کنسرتی میان آواز، بازیگری و رقص

 

بیروت: فیفیان حداد 

صحنه قدیمی تئاتر جشنواره جهانی «صیدا» با صدای کارول سماحه خواننده مشهور عرب در اولین شب شروع برنامه‌های امسالش، جانی تازه به خود گرفت.
به گزارش الشرق الاوسط، سماحه با ارائه توانایی‌هایش در زمینه آواز، رقص و بازیگری هنرنمایی‌ کرده تا بار دیگر ثابت کند که توانایی این را دارد که کاری متفاوت ارائه دهد.
 وی با بازخوانی آواز «یا مسافر وحدک» اثر زنده یاد محمد عبدالوهاب، برنامه خود را شروع کرد. این آهنگ با تصاویری از دریا و دریانوردانی که پارو می‌زنند همراه شده بود و این تصاویر نقش زمینه لباسش شده که دنباله‌ بلند آن روی صحنه آمفی تئاتر پهن شده بود. این آواز داستانی عاشقانه را روایت می‌کند؛ داستان دختری که معشوقش او را ترک کرده و به سفر رفته است. و این دختر جوان سفر خود را در جستجوی این معشوق از بندر قدیمی شهر صیدا که جشنواره در آن برگزار می‌شود آغاز می‌کند.
بدین‌گونه او صحنه آمفی تئاتر را تبدیل به کره زمین کرد و با خواندن یک آواز از هر سرزمین به آن سفر کرده و قصه عاشقانه‌اش را از طریق آن روایت می‌کرد؛ و این سفر کارول با آهنگ «مجنونه» شروع شد.
«از کناره‌های دریا در صیدا راهی سفری هنری می‌شویم، یک سفر هیجان انگیز که امیدوارم رضایت شما را جلب کند» کارول سماحه با این سخنان کنسرت خود را شروع کرده و از حضار تشکر کرد.
در میان این حضار چهره‌های سیاسی همچون «بهیه الحریری» از چهره‌های مطرح سیاسی، «فؤاد السنیوره» نخست وزیر سابق لبنان و «افیدیس کیدانیان» وزیر گردشگری لبنان به چشم می‌خورند. و همین‌طور برخی از هنرمندان همچون «الهام شاهین» بازیگر مصری و «کارلا بطرس» نیز در این کنسرت حضور داشتند.
 کارول سماحه با آهنگ «احساس کبیرِ» انرژی‌های مثبت خود را نثار حضار کرد. طنین صدای او به عربی و خارجی با خواندن ترانه‌های «خلیک بحالک» و «انس همومک» و «یارب» و «هاوانا» همه جا پیچید تا رویای معروف خودر را با تلفیق «اصالت عصر گذشته» و  «تجدد عصر حاضر» تحقق ببخشد.
 او تابلوهای آوازی-نمایشی عرضه کرد که بیشتر آنها از نمایش‌هایی قدیمی همچون «برادوی» و «لاس وگاس» -که همیشه مورد علاقه او بوده‌اند- اقتباس شده بود.
زمینه صحنه سوم کنسرت، با چترهای رنگی و ماشین کلاسیک قرمز مزین شد. کره زمین نیز در پشت زمینه صحنه روی مانیتوری بزرگ، همراه با نت‌های موسیقی می‌چرخید. و یک شوی نمایشی-آوازی متفاوت تقدیم حضار شد که درخور جایگاه والای خواننده آن بود.     
کارول سه مرتبه لباس خود را در طول کنسرت عوض کرد و با سه لباس آبی، نقره‌ای و طلایی براق ظاهر شد و در هر کدام از آنها همچون ستاره‌ای درخشید؛ وی فراموش نکرده بود که استعداد خود را با لباس‌هایی متناسب با آن مزین کند.
کارول در صحنه‌هایی که در کنسرت خود استفاده کرد و در آن گاهی به ایتالیا و گاهی دیگر به یونان و آمریکا سفر می‌کرد، فراموش نکرد که سری هم به سرزمین  گندمزارها –لبنان- بزند بنابراین برخی آوازهای خود را مزین به تئاتر «کباش» کرد؛ ورزشی نمایشی که اهالی کوهستان‌ها برای ارائه قوای بدنی خود انجام می‌دهند.
وی همچنین از رقص لبنانی سنتی برای همراهی با برخی ترانه‌هایش کمک گرفت تا فولکلور لبنانی اصیل را به نمایش بگذارد. حرکات موزونی که در طول کنسرت عشاق هنر را سیراب کرد.
اوج شور و شعف حضار هنگام خواندن ترانه‌های قدیمی‌اش «غالی علی» و «أضواء الشهره» و آهنگ «سالمه یا سلامه» اثر هنرمند فقید دالیدا بود و تا پایان کنسرت همه حضار با دست و جیغ او را همراهی کردند.
حضار برای ابراز علاقه خود به هنرمند محبوبشان، با روشن کردن شمع، بادکنک‌هایی که روی آن «کارول دوستت داریم» نوشته شده بود و همچنین خواندن آوزاهایی از او استقبال کردند.
 در میانه‌های کنسرت کارول سلامی به دخترش «تالیا» کرد و تولد او را که با تاریخ کنسرت مصادف شده بود به او تبریک گفت. وی همچنین سلامی برای همسر مصری خود «ولید مصطفی» فرستاد و آرزو کرد که همیشه کانون این خانواده کوچک گرم بماند.
در بخش آخر کنسرت، کارول ترانه‌های «سهرانین» و «تطلع فیی هیک» و «وحشانی بلادی» را خواند و حضار با اینکه رطوبت هوا بالا بود تا لحظه آخر با نغمه‌های آنان رقصیدند.
در آخر کارول ترانه «یا قطعه سما» اثر زنده یاد ودیع الصافی را خوانده و آن را تقدیم به هوادارانش کرد؛ آهنگی سخت، که کمتر خواننده‌ای جرأت خواندن آن را دارد.
و به عنوان حسن ختام کارول ترانه ملی «سیف البوادی» را خواند و حضار با شور و شعف خاصی او را در خواندنش همراهی کردند.