هنر ایرانی در یک هفته، دریچه ای است به سوی اتفاقات هنری ایران در طول هفته که رویدادهای مربوط به سینما، تئاتر، هنرهای تجسمی، موسیقی، ادبیات و فرهنگ را مرور می کند.

غرفه سینمای ایران در کن

ایران طبق رسم هر ساله غرفه هایی در بازار جشنواره کن دارد و علاوه بر بیناد فارابی ارگان های دیگری نظیر موسسه رسانه های تصویری، صدا و سیما و همین طور چند پخش کننده شخصی غرفه هایی در این جشنواره داشتند.

امسال بنیاد فارابی برای اولین بار طی سال های اخیر یک مهمانی کوچک در این غرفه ترتیب داد. بر روی دعوتنامه نوشته شده بود که لیلا حاتمی و عباس کیارستمی در این مهمانی شرکت خواهند کرد، اما در نهایت تنها لیلا حاتمی در این برنامه غیر رسمی شرکت کرد. در این مهمانی برخلاف سایر مهمانی های کن، به جای مشروبات الکی، با نون و پنیر از شرکت کنندگان پذیرایی شد.

در دوران خاتمی، سفیر ایران در فرانسه، مهمانی بزرگی به افتخار حضور سینمای ایران در جشنواره کن ترتیب می داد.

امسال غرفه ایران سعی داشت بازاری برای کشورهای اسلامی تاسیس کند و همکاری گسترده ای را برای خرید و فروش فیلم با ۹ کشور اسلامی ترتیب دهد.

چند فیلم ایرانی هم طبق سنت هر ساله در سالن های کوچک بازار که برای هر فیلمی قابل کرایه کردن هستند به نمایش درآمد، اما عجیب این که خبرگزاری های تندرو در ایران از نمایش فیلمی چون “شیار ۱۴۳ ” در یکی از سالن های کرایه شده که ظرفیت بیست نفر را دارد، به عنوان “نمایش فیلم در جشنواره کن” یاد کردند!

بازتاب” یک بوس کوچولو”

نشریات جهانی از حمله تندروها به لیلا حاتمی به خاطر روبوسی با ژیل ژاکوب، رییس هشتاد و سه ساله جشنواره کن بر روی فرش های قرمز ابراز تعجب کرده اند.

نشریه انگلیسی دیلی میل که از پر تیراژترین نشریات در بریتانیا محسوب می شود، گزارش مفصلی در این باره منتشر کرده و از این بابت اظهار تعجب کرده است.

تندروها در ایران بر شدت فشار بر لیلا حاتمی افزوده اند و حتی در یک حرکت رادیکال، خواستار حبس برای او شده اند.

حاتمی به این حمله ها پاسخی نداده، اما ژیل ژاکوب رییس جشنواره در توییتر خود از لیلا حاتمی حمایت کرده و گفته است که او سینمای ایران را بوسیده است. انتقادها به حاتمی در حالی صورت می گیرد که روبوسی و در آغوش گرفتن یک زن توسط محمود احمدی نژاد که نماینده رسمی دولت ایران محصوب می شود، چنین جنجالی به همراه نداشت و کسی برای او تقاضای حبس و شلاق نکرد.

وزیر ارشاد ایران هم در روایتی دوپهلو گفته است که حاتمی غافلگیر شده است. مشروح گزارشی در این باره را در شرق پارسی بخوانید.

صد اصلاح برای چاپ یک کتاب

یک نویسنده خبر داده است که برای چاپ کتابش صد اصلاحیه از سوی وزارت ارشاد را پذیرفته است.

مهتاب دیهیم، روز سه‌ شنبه به خبرگزاری ایلنا گفته است که نخستین رمانش با عنوان “رابطه” پس از بیش از دو سال انتظار دریافت مجوز انتشار، در حالی به چاپ رسیده که به درخواست ممیزان وزرات ارشاد مجبور شده «چندین پاراگراف و بیش از صد اصطلاح و عبارت این کتاب» را تغییر دهد یا حذف کند. این نویسنده گفته است: «تا دو سال جرات نداشتم که کتاب را به ناشری ارائه کنم.»

امیرحسین چهل تن هم در در گفت وگو با همین خبرگزاری با بیان این‌که از اردیبهشت ۸۴ در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی تا به امروز، اجازه انتشار کتاب ندارد، گفت: «چهار جلد از کتاب‌های من را در همه‌ این سال‌ها نگه داشته‌ اند و تکلیف آن‌ها را مشخص نمی‌کنند. »

چهل تن اضافه کرد:« هیچ جواب درستی نمی‌دهند و مدام می‌گویند در دست بررسی است. در دولت جدید هم همین اتفاق افتاده و الان ۹ ماه است در دست بررسی هستند.»

اظهار نظر رضا کیانیان درباره ممیزی

رضا کیانیان که تاکنون ۹ کتاب درباره بازیگری منتشر کرده در گفت و گویی درباره مساله ممیزی کتاب در ایران و مشکلات آن اظهار نظر کرده است.

آقای کیانیان گفته است: «اگر قرار است ممیزی را بردارند، باید کسانی را به جای ممیزان بگذارند که وقتی ما با آن‌‌ها طرف می‌شویم، آن‌ها بفهمند که ممیزی را برداشته‌اند! ولی معلوم نیست که آن‌ها کی هستند! پس در کشور ما بهتر است به جای اینکه ممیزی را بردارند، مثل همه کشورهای جهان، ممیزی را قانونمند کنند. البته منظورم این نیست که ممیزی چیز بسیار خوبی است. نه! بگویید که خط قرمز یعنی چه؟ هر وقت ما فهمیدیم خط قرمز یعنی چه، مطمئن باشید ما بهتر از آن‌ها خط قرمز را رعایت می ‌کنیم. اما الان هر کسی با سلیقه خودش اعمال ممیزی می‌کند و این چیز بدی است. پس اولا باید ممیزی سلیقه‌ای را بردارند. ثانیا باید خطوط قرمز را روشن کنند. آیین‌نامه‌ای درباره خطوط قرمز منتشر کنند تا نویسنده تکلیف خودش را بداند. آن آیین‌نامه باید بگوید موارد ۱ و ۲ و ۳ و ۴ نباید در کتاب‌ها باشد. می‌دانید چرا طی این همه سال نتوانسته‌اند این کار را بکنند؟ برای اینکه خودشان هم نمی‌دانند چی بد است و باید ممیزی شود. ‌اگر این موارد ممنوعه را مشخص کنند، بنده به عنوان کسی که کتاب می‌نویسم یا فیلم بازی می‌کنم، رضایت بیشتری دارم؛ چون اگر این موارد مشخص نباشد و من راحت کار خودم را انجام بدهم، بعد اوضاع بی در و پیکرتر می‌شود و دیگر معلوم نیست من با چه کسانی طرف خواهم بود.»

حمله به تندیس ها در میادین تهران

تندیس های نصب شده در شهر تهران، بار دیگر مورد هجوم قرار گرفته اند. در تازه ترین رویداد از این دست، تندیس های دو هنرمند نوازنده کرد که به تازگی در چند نقطه تهران نصب شده اند، دچار آسیب شده و ابزارهای موسیقی آنها از پیکره تندیس ها کنده شده است.

یکی از این تندیس ها، “مردی با چتر” اثر چنگیز اقبالی است که در ضلع جنوبی میدان “هفت تیر” و دیگری، تندیس شمشال نواز برجسته کرد قادر عبدالله زاده است که ورودی فرهنگسرای ارسباران نصب شده اند. مهاجمان ناشناس برای حذف شمشال از این اثر بخشی از دهان تندیس را هم ویران کرده اند. تاکنون کسی در این ارتباط دستگیر نشده است.

دیپورت یک باستان شناس فرانسوی در فرودگاه تهران

رمی بوشارلا باستان شناس فرانسوی که به دعوت ایران برای حضور در همایش سالانه بین المللی باستان شناسان به تهران سفر می کرد، به محض ورود به فرودگاه امام خمینی، به فرانسه بازگردانده شد.

رمی بوشارلا سال‌ها به‌ صورت مشترک با باستان‌ شناسان ایرانی در محوطه‌های تاریخی پاسارگاد پیش از آبگیری سد سیوند کاوش کرده است. کتاب “باستان‌شناسی امپراتوری هخامنشی” (پژوهش‌های نوین) زیر نظر او در دی‌ ماه ۱۳۹۲ در ایران منتشر شد. بوشارلا در سال‌های گذشته بارها به ایران سفر کرده و علاوه بر حضور در گروه‌های کاوش، در همایش‌های مختلف سخنرانی کرده است.

خبرگزاری ایسنا می گوید تلاش وی برای یافتن دلیل این دیپورت بی حاصل مانده است.