نشست گروه بیست در بوینس آیرس، نشستی سیاسی و جهانی است هر چند نام اقتصادی بر خود دارد. در آن نشست توافقات و پرونده‌های سیاسی سخت حل و فصل می‌شوند.
یکی از موضوعاتی که مطرح می‌شود، خود پادشاهی عربی سعودی است که خودش را در نتیجه حوادث جنگ یمن و مرگ جمال خاشقجی در زیر پرتو نور دید. آیا کشور سعودی در این نشست با نماینده‌ای در سطح پایین شرکت می‌کند؟ آیا ولیعهد باید از رفتن به آن نشست شانه خالی می‌کرد؟ دیدیم چطور حمله‌ای که هفته‌ها برای دور ساختن سعودی و منع ولیعهد شاهزاده محمدبن سلمان از مشارکت در نشست آغاز شد، ناکام ماند. کسی نمی‌تواند انکار کند که شاهزاده محمد بن سلمان با سفرش به آرژانتین و دیدارش از چهار کشور در مسیرش به آن نشست، تلاش‌های دشمنانش را بی‌نتیجه گذاشت و صحنه را برای آنها خالی نکرد. از رودرور شدن با تهدیدها نگریخت. بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که ولیعهد از رفتن به آرژانتین طفره خواهد رفت اما او به عکس آن عمل کرد؛ پیش از همه رهبران رسید و برنامه‌اش را که پیش از بحران ریخته شده بود کامل کرد و از امارات، بحرین، مصر و تونس رفت و بقیه کشورهایی که در راه بازگشت از آنها دیدار خواهد کرد.
سعودی در حالی در نشست کشورهای دارای بزرگ‌ترین اقتصاد جهان شرکت می‌کند که امسال یک قدم پیش‌تر رفت و برای نشان دادن تفاوت‌ها، جایگاه ترکیه را گرفت که از نظر اقتصادی عقب ماند و پشت سر سعودی ایستاد. همچنین کشور سعودی در حالی به این نشست می‌رود که در بخش‌های قانونی و مالیاتی و نقش دولت در بازار، اصلاحات ریشه‌ای انجام داده‌است. بالاتر از این از سعودی درخواست شده که نشست را سال آینده در ریاض برگزار کند، موضوعی که مایه خشم دشمنانش می‌شود، کسانی که سعی کردند آن را از شرکت در نشست آرژانتین محروم کنند اما موفق نشدند. ریاض میزبان نشست بعدی گروه بیست خواهد بود، پس چگونه می‌توان آن را منزوی کرد یا ولیعهد را تضعیف؟
نشست می‌بایست به مسائل اقتصاد، تجارت و بازار بپردازد، اما بیشترین دیدارهای بیست رهبر به سمت تعامل با اختلافات سیاسی منعطف خواهد شد. از جمله این مسائل بحران اوکراین، روسیه و ایالات متحده است. همچنین موضوع اتهاماتی که آمریکایی‌ها به چین وارد می‌کنند که به خارج از آبهایش وارد می‌شود. اروپایی‌ها علیه فشارهای رئیس‌جمهوری آمریکا برضد آنها در پیمان «ناتو» خواهند گفت. همچنین خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و آثار و تبعات سیاسی و تجاری آن در آینده مطرح می‌شود. بحران یمن مهم‌ترین مسئله پیش روی ولیعهد سعودی است که همه بر پایان بخشیدن به آن هم‌نظرند، اما برای آن راه حل عملی وجود ندارد. دربارهٔ بحران خاشقجی اما چندان سخنی نمانده که درباره‌اش گفته شود. ترکیه با تلاش بسیار زیاد خواست به مسئله رنگ سیاسی بدهد و آن را در راه اهداف قطر به خدمت بگیرد، اما سعودی گام‌های لازم و ضروری را برای محاکمه متهمان برداشت که از آن انتظار می‌رفت. اتفاقی و عجیب نیست که پادشاه قطر و پدرش پادشاه سابق در روزهای گذشته در ترکیه بوده‌اند، این بخشی از توافقی است که رئیس‌جمهوری ترکیه به صراحت از آن سخن گفت. ماجرای سخت و پیچیده، یمن است. سعودی در نشست بیست چگونه می‌تواند کشورهای معترض یا آنهایی که به دلیل همین جنگ و به خاطر رابطه‌شان با سعودی تحت فشارند را آرام کند؟ این مسئله‌ای بغرنج است و بریتانیایی‌ها اکنون نقش مهمی دارند از این جهت که فرستاده سازمان ملل برای حل مسئله، بریتانیایی است. پس از پیش‌روی نیروهای دولت قانونی و محاصره بندر الحدیده و ورود آنها به برخی مناطق شهر ساحلی روزنه‌ای جدید باز شده. این شهر برای حوثی‌ها بسیار مهم است چون شاهرگ تأمین بودجه آنها است از محل عوارض و چپاول کالاهای کشتی‌ها. سعودی می‌داند که کشورهای معترض به جنگ خواستار توقف آن‌اند اما این کشورها راه حلی ندارند. موضوعی که مقامات آمریکایی چند روز پیش گفتند. راه حل متوقف کردن جنگ چیست؟ با عقب‌نشینی نیروهای ائتلاف نتیجه وحشتناک خواهد بود. حتی یک کشور از کشورهای بزرگ آمادگی اعزام نیرو به یمن و مدیریت اوضاع بر روی زمین را ندارد. در نتیجه راه حل کدام است؟ به‌طور عملی جز کمک سریع و فوری به کشورهای ائتلاف و بازگشت به راه حل سیاسی که شامل همه بخش‌های سیاسی یمن از جمله حوثی‌هاست، راهی وجود ندارد.
نشست گروه بیست فرصت بسیار مهمی است برای گفت‌وگو دربارهٔ موضوع یمن، اما صلاحیت و اختیار تصمیم‌گیری دربارهٔ آن را ندارد.