علی یونسی، مشاور رییسجمهور ایران در امور اقلیتها در تازه ترین کنگره حزب اراده ملت نسبت به «حزب ستیزی» برخی در سالهای اخیر ابراز تاسف کرد و آن که «اختلافات و تشتت در احزاب» بتواند دلیل اصلی حزب ستیزی باشد را را رد کرد. وی این توجیه را غیرمنطقی خواند.
وی در امور اقوام و اقلیت ها بر «پذیرش وحدت ملی و تکثرگرایی» در این کشور تاکید و گفت: در همه دنیا در عین وجود تنوع و تکثر، وحدت ملی نیز وجود دارد و در ایران نیز همواره شاهد تنوع و تکثر توام با وحدت ملی بوده ایم. مشارکت اقلیت ها و اقوام بود که توانست وحدت ملی را در عالی ترین درجه خود نشان دهد.»
حمید احمدی استاد علوم سیاسی در دانشگاه تهران و نویسنده کتاب «قومیت و قوم گرایی در ایران: افسانه و واقعیت»، در گفتگو با شرق پارسی با اشاره به موافقت خود با کلیت سخنان یونسی، گفت: «باید دید که آیا این سخنان تنها استفاده ابزاری برای جذب آرا برای انتخابات مجلس یا ریاست جمهوری آتی دارند یا کاربردی بیش از سیاست انتخاباتی دارند.»
احمدی تاکید کرد: «مشارکت دادن اقوام و اقلیت ها به ویژه اهل سنت در توسعه کشور ایران مهم است. نگاه پس از انقلاب نگاه دینی ی بوده است و همواره شیعیان وفادار به انقلاب در سیاست گذاری ها کلان ایران سهیم بودند. مشارکت نخبگان اهل سنت که اتفاقا مقیم مناطق مرزی با گرایش های قومی هستند بسیار اهمیت دارد و باید به آن توجه کرد.»
مشاور رییس جمهور ایران در امور اقلیتها در تازه ترین کنگره حزب اراده ملت در سخنرانی خود بر لزوم فعالیت های حزبی و قومی تاکید کرد و گفت: «برخی هر گونه فعالیت حزبی و قومی را مغایر وحدت و امنیت ملی می دانند و برای ادعای خود نیز سعی می کنند از نظریه های فلسفی بهره بگیرند و آن را به مردم دوستی و ایران دوستی ربط دهند.»
وی با رد منع فعالیت های اقلیت های دینی، مذهبی و قومی گفت حزب ستیزان هستند که «اینگونه فعالیت ها را ضد وحدت ملی می دانند.»
یونسی ضمن ترسیم سابقه دو جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی در ایران گفت: «سابقه این دو جریان به پیش از انقلاب و حتی دوره مشروطه می رسد و اکنون نیز امکان حذف این دو و یا یکی از آنها نه منطقی و نه امکانپذیر است.»
وی با اشاره به حاکم شدن حزب محافظه کار در یک دوره سیاسی در ایران و سکوت حزب رقیب، تصریح کرد: « اگر جریان اصلاح طلبی در مقاطعی با نجابت و برای همراهی با انقلاب اسلامی و وحدت ملی کوتاه آمد و همراهی کرد، این نشات گرفته از ذات و خاصیت اصلاح طلبی است و سکوت دلیل بر حذف و نابودی نیست.»
مشاور رییس جمهور ایران در ادامه به انتخابات ۱۳۷۶ در ایران گفت این وضعیت در مورد اصولگرایی هم همینطور بوده: «زمانی که اصلاح طلبان پیروز شدند، گاهی گرفتار غرور شدند و در ایام دوم خرداد از برخی دوستان اصلاح طلب شنیده می شد که می گفتند این جریان اصلاح طلبی جای اصولگرایی را گرفته است که حرف درستی نبوده و به مصلحت نیز نبود.»
وی بر نقش اراده ملت در تعیین سرنوشت خود تاکید و مردم را «صاحب اختیار» خواند تا «سرنوشت خود را مدیریت کنند.»