مسلحان حوثی در اطراف قصر ریاست جمهوری در صنعا (آ.ب)

از پیگیری امور یمن به خواندن سفیر مصطفی احمد النعمان اکتفا می کنم. پیش از این از طریق استاد احمد النعمان، پدر وی، که این لقب به علت ادبیات و دانش و حضور بالای او، درخشیدن گرفت، با یمن آشنا شده بودیم. از بد شانسی است که با سیاست یمن از طریق احمد النعمان یا محسن العینی یا محمد سعید العطار یا عبدالله الاشطل یا عبدالکریم الاریانی آشنا شده باشی. زیرا سیاست یمن این گونه نیست.

از زمانی که از دست استادان به دست ارتشبدان و کودتاچیان و نظامیان افتاد، رشد یمن در فهرست کشورهای در حال پیشرفت متوقف شد. و برای تحقق مشروعیت شکننده خود، رژیم های نظامی تعمداً نفوذ قبایل را مستحکم کردند و تفرقه را در بین آنها گسترش دادند، و بر ساز پارتی بازی نواختند، همان کاری که قذافی در لیبی انجام داد در حالی که شعار انقلاب پیروز را بر افراشته بود. شعار انقلاب ۲۶ سبتامبر نیز همین گونه بود: رهبر و فرزندان وی در قدرت، و کتاب سبز برای مردم.

چیزی از واقعیت یمن در نیم قرن گذشته تغییر نکرده است، نه بهتر و نه بدتر از دیگران است. فراوانی زاد و ولد و رونق بیکاری. نسلهای جدیدی که مدرسه ندارند و نسلهای قدیمی که نه بیمارستان، و نه در آمد و نه بیمه و نه دلخوشی دارند. ولی خدا را شکر حال انقلاب خوب بود. و آقای فرمانده مارشال بدون تغییر در برنامه ها سخنرانی های خود را انجام میدهد. ژنرال (مارشال)، درجه ای نظامی در کشورهای جهان است که به کسی که بر دشمنانش پیروز گشته اعطا می شود.

وقتی بهار عربی به صنعا رسید، نمی دانست از کدام دروازه وارد شود. هنوز دوره مارشال به پایان نرسیده است، بخصوص اینکه کیلومتر شمار را صفر کرده و به یمنی ها گفت: یالا جوانان. برای بار دوم. از اول. همه جهان برای اینکه او را قانع کنند که دوره اش به پایان رسیده است دست به کار شدند و از همه انواع تقویم ها، از جمله تقویم فرعونی، آمازیغی و حبشی، استفاده کردند.

پدیده دست بالای نظامی را، پدیده دست دراز حوثی دنبال کرد. این امر ابتدا در صعده آغاز شد. سپس بالا گرفت. سپس گسترش یافت. سپس به قلب صنعا رسیدند. پس از آن به بانک مرکزی و قصر ریاست جمهوری رسید. و همگان می پرسند: هدف آنها چیست؟ نخست وزیر تعیین شده را برکنار کردند، سپس مدیر دفتر رئیس جمهور را ربودند، و پرسش ها بیشتر شد: آنها چه می خواهند؟ در حقیقت، امری بسیار مرموز است. چگونه می توانیم بفهمیم که حوثی ها چه می خواهند؟ شاید آنها می خواهند برای سرپیچی از پروژه های فضای سبز و محوطه های گلکاری و درخت کاری شده که در زمان فرمانده رئیس جمهور برپا شده بود، صنعا را به پارک های عمومی تغییر دهند. کسی چه می داند؟ خواندن نیت آنها دشوار است. مَثَل آنها درست مانند پرورشگاه خیریه ای می ماند که در رویای خود برای کشورش این تصور را دارد که روزی از خواب بیدار می شود و می بیند که تمامی میادین پر از فواره شده و دشتها از دریاچه های آبیاری پر شده است.

اما اگر حوثی ها اهداف دیگری داشته باشند، هنوز ظاهر نشده است. و اگر ظاهر شده بود، منصور هادی، رئیس جمهور باید از دفتر مجاور آنها را می دید. و اگر واقعاً اتفاق افتاده باشد، به همه گان خواهد گفت: حوثی ها یمن را می خواهند. چگونه حدس زده؟