کشف ابزارآلاتی به قدمت صدها هزار سال برای قطع گیاهان
باستان شناسان در بیابان فراخ عربی به نشانه‌هایی برخورد کردند که ثابت می‌کند شبه جزیره عربی در دوران کهن آب و هوای معتدل‌تر و سرسبزتری داشت، همچنین ردپاهای فیل‌ها، آهوان و ببرها منقرض شده در دوره ماقبل تاریخ ثابت می‌کند که این منطقه از ثروت گیاهی فروانی برخوردار بود و در آن گیاهانی مانند ساوانا رشد می‌کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، اخیرا برخی از دانشمندان به دلایلی دست یافتند که ثابت می‌کند انسان‌های اولیه تا قبل از ۳۰۰ الی ۵۰۰ هزار سال در این منطقه می‌زیستند.
اگر فرضیات این بررسی‌های علمی ثابت شود این بدین معناست که برخی بازمانده‌های سنگی و استخوان‌های برجای مانده بازگوی زندگی انسان‌های اولیه (یعنی اعضای انقراض یافته نوع «هومو» که ترجیحاً مانند بشر امروز نیستند) در منطقه شبه جزیره عربی است که صدهزار سال بیش از تاریخ ثبت شده به عنوان قدمت انسان‌های اولیه، در این منطقه حضور داشتند.
بررسی‌های اولیه که در مجله «Nature Ecology and Evolution» منتشر شده نشان می‌دهد که انسان‌های اولیه تابع قانون سازگاری تدریجی نبودند و بدین جهت از چراگاه‌های سرسبز آفریقا به شبه جزیره عربی انتقال یافتند.
به عقیده مایکل بتراگلیه، باستان‌شناس مطرح و یکی از نویسندگان بررسی فوق که در «بنیاد علوم تاریخ بشری ماکس بلانک» فعالیت می‌کند، «با افزایش گستره ساوانا بشر در آن مرحله به صورت فزاینده ای پخش شد».
او در طول یک دهه گذشته تمام فعالیت علمی خود را معطوف به اثبات این فرضیه کرده بود که شبه جزیره عربی در مقایسه با شرایط آب و هوایی الان سرسبزتر بود.
البته هر چند شبه جزیره عربی به عنوان پل ارتباط دهنده میان آفریقا و اوراسیا است اما بررسی‌های اعمالی به حجم مهاجرت‌های بشری از راه شبه جزیره عربی توجهی نکرده‌است.
برای دوره‌های تاریخی مختلف این اعتقاد پذیرفته شده بود که این منطقه به دلیل شرایط آب هوایی خشک جایگاهی برای زیست یا انتقال بشر و انسان‌های اولیه نبوده‌است.
نتایج اخیر این طرز تلقی‌ها را تغییر داده‌است و ثابت می‌کند که این منطقه دوره‌های مختلفی از خشکی و حاصلخیزی و سرسبزی داشته‌است.
در آوریل سال گذشته برخی اجزای انسانی یافت شد که تاریخ آنها به ۹۰ هزار سال بازمی‌گردد، همچنین گروه کاوشگری بتراگلیه توانست آثار دریاچه‌هایی را کشف کند که قمت آنها به ده‌ها هزار سال می‌رسد.
