنترل دولت یک دست بودند. اما به نظر می رسد اتاق خبر در تونس از سه سال پیش تاکنون با تغییر رویه یک تصویر را در رنگ های مختلف به نمایش می گذارد. هم اکنون در رسانه ها بازار بحث های داغ درباره مسابقات فوتبال یا ستاره های آکادمی بیشتر از انتخابات پیش رو و ترمیم مجدد دولت گرم است. قیام ها در تونش این تصویر را تغییر داده است، فقط در حال حاضر، تونسی ها به جای داشتن مطبوعات آزاد و سیاست های ابتکاری انقلابی، مجموعه ای از شایعات و تئوری های توطئه را دنبال می کنند.

رسانه اصلی تونس نه تلویزیون است و نه مطبوعات: فیس بوک است. عبارت «در فیس بوک دیده شده است» به طور گسترده ای استفاده می شود. این عبارت توسط افراد قلیانی، سیاستمداران پیشرو، رئیس جمهور یا حتی مادر بزرگ من کاربرد دارد. اما خطری که در این بین وجود دارد، انبوه ویدئوها و تصاویر به اشتراک گذاشته شده در این رسانه به همراه نظرات مغرضانه و گاهی همراه با اطلاعات نادرست است. این نظرات و اطلاعات اغلب توسط افراد بیکار بین ۱۶ تا ۲۵ سال نوشته می شود.

از طرف دیگر ، واقعیت این است که بسیاری از تونسی ها موضوعات سیاسی را در فیس بوک کشف می کنند و در واقع این محیط آموزشگاهی برای دانش سیاسی آنهاست. بنابراین ، وقتی که دانشجویان دانشکده مطالعات خاورمیانه و آمریکا در علوم سیاسی با یادگیری تئوری های پسا استعماری فارغ التحصیل می شوند و یا زمانیکه گفته می شود یکی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد ارتباطات بین المللی دانشگاه استنفورد، پایان نامه خود را با نتیجه گیری واقع گرایانه ای به پایان برد، اغلب تونسی ها هم تحلیل تئوری های توطئه خود را به پایان رسانده اند که در آنها ، بازیگران اصلی در این صحنه را آمریکا، صهیونیسم، فراماسونری، ایران، گاهی اوقات ترکیه یا قطر معرفی می کنند.

به طور مثال به اتفاق های بعد از ترور «چوکری بلید» فعال حقوق بشری تونسی نگاهی بیاندازید. نخستین گزارش در یکی از استتوس های فیس بوک منتشر شد. و این ماجرا در این شبکه اجتماعی ادامه پیدا کرد به طوریکه شایعات درباره تعداد گلوله های استفاده شده و تعداد افرادی که درگیر این ماجرا وقتی که او کشته شد بودند افزایش پیدا کرد و در حال افزایش است.

تضاد سیاست های تونس به راحتی در فیس بوک یافت می شود. بزرگ ترین صفحات فیس بوک و صفحه های پرنفوذ فیس بوکی در تونس اغلب طرفدار یا ضد دولت، طرفدار یا ضد اخوان المسلمین(النهضه) هستند. بنابراین در روز قتل، یک طرف ، النهضه را متهم می کردند در حالیکه در طرف دیگر توطئه فرانسوی- الجزائری با ارتباط هایی از موساد را مطرح می شد و احتمال دست داشتن اعضای حزب بلید و حتی خانواده او در این ترور عنوان می شد. برخی حتی این موضوع را یک توطئه می دانستند. این گروه حتی معتقدند که بلید زنده است و کل این داستان برای اینکه تقصیر را به گردن اسلام گرایان بیاندازد طراحی شده است. آنها با استفاده از تصاویر صحنه جرم برای ثابت کردن تئوری های خود تلاش می کردند.

آنچه در تونس رخ می دهد به طور مشابه در مصر، لیبی و سایر کشورهای تازه آزاد شده نیز اتفاق می افتد. رسانه های اجتماعی، در فضای دلسرد کننده مباحث سیاسی پیشین در آزادی رسانه ها پیشرو هستند. فیس بوک، با این حال ، در حال تبدیل شدن به یک سلاح عظیم از اطلاعات اشتباه است و که حتی برای ساکت کردن جامعه از آن استفاده می شود.
سانسور و مجازات در جلوگیری از آزادی بیان کارگر نمی افتد. دولت جدیدی که انتخاب شده است باید پروپاگانداهای ملال آور را متوقف کند یا در ضد حمله آنها متوقف شود. اجرای کارگاه های محلی سیاسی و بحث های آزاد، یک راه حل با ثبات است، اما این موضوع باید همراه با آموزش جامع برای روزنامه نگاران باشد تا حرفه ای گری خود را بهبود ببخشند و مقالاتی جذاب تر از نوشته های فیس بوک برای شهروندان عادی ارائه کنند.