نظریات علمی گالیله درباره گردش زمین به دور خورشید خشم کلیسای کاتولیک را برانگیخت و این ستاره شناس ایتالیایی در رم دادگاهی شد. گالیله ۶۹ ساله به منظور رهایی از مجازات به چهارمیخ کشیدن و در آتش سوختن مجبور شد حرف خود را پس بگیرد و بگوید که خورشید مرکز جهان نیست.
با این حال اما این دانشمند در بقیه سال های زندگی اش در حبس خانگی بود. الیسون ابوت (دانشمند) در گفتگوی اختصاصی با نشریه نیچر نیوز گفت «نامه ای که به تازگی کشف شده تصور می شد از بین رفته است. در این نامه آمده است که گالیله را قبل از اینکه به کفر و الحاد متهم کنند او در وحشت به سر می برد و از این می ترسید که او را روانه دادگاه کنند. او می خواست همه اوراقی که در آن نظریاتش را شرح داده بود از بین ببرد تا در دادگاه تبرئه شود. او در سال ۱۶۱۳ نامه ای به دوستش بندتو کاستیلی که ریاضیدان بود نوشت و یافته هایش را شرح داد. نامه اصلی که اکنون در کتابخانه جامعه سلطنتی انگلیس در لندن نگهداری می شود نخستین سندی است که بیانگر رویکرد سکولار در پژوهش های علمی گالیله است. گالیله در این نامه از نظریات نیکلاس کوپرنیک ستاره شناس لهستانی درباره تئوری خورشید مرکزی در سال ۱۵۴۳ حمایت کرد.
اما نکته حیرت انگیز این است که دو نسخه از نامه وجود دارد. در نسخه اول با دیدگاه منفی نظریات گالیله مورد بررسی قرار گرفته اما در نسخه دوم از واژه های مثبت استفاده شده است. نسخه دوم به دست دادگاه رسیده است. حالا پژوهشگران نمی توانند تشخیص دهند که کدام نسخه اصلی است. آیا گالیله برای کاهش مجازات خود در دادگاه و کم رنگ کردن نظریات انقلابی اش نامه محتاطانه تری نوشته است یا اینکه نامه او با نظریات انقلابی توسط قاضیان دادگاه تفتیش عقاید نوشته شده تا بدین وسیله گالیله را محکوم کنند؟
این جدل تا اوایل اوت ادامه داشت تا اینکه سالواتور ریکاردو پژوهشگر دانشگاه برگاموی ایتالیا تصادفی نامه اصلی را در آرشیو کتابخانه جامعه سلطنتی یافت. تاریخ این نامه اشتباه بوده است. تاریخ اصلی نامه با تاریخ نامه ای که قاضیان دادگاه بدان دست یافتند انطباق دارد. نسخه ضمیمه درخواست به دادگاه توسط گالیله نوشته نشده است. بنابراین می توان گفت دست گالیلو بعد از ۴۰۰ سال رو شد.