"ربوکاپ" راهی برای رسیدن ربات ها به جام جهانی انسان ها

ربات های نائو تیم آلمان شرکت کننده در مسابقات ربوکاپ آزاد ایران-فروردین 93-خبرگزاری فرانسه

ربات های نائو تیم آلمان شرکت کننده در مسابقات ربوکاپ آزاد ایران-فروردین ۹۳-خبرگزاری فرانسه

ربات ها هر ساله در مسابقه های مختلف ربوکاپ شرکت می کنند تا به تدریج ضعف ها و نقص های خود را برطرف کنند و آماده رودرویی با تیم منتخب جام جهانی فوتبال سال ۲۰۵۰ شوند.

کنترل ربات بر بشریت، رقابت ربات ها با انسان ها و موضوعاتی از این قبیل به کررات سوژه اصلی بسیاری از فیلم های علمی – تخیلی شده اند و بارها ما را نگران برتری ربات ها کرده اند.

در همین سال ها بود با هدف ساخت “ربات هوشمند” برای شرکت در کارهای تیمی، توسط کشور ژاپن پایه ریزی شد و با تاسیس فدراسیون جهانی ربوکاپ این مسابقات وجهه بین المللی به خود گرفت. هر ساله این مسابقات با هدف ارتقا هوش ربات ها در کشورهای مختلف جهان برگزار می شود.

مرتضی موسی خانی دبیر کمیته ملی ربوکاپ ایران به شرق پارسی گفت: «هدف از ارتقا و افزایش هوش ربات ها این است که ربات ها بتوانند در یک کار تیمی شرکت کنند و همانند انسان ها قدرت تصمیم گیری و یادگیری در موقعیت های تیمی را داشته باشند.»

شاید مسابقات ربوکاپ در ابتدا تنها ایده ای بود تا توان انسان برای ساخت روبات های هوشمند سنجیده شود، اما با پیشرفت این دانش و فناوری های وابسته به آن، ربات ها نه تنها به طور مستقل بلکه در مشارکت گروهی توسعه یافتند، به طوری که امروزه شاهد هستیم ربات ها در زمین های فوتبال استاندار خود قرار می گیرند و با تیم رباتیک دیگر به رقابت می پردازند.

فوتبال بازی کردن ربات ها، بار دیگر انسان را بر آن داشت تا توان بشر را با ساخته دست خود بسنجد. از اینرو فدراسیون جهانی ربوکاپ در اوایل قرن بیست و یکم هدف گذاری تازه ای را برای مسابقات ربوکاپ مشخص کرد. بر اساس این هدف گذاری، تیم کاملا هوشمند ربات های انسان نما فوتبالیست در برابر تیم قهرمان جام جهانی فوتبال ۲۰۵۰ قرار می گیرند تا برتری “انسان بر ربات” یا “ربات بر انسان” را به نمایش بگذارند.

موسی خانی در اینباره می گوید: «ربات ها در سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته اند. به طوری که هر ساله می توان به راحتی این پیشرفت را در مسابقات ربوکاپ دید و از همین رو با پیشرفت ربات ها، قوانین و استانداردهای مسابقات نیز به روز می شود تا به تدریج بتوانند به هدف نهایی تعیین شده یعنی بازی در مقابل تیم قهرمان جام جهانی فوتبال برسند.»

به طور کلی برای این که یک تیم از ربات‌ها بتواند فوتبال بازی کنند فناوری‌های گوناگونی باید دخیل شوند؛ از جمله اصول طراحی عامل‌های خودکار، همکاری چند عامله، استفاده از استراتژی، تحلیل و استدلال زمان واقعی، و ترکیب حس گر‌ها. از اینرو مسابقات ربوکاپ محلی است برای آزمون یک تیم از ربات‌های هوشمند پرسرعت در محیطی پویا.

البته باید گفت که این ربوکاپ تنها محلی برای عرضه اندام ربات های فوتبالیست نیست، بلکه این مسابقات شامل بخش نرم افزاری و سخت افزاری است. مسابقات نرم افزاری، انجام بازی ها روی صفحه کامپیوتر است.

بیشتر ما با بخش های سخت افزاری مسابقات ربوکاپ آشنا هستیم. در این بخش، لیگ هایی وجود دارد که ارتباطی با فوتبال ندارند؛ همانند ربات های امدادگر، ربات های مین یاب، ربات های خانگی و غیره. آنچه در همه ابعاد این مسابقات دیده می شود این است که ربات ها پیشرفت کنند، هوشمند و تصمیم گیر شوند تا در نهایت در خدمت انسان قرار گیرند.

تیمون گیزه، لیدر تیم ربات انسان نمای سایز کوچک آلمان در اینباره می گوید: «آلمان یک کشور کاملا صنعتی محسوب می شود و دامنه رباتیک در صنعت ما بسیار گسترده است و تیم های زیادی هم در این زمینه فعالیت می کنند، اما با این حال هنوز ربات ها نتوانسته اند به طور جدی وارد زندگی شخصی افراد شوند.»

همانطور که پیشتر گفته شد مسابقات جهانی ربوکاپ هر ساله در یکی از کشورهای جهان برگزار می شود، اما در عین حال، فدراسیون جهانی ربوکاپ مجوز برگزاری این مسابقات را به صورت آزاد به برخی کشورها از جمله ایران، آمریکا، آلمان، هلند، سنگاپور و چین داده است که این کشورها سالانه مسابقات آزاد خود را به صورت بین المللی برگزار می کنند.

مسابقات ربوکاپ آزاد ایران هر ساله بعد از تعطیلات نوروزی در این کشور برگزار می شود. نهمین دوره این مسابقات امسال (۱۳۹۳ هجری خورشیدی) بین ۲۰ تا ۲۲ فروردین برگزار شد. به گفته موسی خانی در این مسابقات « ۴۸ تیم خارجی و ۳۴۰ تیم داخلی (ایرانی) حضور داشتند».