کن: محمد رضا
جان تراولتا در مراسم «انجمن مطبوعات خارجی هالیوود » در مراسم شب گذشته کن در حاشیه جشنواره کن شرکت کرد. در هیاهوی موسیقی و شلوغی و کمبود وقت، با او گپ کوتاهی زدم. تراولتا در گوش مدیر برنامه هایش گفت که دوست ندارد درباره «پالپ فیکشن» صحبت کند. شنیدم که به او می گفت «همه کسانی که می خواهند با من مصاحبه کنند درباره این فیلم می پرسند». مدیر برنامه های جان تراولتا قبل از اینکه بخواهد گفته های او را بازگو کند سرم را تکان دادم و گفتم «اشکالی ندارد.» جالب اینجاست که تراولتا در این گفت و گوی ده دقیقه ای صحبت را به فیلم «پالپ فیکشن» کوئنتین تارانتینو کشاند. من هم لبخندی زدم و به او اجازه دادم حرف بزند. متن این گفت و گو در زیر آمده است:
شما مهمان این مراسم هستید و چندین بار در مراسم اعطای جوایز گلدن گلوب هم شرکت کردید. چرا این انجمن برای شما اهمیت دارد؟
خب… من از بیست سال پیش یا بیشتر در این مراسم شرکت می کنم و انجمن برای من خیلی بیشتر از مراسم گلدن گلوب ارزش دارد. اینجا جایی است که خبرنگاران حوزه سینما و صاحبنظرانی که آثار سینمایی را در عرض یک سال دنبال می کنند دور هم جمع می شوند و این آثار و سازندگانشان مورد تقدیر قرار می گیرند. این انجمن، هر ساله به انجمن ها و افرادی که برای تامین زندگی بهتر تلاش می کنند کمک های مالی تقدیم می کند. من خیلی خوشحالم که اینجا هستم. فکر کنم که شما هم عضو این انجمن هستید؟
بله. از سال ۲۰۰۰ عضو انجمن شدم. چند بار در جشنواره «کن» شرکت کردید؟ مراسم کنونی چقدر با گذشته تفاوت دارد؟
چندین بار در این مراسم شرکت کردم. وقتی که من و کوئنتین تارانتینو در سال ۱۹۹۴ برای اولین بار، هر دو، به این جشنواره جذاب و دیدنی آمدیم هنوز خاطرم هست. نمی توانم بگویم که تا چه اندازه از جشنواره به این بزرگی و مراسم باشکوه بهت زده شده بودم و هنوز هم تصور می کنم این جشنواره مهم ترین رویداد سینمایی جهان است.
بی تردید، وقتی «پالپ فیکشن» در آن زمان برنده نخل طلایی شد دور از انتظار بود.
بله همینطور است. حتی خود تارانتینو هم مطمئن نبود که فیلمش برنده نخل طلایی می شود یا نه. اصلا من به این موضوع فکر نمی کردم اما امیدوار بودم که برنده بشویم.
آیا فکر می کنید که شما با این فیلم دوباره در کانون توجه قرار گرفتید؟
بی گمان. جان تراولتا با این فیلم از یک ستاره جوان به بازیگر حرفه ای تبدیل شد.
باسابقه بیش از ۴۰ سال بازیگری فکر می کنید الان در کجا ایستاده اید؟
اینکه بگویم در چه سطح هنری قرار دارم دشوار است اما هنوز دنبال فیلم های جذاب و دیدنی می گردم که از لحاظ هنری و معنوی و تجاری ارزشمند باشند. البته اینکه آیا می شود به فیلمی با همه این ویژگی ها دست یافت مشکل است. من در سطح خوبی قرار دارم چرا که در فیلم های خوبی بازی کردم، البته همه این فیلم ها موفق و خوب نبودند اما به هر حال شهرتی دست و پا کردم و اعتماد مردم را جلب نمودم.
آیا احتمال شکست فیلم نگرانتان می کند؟
نه. اجازه نمی دهم فکر کردن به شکست مرا نگران کند. نگرانی منجر به سردرگمی و آشفتگی می شود. شما وقتی نگران هستید نمی توانید با واقعیت ها به درستی کنار بیایید.
من به سابقه خودم افتخار می کنم. البته شکست و ناکامی برخی فیلم ها یا نارضایتی ناقدان و مردم اجتناب ناپذیر است. اما اینها روی من تاثیر نمی گذارد.
به نظر شما، یک کارگردان خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
کارگردان خوب باید به شما اجازه بدهد هر کاری که فکر می کنید درست است انجام دهید. بگذارید این نکته را باز کنم چرا که اندکی پیچیده است. من دوست دارم با کارگردانی کار کنم که برنامه روشن و نگاه خاص خود را داشته باشد و بداند می خواهد به کجا برسد. علاوه بر این، دوست دارم با کارگردانی همکاری کنم که در کنار این ویژگی ها به بازیگر اجازه بدهد نقش را همانطور که حس می کند بازی کند و نه اینکه دقیقا مطابق تمایل کارگردان بازی کند.
آیا کارگردانی سراغ دارید که این آزادی را برای شما فراهم کرده است؟
کارگردانان بسیاری هستند مثل رابرت آلتمن و کوئنتین تارانتینو و جان وو.
کارهای چه بازیگرانی را بیشتر دوست دارید؟
بی تعارف بگویم که فیلم های بسیاری بر روی من تاثیر گذاشتند و از بازی بازیگران فراوانی متاثر شدم. اما نمی توانم از آنها تقلید کنم چرا که بی گمان شکست می خورم. دوست دارم خودم باشم.
http://aawsat.com/node/1278921