محمد جواد ظریف، وزیر خارجه پیشنهادی برای کابینه بعدی در ایران به همراه حسن روحانی رئیس جمهور این کشور
اغلب رسانه ها در داخل و خارج ایران پیشنهاد محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه کابینه حسن روحانی برای کسب رای اعتماد را نشانه ای مشخص از سیاست آشتی جویانه دولت جدید در زمینه هایی چون سیاست هسته ای ایران دانسته اند.
پس از گمانه زنی های فراوان، بالاخره روز یکشنبه نام محمد جواد ظریف به عنوان وزیر خارجه پیشنهادی روحانی به مجلس ایران ارائه شد، دیپلماتی که سوابق فراوانی از جمله ریاست نمایندگی دائم جمهوری اسلامی در سازمان ملل را در کارنامه خود دارد.
در همین حال ظریف در سال های اخیر آنچنان در صحنه سیاست یا دیپلماسی فعال نبوده است. هنگامی که وی در سال ۸۶، صندلی نمایندگی دائم را ترک کرد و به تهران بازگشت، از دید افکار عمومی پنهان ماند و وقت خود را بیشتر به فعالیت علمی در دانشگاه ها اختصاص داد.
البته ظریف از سال‌های ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ دستیار ارشد وزیر وزارت امور خارجه و در سال ۱۳۹۰ معاون بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی بوده است.
صرف نظر از سوابق و تجربیات ظریف باید دید اصلا او در صورت اخذ رای اعتماد – که انتظار می رود بدون مانعی نه چندان جدی تحقق یابد – دیپلماسی ایران را به کدام سو هدایت خواهد کرد.
گفته می شود مهم‌ترین و گویا ترین فعالیت محمد جواد ظریف که او را به حسن روحانی نزدیک می‌کند نقشی است که در مذاکرات هسته‌ای سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ ایفا کرد، مذاکراتی که طی آن ایران موضع آشتی جویانه تری را درباره غنی سازی هسته ای اتخاذ کرد.
ظریف به عنوان دیپلماتی باهوش تا کنون اظهارات زیادی را درباره پرونده هسته‌یی ایران، هولوکاست و یا رابطه ایران و امریکا داشته است. ظریف درباره هولوکاست استدلال کرده که احمدی‌نژاد این موضوع را مطرح نکرده که آیا چنین چیزی رخ داده است بلکه صرفا می‌گوید که فلسطینی‌ها به اشتباه تاوان آن را می‌دهند.
به نوشته وبسایت انتخاب، ظریف ظاهرا در گفتگو با یکی از شبکه های رادیویی آمریکا گفته است: “فلسطینی‌ها هیچ ربطی به این جنایت ندارند، و این یک جنایت بوده و بایستی محکوم شود و نباید هرگز تکرار شود. این چیزی است که من در اینجا به شنوندگان می‌گویم.” او درباره بن بست هسته‌ای معتقد است که غرب در خلال دو سالی که ایران با تعلیق غنی‌سازی اورانیوم موافقت کرد، از مذاکره اجتناب کرد و لذا تهران اعتماد به مذاکره را از دست داده بوده است.
همچنین به نوشته وبسایت دیپلماسی ایرانی، محمد صادق خرازی دیگر سفیر اسبق ایران در سازمان ملل و مشاور محمد خاتمی رئیس جمهور اسبق ایران درباره ظریف گفته است: وی “نگاهی واقع بینانه به مسائل بین المللی دارد و قادر به یافتن راه حل است.”
خرازی گفته است ظریف بهترین فرد برای عادی سازی روابط و تهران و واشنگتن است.
سفیر اسبق ایران در سازمان ملل بیان داشت: “اگر ما نشانه های مثبتی از سوی آمریکا مشاهده کنیم و عادی سازی روابط جز سیاست های ما قرار بگیرد، ظریف بهترین فرد برای ارزیابی اوضاع و عمل به آن بدون هیچ گونه سوء تفاهم است.”
از سوی دیگر به نوشته دیپلماسی ایرانی، ویلیام میلر سفیر سابق امریکا در اوکراین که پیش از این چندین بار با ظریف در نیویورک دیدار کرده است، او را به شدت آگاه از مسائل امریکا و دارای دانش بسیار در مورد کشورش می داند.
وی می گوید: اطلاعات ظریف در مورد مسئله هسته ای بسیار زیاد است.
به گفته ی میلر، “ظریف برای وزارت خارجه مناسب است چراکه خلق و خو، سابقه و تحصیلات لازم برای فعالیت در حوزه ای که باعث جدایی ایران و امریکا شده را دارد.”
در این میان زمینه های به نظر می رسد زمینه های کلی برای همکاری ظریف با مجلس ایران هم برای پیشبرد بعضی اقدامات و سیاست ها فراهم است.
یکی از اعضای کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتگویی با خبرگزاری مهر که روز دوشنبه انتشار یافت گفته است: “ظریف با قوانین و پروتکل های بین المللی آشنایی دارد و می تواند با در نظر گرفتن مصالح جمهوری اسلامی ایران با حکمت و مصلحت سیاست خارجی را پیش ببرد.”
مهدی دواتگری گفته است: “آقای ظریف به طور کلی می تواند گزینه مناسبی در راستای سیاست خارجی رئیس جمهور کشور باشد و گام های جدی در راستای تحقق سیاست خارجی بردارد.”
