توکل کرمان برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۱۱
۳۲ ساله است و روسری را شل و سست به سر می‌‌‌اندازد، مدلی که بیشتر در ایران معمول است تا کشورهای خلیج فارس یا یمن۔ او هنوز در مورد جایزه‌ای که او را در مرکز داغ‌ترین اخبار دهه قرار داده ذهن خود را کاملا آمادہ نکردہ است: شورشھای جهان عرب.
خیلی هم تعجب‌آور نبود که کمیته نروژی نوبل به خاورمیانه پرآشوب نگاه کرد تا کسی را پیدا کند که برای به دست آوردن صلح در این منطقه تلاش می‌کند. انتخاب توکل کرمان به عنوان برنده صلح نوبل موجب خوشحالی است زیرا که یکی از فعالان آزادی در جبهه‌ای همچون یمن را که میان از انقلاب‌ھای بهار عربی از ذهن‌ها فراموش شده است را دوباره به خاطر باز گرداند. اهمیت یمن از آن جایی بالاتر می رود که در ذهن برخی افراد به هیچ وجه انقلابی صورت نگرفت.
توکل کرمان برای نشان دادن یک تصویر روشن و مثبت در زمان تیره در جهان عرب آمده بود۔ کمیته صلح نوبل خانم کرمان و دو نفر دیگر را برنده اعلام کرد و عمده دلیل آن تلاش ایشان برای “حفظ امنیت زنان و تلاش وی برای مشارکت دادن زنان در روند نهدیه کردن صلح درکشورش بدون اعمال خشونت” اعلام شد.
اما سهم ویژه و پررنگ کرمان چه بود؟ برای هیئت داوران جایزه تلاش خانم کرمان بسیار حایز اهمیت بود: “سعی و کوشش وی پیش ار بهار عربی و حین انقلابات و سھم پیشرو در مبارزه برای حقوق زنان، دموکراسی و صلح در یمن.”
[inset_right]توکل کرمان برای نشان دادن یک تصویر روشن و مثبت در زمان تیره در جهان عرب آمده بود.[/inset_right]
روند انتخاب برنده جایزه امسال برای کمیته نوبل، یک وضع دشوار بود. این کمیته امسال با ۲۴۱ نامزد برنده رکورد نامزدهای سال‌های پیشین را شکست. نه تنها از میان افراد بلکه ازمیان سازمان‌ها هم نامزدهایی داشت. امسال این کمیته تا زمان اعلام برندگان فهرست نامزدهای جایزه صلح را محرمانه نگه داشتند که به این ترتیب هر گونه پیش بینی را غیر ممکن کرده بودند.
انتخاب کرمان، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، به عنوان برنده این جایزه مهم تصویری روشن و مثبت در زمان تیره جهان عرب را به رخ می‌کشد. نام بسیاری از سازمان‌های و قهرمانان متعهد و خستگی ناپذیر در این لیست دیده می‌شد ولی برنده شدن کرمان یادآور بسیاری از زنانی است که با فداکاری و تعهد خود در تمام طول این انقلاب حضور داشتند و تمام مادرانی که با تمام تلاش خود را کردند تا این انقلاب به این مرحله برسد اما کمترین قدردانی هم از آنان نمی‌شود.
خانم کرمان، که مادر سه پسر است، یک رهبر ارشد در انقلاب جوانان است و از محبوبیت بالایی برخوردار است.وی یک عضو فعال برخی از انجمن‌های روزنامه‌نگاری و حقوق بشری است. وی با شماری از اتحادیه‌های کارگری در داخل و خارج از یمن همکاری می‌کند و عضو مجلس شورا شاخه‌ای از حزب اصلاحات یمن، و عضو شورای ملی برای نیروهای انقلاب صلح آمیز ھستند. ایشان همچنین یکی از اولین خواستار سرنگونی رژیم رئیس جمھور علی عبدالله صالح ھم بودند۔
توکل عبد سلام کرمان در ۷ فوریه سال ۱۹۷۹ ، به یک خانواده در منطقه شرعب در استان تعز یمن به دنیا آمد. او دختر سیاستمدار و وکیل عبد سلام خالد کرمان است. به دنبال تغییر محل کار پدرش به پایتخت، خانواده توکل به پایتخت مهاجرت کرد. وی در همان شهر به مدرسه و دانشگاه رفت. مدرک لیسانس خود را در رشته بازرگانی از دانشگاه علم و صنعت دریافت کرد. خانم کرمان همچنین دارای مدرک کارشناسی ارشد در علوم سیاسی، یک دیپلم افتخار در آموزش و پرورش از دانشگاه صنعا، و دیپلم در روزنامه نگاری تحقیقی از ایالات متحده آمریکا است.
در سال ۲۰۰۶ ، کرمان سازمان روزنامه نگاران زنان بدون زنجیر را در یمن تأسیس کرد. وی به مدت سه سال رهبری تظاهرات کوچک با آرمان‌ھای کوچک را به عهده می‌گرفت. هر سه‌شنبه خانم کرمان و شماری از روزنامه‌نگاران و وکلا در مقابل شورای یمنی وزیران، جلسه‌ای برگزار می‌کردند، جایی که تحت عنوان “میدان آزادی” مشھور شده است۔ تمامی خواسته‌های مطرح شده توسط این گروه مواردی بودند که به جای حکومت و دولت، افراد را هدف قرار می‌دادند. مانند پرونده شیخ الجعشین، رئیس قبیله‌ای و بی‌خانمان شدن خانواده‌هایی که به او اظهار تعهد و وفاداری کردند. و یا قضیه روزنامه‌نگاری که توسط سرویس‌های امنیتی متهم به جرم‌های نکرده و سپس دستگیر شده بود. در سال ۲۰۱۰ در جهت قدردانی از کوشش‌ھای کرمان و محترم شمردن شجاعت او، سفارت ایالات متحده در صنعا جایزه بین‌المللی زن شجاع را از سوی وزارت امور خارجه آن کشور به توکل عطا کرد.
هنگامی که بهار عرب یمن رسیده، توکل کرمان بر روی یک سکوی چوبی در “میدان انقلاب” در مقابل دانشگاه صنعا ظاهر می‌شد و بیانیه‌های هوادارانش را می‌خواند و به سمع هزاران نفر از تظاهرات‌کنندگان می‌رساند. کم کم این روند سیر جدی‌تری به خود گرفت به جای جلسه‌ھای ساده ھفتگی، خانم کرمان موضوع حذف رییس جمھور یمن علی عبدالله صالح را عنوان کرد. خانم کرمان پیامیخطاب به رییس جمهور یمن خواند. این پیام چنان گیرا بود که پس از اتمام پیام او، حاضرین در میدان انقلاب شعار “یا می‌روی یا می‌روی. راہ سوم ھمین رفتن است، و راہ دیگر ھم رفتن!” را سر دادند.
جایزه خانم کرمان در یک مرحله بحرانی و دشوار انقلاب به وی اهدا شد. رییس جمھور صالح همچنان در قدرت است و برای کسانی که مبارزه علیه حکومت را پیش گرفتند، هشت ماه کم نبوده است. در شرایطی که همه فرسایش و خستگی را تجربه می‌کردند، جایزه نوبل حکم انرژی و روح تازه برای تظاهرات کنندگان یمنی را دارد.
خانم کرمان اولین زن عرب یمنی و دوم زن مسلمان پس از وکیل ایرانی خانم شیرین عبادی است که جایزه صلح نوبل را گرفته است. خیلی افراد این جایزه را مورد انتقاد قرار می‌دهند و اعتقادشان این است که این باز کردن راھی برای یک دستور کار سیاسی است. یمنی ھا افتخار می‌کنند که یکی از ایشان به خاطر مبارزه برا ی صلح و پیروزی نه برای فقط فرد واحد بلکه بسیاری از یمنی ھا دارد کار می کند و قدرانی هم می‌شود.
