دو پناهنده در حال کشیدن یک قایق حامل پناهندگان سوری و افغانی که از ترکیه به سواحل جزیره لیسبوس یونان رسیده اند – عکس از آسوشیتد پرس

بیش از یک میلیون نفر به عنوان هدیه ای رایگان برای گروه های افراطی، به دور از اردوگاه هایی که پشت سر گذاشتند، در قاره اروپا اردو زدند.

پیش از آن ها گروه های افراطی به اروپا رفتند که از آزادی بیان و فعالیت های اجتماعی بیشتری برخوردارند. شاید برخی پناهندگانی که در جستجوی یک سرپناه و زندگی جدیدی آمده اند، هدفی برای افراط  گرایانی باشند که به دنبال گسترش حضور و فعالیت های خود برای ایجاد تروریسم و یا لااقل انتشار ایدئولوژی افراطی هستند که در آینده از آن ها مخاطبانی دنباله رو، بر ضد جوامعی که در آن ها زندگی می کنند می سازد. اما از آغاز ورود فراریان از جنگ سوریه، که تعداد زیاد و بی سابقه آن ها با عبور از ترکیه به اروپا وارد شدند، ما شاهد وارد شدن به مرحله جدیدی از بحران هایی هستیم که احتمالاً بسیار طولانی خواهد بود، حتی اگر درگیری ها در سوریه به راه حلی نهایی برسد. با وجود این که یک میلیون پناهنده، که اکثریت آن ها سوری هستند، در قاره ای که در حدود سیصد میلیون نفر در آن زندگی می کنند، رقم بسیار زیادی نیست، تعداد آنها در آمار بزرگ ترین میزبان یعنی کشور آلمان، مشکل لا ینحلی نیست، چرا که می تواند آن ها را در اقتصاد زنده و بزرگ خود جای دهد، اما مشکل بزرگ آن ها، مشکل فرهنگی، اجتماعی و امنیتی است.

خطرات واقعی یک میلیون نفر را تهدید می کند که قربانیان جنگ وحشتناکی هستند که بیش از ده میلیون سوری و چند میلیون عراقی را ظالمانه آواره کرد. یک میلیون پناهنده در اروپا در معرض بهره برداری و استفاده از آن ها به عنوان توپی در این بازی هستند که پیچیدگی و خطرات آن رو به افزایش است. برخی طرف ها در اروپا ، از مخالفان پناهندگی، تا معترضان به بیکاری، و گروه های طرفدار نظام سوریه و ایران بر سر آن ها مبارزه می کنند، و البته خطرناک ترین آن ها، افراط گرایان و کسانی هستند که با سازمان های تروریستی، مانند «داعش» و «جبهه النصره» همکاری می کنند.

پیش بینی مشکلات بالقوه ، و ترک نکردن آن ها به عنوان طعمه ای در مقابل افراط گرایانی که ممکن است در داخل آن ها رشد کنند،  و همچنین کسانی که با ادعای حمایت انسان دوستانه با آن ها ارتباط برقرار می کنند، به نفع مقامات آلمانی و به طور کلی اروپایی است. پیشنهاد می کنیم به نوسازی این جمعیت از نظر فکری برای یک زندگی شرافتمندانه اهمیت داده شود، تا با جامعه جدیدی که آن ها را میزبانی کرد، و به باورها و حقوق آن ها احترام گذاشت، و از آن ها همین انتظارات را دارد، همزیستی مسالمت آمیزی داشته باشند. در حال حاضر تمرکز ملی و دولتی در اروپا، اهمیت دادن به کمک رسانی به مردم از طریق فراهم کردن محل سکونت، غذا، گرما، و اوراق اقامت منظم برای آن ها است. اما چیزی که از غذا دادن به پناهندگان نا آشنا با این قاره مهم تر است، آموزش و فرهنگ سازی آن ها به منظور مشارکت آسان است تا بتوانند با تلاش های افراط گرایان برای مورد بهره برداری قرار گرفتن، مقابله کنند.

گمان نمی کنم که در حال حاضر برنامه هایی برای تربیت این تعداد زیاد از پناهندگان وجود داشته باشد، زیرا دولت هایی مانند آلمان، جز اخراج هر کسی که ثابت شود در فعالیت های تهاجمی و یا جنایی دست داشته است، راهی ندارند، و این بدان معنی است که به درصد کمی از این یک میلیون پناهنده پرداخته می شود. اما چالش دشوار، ایمن سازی فکری اکثریت پناهندگان در برابر تلاش افراط گرایان برای نفوذ میان آن ها است که به دنبال تبدیل کردن آن ها از افرادی شکر گذار به افرادی ناسپاس، و افراطی گرایانی است که در رویارویی با جامعه جدیدی باشند که در آن زندگی می کنند. من مطمئن هستم که امکان گسترش فرهنگ همزیستی و بردباری ریشه گرفته از فرهنگ اسلامی و خاورمیانه ای پناهندگان وجود دارد، که در سه دهه اخیر با وارد شدن تفکر افراطی و نفرت، به همراه جنگ های پی در پی فرو ریخت.