گروهی از هواداران اخوان المسلمین – عکس از خبرگزاری فرانسه
امارات عربی متحده پس از عربستان سعودی دومین کشور خلیج است که گروه حوثی های یمن یعنی انصارالله را گروهی تروریستی اعلام می کند. این اقدام از جهات بسیاری قابل توجه است، به ویژه از آن جهت که این کار موجب بازآرایی روابط در منطقه ای می شود که با تحولات سیاسی خطرناکی روبرو شده است.
گروه انصارالله به این خاطر در فهرست سیاه قرار گرفت که از ایران دستورالعمل های خود را دریافت می کند و برای در دست گرفتن کنترل دولت یمن در بحبوحه جنگی منطقه ای به کار گرفته می شود.
جنبش حوثی یکی از هشتاد گروهی است که روز شنبه توسط امارات عربی متحده رسما به عنوان گروهی تروریستی خوانده شد. این اقدام امارات بعضی طرف ها را خشمگین کرد، و به ویژه موجب ناراحتی رسانه های وابسته به گروه های اخوان المسلمین شد، که در راس این فهرست گروه های تروریستی قرار گرفتند.
این رسانه ها به جای دفاع از سابقه اخوان یا تلاش برای بخشش آنها، در واکنش خود، مستثنی شدن حزب الله لبنان در این فهرست را محکوم کردند. البته، حزب الله مدت ها پیش جزو فهرست سیاه قرار گرفته و تحریم شده بود.
فهرست جدید امارات شامل جناح های حامی حزب الله، از جمله حزب الله حجاز در عربستان سعودی، (گروهی طرفدار ایران)، حزب الله منطقه خلیج، سازمان بدر و عصائب اهل الحق در عراق است. تمام اینها، گروه های افراطی شیعی هستند.
این فهرست همچنین شامل سازمان های سنی افراطی مانند القاعده، گروه داعش، حرکت احرار الشام در سوریه، انصار الشریعه در لیبی، انصارالشریعه در تونس، انصار بیت المقدس در مصر، الجماعه الاسلامیه در مصر، اجناد مصر در مصر، و حزب امت در خلیج و شبه جزیره عربی است، که همگی گروه های تندروی سلفی هستند.
گروه های تروریستی در گذشته شمار اندک و پلاتفورم های مشخصی داشتند. اما امروز به علت آشوب و جنگ در بسیاری از کشورهای عربی، شمار این گروه ها افزایش یافته و در این میان از نظر بسیاری، همه آنها شبیه هم هستند.
این فهرست ها همیشه وجود داشته و هر کشوری از این فهرست ها دارد اما بایگانی این فهرست ها در وزارتخانه های کشور و خارجه دیگر از نظر سیاسی به آن اندازه موثر نیست که اعلان این فهرست ها به عنوان گامی مهم برای مبارزه با این گروه ها فایده دارد.
به عنوان مثال حامیان حوثی ها درمی یابند که عربستان سعودی و امارات عربی متحده نیز علاوه بر دولت موقت انتقالی در یمن، از جمله مخالفان آنها هستند. بدین ترتیب حوثی ها باید انتخاب کنند کدام اردوگاه را ترجیح می دهند.
اکثریت مخالفت ها به فهرست امارات از تروریست ها از سوی اخوان المسلمین بود، گروهی که از مدتی پیش از طرف دیگر گروه ها، وارد درگیری با امارات شده است. می توان متوجه شد که بهانه هایی که آنها به آن متوسل می شوند می تواند برای محکوم کردن خودشان مورد استفاده قرار گیرد.
آنها گفته اند که حزب الله لبنان در این فهرست نیامده و این درست نیست، چرا که این گروه مدت ها پیش تحریم شده بود. حزب الله نیز خود متحد قدیمی اخوان المسلمین است.
ادعای دیگر آنها آنست که آنها گروهی سیاسی عقیدتی-مذهبی هستند، و این معنا ندارد که آنها در کنار گروه هایی مانند داعش یا القاعده تحریم شوند. این مساله قبل از این درست بود؛ اما رخدادهای مصر و غزه، و فعالیت های اخوان المسلمین در خلیج ثابت می کند که این گروه در توسل به خشونت برای دستیابی به اهدافش تردید نمی کند – همانطوری که امروز درباره مصر اینگونه است.
حماس، که از دل اخوان المسلمین زاییده شد، سالها برای به دست گرفتن و حفظ قدرت در غزه، ده ها عضو فتح را کشته است.
گروه های اخوان المسلمین در خلیج خواستار قیام مردم علیه دولت های محلی شده اند، و تلاش کردند با بهره برداری از موج آشوب در پی بهار عربی به قدرت برسند. این گروه وقتی در این کار ناکام ماند، با رقبای خارجی آن کشورها متحد شد.
نقش شاخه های سیاسی و نظامی اخوان المسلمین در سه سال گذشته مبهم بوده چرا که آنها به همکاری نزدیکی پرداخته اند. این شرایط کشورهایی مانند امارات عربی متحده و دیگران را واداشت اخوان المسلمین را حتی خطرناک تر از داعش بدانند.
با وضوح در دوره کنونی آشوب، همه می توانند به راحتی بفهمند چه خبر است، و بین دوست و دشمن تمایز قائل شوند.
