اینترپل، پلیس بین الملل، حکم بازداشت سامانتا لوت‌وایت را صادر کرد.
«رسانه های بریتانیا در خبرهای حمله هفته پیش به مرکز خرید وستگیت در نایروبی به «بیوه سفید پوستی» اشاره کردند که مغز متفکر این حمله تروریستی و احتمالا از اعضای جنبش تی پارتی آمریکا بود.»
این نظر یکی از زنان بریتانیایی بود در توییتر درباره این حمله تروریستی نوشته بود.
به نظر می رسد که چنین لحن طنز و تردید از زمانی آغاز شد که اشتیاق رسانه های غربی و بریتانیایی برای پوشش خبر این حمله به سمت سامانتا لوت‌وایت بریتانیایی و نقش وی در این حمله سوق داده شد.
در رسانه ها به لوت‌وایت عنوان «بیوه سفید پوست» را دادند و همین واژه همهمه ای در میان همگان ایجاد کرد. او بیوه یکی از مردانی است که پشت بمبگذاری متروی لندن در هفتم ژوییه سال ۲۰۰۵ بود. همین عنوان به نوعی داستان را به یک داستان جنایی تبدیل کرده که زن سفیدپوستی که به اسلام گرویده در آن نقش بازی می کند.
افشای شماری مدارک امنیتی نشان از آن داشت که او در حمله نایروبی دست داشته است. با وجود آن که جنبش الشباب مسئولیت آن را به عهده گرفته بود، لوت‌وایت یکی از مهمترین مهره های القاعده در شمال آفریقا شمرده شد.
اما همه این نتیجه گیری پایه و اساس محکمی و اطلاعات موثق ندارد. نیروهای امنیت اطلاعات نیز به این امر اعتراف کردند تا جایی که ثابت شد که خبرهایی که در آن به نقش سامانتا در حمله نایروبی اشاره شده بود چیزی جز شایعه نبود.
اگر کمی به افشای اطلاعات در این موضوع دقیق تر شویم می بینیم در داستان لوت‌وایت همان طور اغراق شده است که در دهه ۱۹۹۰ داستان های «بیوه های سیاه» تیتر اخبار بودند. زنان چچنی که همسران خود را در درگیری با نیروهای امنیتی روسیه از دست دادند و انتقام همسران خود را با حمله به منافع روسها می گرفتند.
بیوه سیاه اسم معمول نوعی عنکبوت ماده است که پس از جفت گیری جفت مذکر خود را می کشد. به نظر می رسد که این ها عباراتی هستند که فرم و معنی جدی به خود گرفتند و تنها کاربرد معنی جدی آن است که زنانی که نقشی در تروریسم داشتند را توصیف کنند.
در حادثه وستگیت شهروندان و غیرنظامیان زیادی گروگان گرفته شدند و عبارت «بیوه سفید» عبارت شایعی شد. رسانه های بریتانیایی ریزترین جزئیات زندگی این زن را منتشر کردند. داستان هایی از زمان گرایش او به اسلام و ازدواجش چاپ شد. برخی حتی رسانه ها تا جایی پیش رفتند تا وضعیت سلامت مادربزرگش را هم به اخبار کشاندند.
اما پس از همه این تمرکز بر لوت‌وات مبنی که با تروریست ها ارتباط داشته، دیگر کسی این زاویه از این حادثه را پوشش نمی دهد. چرا داستان این زن تیتر اخبار شده بود و چرا هیچ کدام از شبهه ها درباره او برطرف نشد؟ چنین اخبار جنجالی جز اصلی داستان های تخیلی درباره گروه های تروریستی هستند.
سامانتا زنی بریتانیایی است که به اسلام گروید. این جزئیات و کمی تخیل برای خلق یک داستان کافی بود. اغراق در جهاد جنسی در سوریه همین قصه سازی ها را به تصویر نمی کشد؟
می توان چنین گفت که رسانه های غربی قربانی افسانه پراکنی رسانه ها شدند؟ افسانه پراکنی هایی که علیه انقلاب سوریه هستند هم در همین دسته می گنجند. می توان گفت که داستان بیوه سفید تنها یکی از دام هایی است که رسانه های غربی در آن گیر افتادند.
