نیروهای ارتش یمن در نزدیکی بندر الحدیده ( فرانس پرس)

دو هفته پیش همزمان با تجمع نیروهای ائتلاف و ارتش حکومت مشروع یمن که در نزدیکی بندر حدیده، راهروهای شورای امنیت جان تازه ای گرفت. سازمان ها و دولت ها درباره کشتار وحشتناک در این منطقه هشدار دادند و خواستار توقف حمله نظامی شدند.

هر چند خالد الیمانی وزیر امور خارجه یمن اعلام کرد که یکی از کشورها مانع آزاد سازی الحدیده شده اما او به صراحت نام این کشور را بیان نکرد و تنها یک اشاره کوچک نمود که البته شهروند عادی هم می تواند حدس بزند که مقصود الیمانی کدام کشور است… او گفت کشور مورد نظر همانی است که جلوی دفاع از شهروندان غیر نظامی در سوریه را گرفته است؟!

خیلی ها تصور نمی کردند که قدرت های بزرگ در شورای امنیت در جنگ یمن دخالت کنند. مگر همین ها نبودند که از دخالت برای بازگشت دولت مشروع خودداری کردند، آنهم دولتی که اصولا بر پایه قطعنامه های شورای امنیت به وجود آمد اما شورای امنیت به دنبال کودتا به این حکومت پشت کرد. از این گذشته شورای امنیت تنها با فاصله یک رای از محکوم کردن ایران به خاطر حمایت از شورشیان حوثی بازماند.

اما اینکه چرا گلوله ای از توپخانه های ائتلاف برای نبرد شلیک نشد دلیلش این است که این نیروها می توانستند کنترل الحدیده-مهم ترین شهر حوثی ها- را در اختیار بگیرند، اما آنها به قطعنامه های شورای امنیت احترام می گذارند. نیروهای حامی حکومت مشروع درصدد کسب رضایت پنج عضو دائم شورای امنیت و به موازات آن اتخاذ اقدامات نظامی و سیاسی برای پایان دادن به کودتا هستند.

ایران و حوثی ها خودشان را برای ارتکاب کشتار گسترده در حدیده آماده کرده اند و شبه نظامیان و تجهیزات نظامی وابسته به آنها در محله های مسکونی و میان شهروندان غیر نظامی مستقر شده اند. حزب الله هم در جنگ سال ۲۰۰۶ با اسرائیل به همین شیوه متوسل شد. حزب الله بعد از حمله به نیروهای اسرائیلی در نزدیکی مرز لبنان و اسرائیل نیروهایش را به داخل لبنان کشید و موشک های این گروه در روستاهای جنوبی لبنان مستقر شدند تا مورد هدف جنگنده های اسرائیلی قرار بگیرند. در جریان درگیری ها، خبری از اکثر نیروهای حزب الله نبود چرا که آنها شهرها و روستاها را به حال خود رها کرده و بیرون رفتند تا بدین وسیله این مناطق مورد هجوم توپ و موشک قرار بگیرند. این تاکتیک توسط شبه نظامیان حوثی «انصار الله» و مورد حمایت ایران هم دنبال شد. نیروهای ائتلاف، پارسال به خاطر این دغدغه در نزدیکی صنعا مستقر شدند و هنوز هم همانجا هستند اما به دلیل اجتناب از وقوع کشتار بین غیر نظامیان هنوز وارد پایتخت نشده اند. شبه نظامیان ایران در میان شهروندان غیر نظامی مستقر شده اند.

حدیده شریان حیات حوثی ها است و به این خاطر، آزادسازی آن شتاب می گیرد. حوثی ها که صنعا را تصرف کردند در اوایل برایشان سودبخش بود اما حالا که بانک مرکزی را به ورطه ورشکستگی کشاندند و بانک های دیگر را غارت کردند صنعا برای شورشیان تنها به عنوان یک نماد سیاسی اهمیت دارد. منبع اصلی مالی حوثی ها به دلیل درآمد گمرگی از حدیده تامین می شود. این بندر مرکز اصلی ارسال سلاح و دیگر حمایت های لجستیکی ایران است. این تجهیزات با قایق های کوچک از کشتی های بزرگ بارگیری می شوند.

نیروهای ارتش یمن کنترل مسیرهای منتهی به شهر و بندر حدیده و فرودگاه را در اختیار گرفتند و همه تحرکات زمینی را با هواپیما زیر نظر دارند تا بتوانند توانمندی ها و منابع تسلیحاتی و مالی حوثی ها را تعطیل کنند.

برخی امیدوارند که «حکومتی» که مخالف حمله به حدیده است راهکارهای دیگری برای اجتناب خونریزی و کشتار داشته باشد تا بتواند رضایت دو طرف را جلب کند. هرچند این مساله غیرممکن نیست اما دور از ذهن به نظر می رسد. زمزمه هایی مبنی بر خروج حوثی ها از شهر به گوش می رسد و اینکه این شهر و نیز بندر باید تحت اشراف سازمان ملل اداره شود. این طرح حدود سه ماه پیش توسط سعودی مطرح شد اما حوثی ها زیر بار آن نرفتند. هدف این طرح، تحویل کمک های بین المللی به مردم و جلوگیری از غارت آنها توسط حوثی ها بود. حالا حوثی ها می توانند بی سر و صدا و بدون خونریزی از شهر خارج بشوند و از خون و خونریزی جلوگیری کنند. اما چنانچه نیروهای حامی مشروعیت بر این بندر مسلط شوند دیگر لزومی برای مدیریت سازمان ملل وجود ندارد. نیروهای ائتلاف برای انجام این وظیفه شایستگی بیشتری دارند و نیروهای یمنی صاحبان اصلی این سرزمین و حاکمان مشروع با توجه به قطعنامه های شورای امنیت به شمار می روند.