عدم تصمیم‌گیری سیاسی مناسب، ورود ارتش لبنان به اردوگاه‌ها را با مشکل روبرو کرده و رشد افراط گرایی را تسهیل می‌کند
بیروت: سنا الجاک
– منابع فلسطینی: پس از تشکیل جنبش‌های اسلامی در اردوگاه‌ها، شروع دشمنی با «فتح» با پیشتبانی مالی اطلاعات سوریه و ایران آغاز شد
– افزایش جنبش‌ها پس از فعالیت مسلحانه در خارج از اردوگاه‌های فلسطینی و حمله اسرائیل در سال ۱۹۸۲
در سپتامبر ماه گذشته، دستگاه اطلاعات ارتش لبنان موفق به انجام عملیات امنیتی در اردوگاه پناهندگان فلسطینی «عین الحلوه» در جنوب لبنان شد که منجر به دستگیری بهاء الدین حجیر «مفتی شرع» گردان عبدالله العزام شد. وی پنج سال پیش در بمب‌گذاری سفارت ایران در بیروت دست داشته‌است.
به گزارش الشرق الاوسط، یک سال قبل، پلیس امنیت عمومی لبنان اعضای شبکه تروریستی که با سرکرده‌هایشان در مناطق مختلف لبنان به ویژه در اردوگاه‌های عین الحلوه، برج البراجنه و شتیلا در ارتباط بودند، بازداشت کرد. آنها دستورات و مأموریت مورد نظر، از جمله عملیات انتحاری، نفوذی، تروریستی و بمب‌گذاری، را اجرا می‌کردند، بازداشت‌شدگان به تمام این نوع عملیات‌ها اعتراف کرده بودند.
در سال ۲۰۱۶، سازمان اطلاعات ارتش لبنان، «امیر داعش» عماد یاسین یکی از مهمترین تروریست‌ها تحت تعقیب که نزدیک به ۴۰ حکم قضایی علیه وی صادر شده بود، را دستگیر کرد. به دام افتادن این تروریست خطرناک یک دستاورد بی‌نظیر بود که بدون خونریزی در اردوگاه پناهندگان عین الحلوه اتفاق افتاد.
اردوگاه‌های فلسطینی قبل از ارتباط‌گیری «تروریسم داعشی» با جنگ سوریه، شاهد فعالیت‌های رادیکالی و افراط گرایی اسلامی بودند، از «گروه الانصار» که در ترور چهار قاضی در صیدا، در بیست سال پیش دست داشتند، گرفته تا «فتح الاسلام» که اردوگاه نهر البارد را در سال ۲۰۰۷ منفجر کرد. این گروه‌ها عملیات تروریستی زیادی از این قبیل انجام داده‌اند.
هیشام دابسی محقق فلسطینی در این خصوص به «الشرق الاوسط» گفت: «پس از سال ۱۹۸۲ گروه‌های کوچک در اردوگاه برج البراجنه و اردوگاه‌های دیگر تأسیس شدند و خود را از جناح‌های موجود متمایز کرده‌اند. آنها بر این باور هستند که راه حل مسئله فلسطین تنها از طریق مقاومت اسلامی خواهد بود و اکثریت این گروه‌ها در داخل سازمان‌های موجود و اکثریت در «فتح» بودند تا اینکه انتفاضه حجاره در فلسطین در دسامبر ۱۹۸۷ شروع شد و این اردوگاه‌ها شاهد پدیده ساخت نمازخانه‌ها و تعداد زیادی از نمازگزاران شد که این امر باعث رواج و گسترش مبلغان دینی گوناگونی در آنجا شد».
وی توضح داد: «با آغاز انقلاب حجاره، برای نخستین بار، اخوان المسلمین فلسطین، با تصمیم سازمان اخوان المسلمین مرکزی، جنبش مقاومت اسلامی (حماس) را تشکیل داد… فلسطینیان اخوانی که در دیگر کشورها پناهنده شده بودند، سازمان خویش را تشکیل دادند. در این مرحله، جنبش فتح شاهد خروج اعضای اخوانی خود و پیوستن آنها به حماس بود… این آغاز یک فاز جدید با یک ساختار سازمان‌یافته خاص و منحصر به فرد بود… پس از آن جنبش (جهاد اسلامی) تشکیل شد، این جنبش زیر شاخه اخوان المسلمین نبود، اما متشکل از گروه دانشجویی که همگی اسلام‌گرا بودند. فتحی شقاقی به همراه زیاد نخاله و محمد نجار این جنبش را رهبری کردند، شقاقی تحت تعقیب آمریکایی‌ها بود، که به ضاحیه جنوبی بیروت پناه برد و آنجا را برای اقامت خود برگزید.
در آغاز فعالیت، فتحی شقاقی کانال ارتباطی ایران با جنبش جهاد اسلامی بود. اما شقاقی بعدها پس از آنکه ایران از او خواست شیعه شود، از این جنبش جدا شد.
رئیس اتحادیه جهانی علمای مقاومت، شیخ ماهر حمود، در این خصوص گفت: «به نظر من صحبت کردن در مورد اردوگاه‌ها به عنوان لانه تروریست‌هاست تعبیر دقیقی نیست، و متهم ساختن گروه‌های اسلام‌گرای فلسطینی در تمام جنایات‌های پیش آمده در لبنان، اغراق‌آمیز است، گویا یک رخت‌آویزی است برای تمام جنایات‌ها، ترورها و نقض‌های امنیتی که در این کشور رخ می‌دهد… درست است که منشأ همه فعالیت‌های افراط گرایی اردوگاه‌ها بوده‌است، اما اخیراً نیز کاهش یافته‌است. به‌طور کلی، بسیاری از افراط گرایان توسط اطراف متعددی حمایت می‌شوند. امیدوارم بتوان آنها را به مسیر درست بازگردانند؛ در هر حال، پس از شکست احمد الاسیر و (داعش) در سوریه افراط گرایی در اردوگاه‌های فلسطینان کاهش یافته‌است».
یک منبع از جنبش «فتح» در این راستا توضیح داد: «پس از تشکیل جنبش‌های اسلامی در اردوگاه‌ها، شروع دشمنی با «فتح» با پیشتبانی مالی اطلاعات سوریه و ایران آغاز شد. (الاحباش) و (گروه انصار) پس از این اقدامات خرابکارانه و تیراندازی مسلحانه را آغاز کردند.
پس از ترور الشریدی به دستور عصام اللوح مسئول رسمی فتح، (گروه الانصار)، وارد تشکیلات تروریستی افراطی در داخل لبنان شد و خدمات‌دهی این گروه مورد بهره‌برداری شد. پیدایش الأنصار با قتل چهار قاضی در سال ۱۹۹۹ آغاز شد، این عملیات به رهبری احمد عبدالکریم السعدی به نام «ابو محجن» صورت گرفت.
عبدالله الشریدی از (گروه الانصار) جدا شد و (گروه النور) را تشکیل داد، این پدیده باعث پیدایش گروه‌های اسلامی رادیکال شد، که از آنها در مواقع مورد نیاز برای کارهای زشت و ناشایسته استفاده می‌شد».
