درست مانند عادت هر حادثه اجتماعی بزرگ در سعودی، این حادثه در جدال و گفتگو به اوج آسمان می‌رود و با گذر چندی به زمین بازمی‌گردد و یک واقعیت اجتماعی پذیرفته و مورد قبول مردم واقع می‌شود. همین سیاق و تعاطی در باب مسئله تفریح و رفاه نیز اتفاق افتاد. این‌بار نیز جدال در باب فعالیت یا عمل نو، که برای نخستین بار در سعودی اتفاق می‌افتد به‌پا خواست، و همراه آن جهش‌هایی در نوع و ماهیت عمل در سعودی رخ‌داد، و در قبال این همه میزان پذیرش و استقبال مردم از مفهوم و موجودیت نو و جدید در نوسان افتاد و پس از نوسان خود واقعیتی تمام‌شده در سطح جامعه، تلقی شد. برای مثال سه سال پیش کسی تصور نمی‌کرد جامعه سعودی در برابر تحولات جدید پذیرش نشان دهد، و با این سرعت فضای جدید به‌وجودآمده را قبول کنند، اما آنان نه تنها قبول و پذیرش از خود نشان دادند بلکه بسیاری از خط‌قرمزهای تابومانند را شکستند و برخلاف عقیده بسیاری برای این گذار به دهه‌ها زمان نیاز پیدا نکردند.
در یکی از جلسات نشست داووس ۲۰۱۹، مدیر هیئت عمومی سرمایه‌گذاری در سعودی، بیان کرد که در سال ۲۰۱۸ میلادی، ۵۰۰ شرکت تفریحی در سعودی تشکیل شد که توانست ۲۰ هزار فرصت کار ایجاد کند، و برای بیش از ۳۲۰۰ روز خدمات تفریجی برای بیش از ۱۹ میلیون متقاضی تقدیم کند. هر دلاری که این سرمایه‌گذاران، در این بخش، هزینه کردند، سودی دو برابر برای آنان داشت. تصور کنید که ۱۹ میلیون متاقضی، چه فرصت عظیمی برای سرمایه‌گذاری به‌شمار می‌آید که عدم توجه بدان، تنها به دعوی مناسب نبودن، چه مقدار از سود و ثروت را به باد می‌داد. البته این را هم باید گفت که ممکن بود این ۱۹ میلیون حق مسلم خود برای انتخاب را از دست بدهند زیرا کسانی هستند که این نوع اعمال را خوش ندارند. اگر دولت سعودی به سخن این خوش نداران توجه می‌کرد در واقع ۵۰۰ شرکت تفریجی به‌وجود نمی‌آمد و ۲۰ هزار فرصت شغلی ایجاد نمی‌شد و از این فراتر شهروندان محلی برای تفریج پیدا نمی‌کردند و صدالبته اقتصاد سعودی یک منبع مالی قابل اعتنایی را از دست می‌داد. دقت شود که این دست‌آورد تنها حاصل کار یک سال است و چنانچه سعودی بتواند هدف خود را برای تبدیل این کشور به یکی از چهار مکان برجسته گردشگری در آسیا، و دهمین در جهان، تحقق بخشد، در این صورت می‌توان حجم سود موفقیت این تلاش را فهمید.
شایان ذکر است که چشم‌انداز ۲۰۳۰ سعودی به‌صراحت بیان می‌کند که علی‌رغم شاخص بودن تفریح و فرهنگ در کیفیت زندگی شهروندی، اما فرهنگ و تفریح در این کشور در سطحی نیست که پابه‌پای میزان پیشرفت و درخواست‌های شهروندان این مملکت پیش رود، و با درآمد سرانه کشور قابل مقایسه نیست و بسیار از آن کمتر است. باید دقت کرد که بخش تفریح تنها در کنسرت و نمایش فیلم نیست بلکه از آن عمیق‌تر در بنیادگذاری کتاب‌خوانه‌ها و موزه‌ها و حمایت از هنرمندان و نویسندگان و کارگردانان و غیره است؛ تا از این طریق گزینه‌های تفریحی مفید و سودمندی در اختیار شهروندان قرار گیرد.
آمارها حاکی از آن است که دو سوم جمعیت، جوان هستند و زیر ۳۰ سال قرار دارند از این‌رو برای این قشرها ضرورت کامل دارد که برنامه‌های متعدد و حساب‌شده درنظر گرفته شود و تمایلات آنان را سیرات کند. از سوی دیگر بسیار ضروری است که برخی محافظه‌کاری‌های قشرها دیگر جامعه را قبول کنیم و آنها را امری طبیعی قلمداد نماییم که هر جامعه‌ای در راه تجدد با آن روبه‌رو می‌شود. مهمتر این است که در برابر این جزر و مدها برنامه‌ای حساب‌شده به‌کار گیریم و از برخی اشتباهات و عبرت های گذشته درس گیریم و اجازه ندهیم کسانی جز مردم سعودی نحوه زیست حال و آینده آنها را تحت تأثیر قرار دهند. آینده این کشور باید از دل تمایلات مردم این کشور ساخته شود.