پلیس فرانسه با شتاب به سوی یکی از مکان های هدف قرار گرفته در پایتخت فرانسه می رود – عکس از خبرگزاری فرانسه

شامگاه برگزاری اجلاس مجموعه بیست، که ترکیه میزبان آن بود و روز گذشته پایان یافت، بسیار  ناراحت کننده بود، و جو اجلاس و حاضران در اجلاس را تحت سلطه قرار داد. سیل اخبار بد از پاریس سرازیر شد و حملات تروریستی که پایتخت فرانسه را هدف قرار داد، صدها کشته و زخمی برجای گذاشت. همزمان، این حملات بر دستور کار اجلاس، و همچنین دیدارهای دو جانبه ای که سران برگزار کردند، سایه افکند. بدون حل و فصل مشکل اساسی، یعنی بحران سوریه، نمی توان در پرونده مبارزه با تروریسم گام برداشت. بیان رئیس جمهور فرانسه در مورد «برنامه ریزی شدن حملات پاریس در سوریه» درست بود. زیرا ارتباط قوی آن به لحاظ جغرافیایی با گسترش عملیات تروریستی روشن شده است، چرا که تا کنون محیط رشد تروریسم عملاً دست نخورده باقی مانده است. به همین دلیل تحرک سیاسی قریب به اتفاق بود، هر چند این اجلاس در حقیقت اجلاسی اقتصادی است؛ اما چه زمانی رشد اقصادی در غیاب صلح جهانی امکان پذیر بود؟

 همان گونه که ملک سلمان بن عبد العزیز پادشاه عربستان سعودی روز گذشته در سخنان خود گفت: «عدم ثبات سیاسی و امنیتی، تلاش های ما را در ترویج رشد اقتصاد جهانی مختل می کند و متاسفانه منطقه ما از بحران های بسیاری رنج می برد». این همان چیزی است که پادشاه عربستان سعودی در اجلاس سال گذشته که در استرالیا برگزار شده بود بر آن تأکید کرده بود هنگامی که گفت: «ارتباط تنگاتنگ میان رشد اقتصادی و صلح جهانی بر کسی پوشیده نیست، به طوری که نمی توان یکی از آن ها را بدون دیگری محقق کرد».

از آنجا که بزرگ شدن غول تروریسم به دشمن اول همه کشورهای جهان تبدیل شده است، طبیعی بود که برجسته ترین تصمیمات صادره از اجلاس «جی بیست»، به این نگرانی مشترک اختصاص داده شود. به طوری که کشورهای شرکت کننده توافق کردند که افزایش عملیات تروریستی ، صلح و امنیت بین المللی و تلاش برای تقویت اقتصاد جهانی را تضعیف می کند… بر این اساس تصمیم گرفتند که تروریسم را با دین و ملیت و نژاد ربط ندهند، و با قاطعیت به مبارزه با تروریسم، از طریق مجموعه ای از اقدامات ادامه دهند؛ که از آن جمله توقف جریان مالی تروریست ها است، و این که مبارزه با اقدامات تروریستی را نمی توان تنها از طریق مقابله نظامی انجام داد، بلکه از طریق اقدامات متعددی مانند همکاری سرویس های اطلاعاتی و نظارت بر ارتباطاتی که از طریق اینترنت انجام می شود، و این که سوریه نمونه ای از کشورهایی است که منطقه را بی ثبات کرد، و جامعه بین الملل باید برای پایان دادن به بحران آن با جدیت تحرک کند، و از همه کشورهای جهان درخواست شد که در حل بحران پناهنگان همکاری کنند.

 از قضا کشوری مانند عربستان سعودی، بارها خواستار کار مؤثر کشورهای جهان برای مبارزه تروریسم شده بود، و این همان چیزی است که که روز گذشته قدرت های بزرگ بر آن توافق کردند، بلکه ملک سلمان دیدگاه کشورش برای مبارزه با تروریسم را مجدداً در سخنرانی خود در برابر رهبران جهان بیان کرد و بر ضرورت مضاعف شدن تلاش های بین المللی برای ریشه کن کردن آفت تروریسم و رهایی جهان از شر آن تأکید کرد، زیرا این آفت صلح و امنیت جهانی و تقویت رشد اقتصاد جهانی را تضعیف می کند. وی همچنین اشاره کرد که جنگ با تروریسم مسؤلیت تمامی جامعه جهانی است، و این یک بیماری جهانی است که دین و ملیت نمی شناسد، و باید با آن مبارزه کرد و با تأمین مالی آن مبارزه کرد و همکاری بین المللی در این زمینه را تقویت کرد. وی همچنین از جامعه بین المللی خواستار تلاش برای یافتن راه حل فوری برای درد و رنج مردم سوریه مطابق با تصمیمات« ژنو ۱» شد، و مشکل پناهندگان سوری را نتیجه یک مشکل منطقه ای و بین المللی دانست که همان بحران سوریه است.

یکی از مقامات ارشد که در اجلاس سال گذشته «گروه بیست» در استرالیا حضور یافته بود روایت می کند که کشورهای اصلی در این مجموعه اصرار داشتند که دستور کار مجموعه تنها به امور اقتصادی و توسعه محدود شود.  که البته این آرزو غیر قابل اجرا بود، زیرا کسی نمی تواند اقتصاد را از سیاست جدا کند، و اقتصاد در هیچ کشوری رشد نمی کند در حالی که تنش ها از سراسر جهان آن را احاطه کرده باشند. و غیر ممکن است که جهان به ثبات برسد در حالی که آتش تروریسم شعله ور است.  اگر نخست بحران سوریه حل نشود، و جهان بر جنگ بی امان بر علیه تروریست ها توافق نکند، اجلاس گروه بیست سال آینده در آلمان برگزار خواهد شد در حالی که خطر تروریسم توسعه می یابد و از کشوری به کشور دیگر، و از قاره ای به قاره دیگر گسترش می یابد.

کسی چه می داند؟ شاید فاجعه ای که در فرانسه اتفاق افتاد، باعث شود قدرت های بزرگ از خواب خود بیدار شوند و جنگی واقعی بر ضد تروریسم آغاز کنند، آن هم با نیروهایی واقعی در میدان و نه تنها با رویارویی با ترس و لرز، آن گونه که در حال حاضر وجود دارد.