نشست گروه بیست امسال در آرژانتین همچون سالهای گذشته نبود. حداقل برای سعودی که پیش از شروع بهکار نشست و در مدت زمان برگزاری آن در صدر قرار داشت. توجهها به طرف ولیعهد سعودی شاهزاده محمد بن سلمان جلب شد که در رأس هیئت کشورش بود. نشستی جهانی بود اما با رنگ و بوی سعودی. اما علیرغم همه جوسازیهایی که چندی پیش علیه سعودی به راه افتاد و تلاشهای بی حد و حصری که شد تا ثابت کند پادشاهی منزوی است، شاهزاده در نشست حاضر شد؛ تلاشهایی که در آنها کشورها و سازمانها و احزابی مشارکت داشتند؛ و سرانجام جهان دریافت حضور شاهزاده محمد بن سلمان همه القائات دو ماهه بی رحمانهترین حملاتی که ممکن بود کشوری در معرض آن قرار گیرد، همه بیهوده بود. علت فقط این نبود که رهبران بزرگ روسیه، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، چین، هند، آفریقای جنوبی، آرژانتین، کره جنوبی، اندونزی و مکزیک فرصت را برای دیدار با رهبر سعودی رقابت میکردند و فرصتی را از دست نداند، اما خیلی ساده حضور برجسته شاهزاده محمد بن سلمان در نشست گروه بیست ثابت کرد، بحرانی که پادشاهی با آن روبهرو شد، چیزی نبود جز بحران رسانهای که هر چند شدید و طولانی باشد، بحران سیاسی نیست آنگونه که میخواستند باشد.
نشست از همان ابتدا سرشار از اتفاقات جالب توجه بود، از جمله ورود یکی از اعضای هیئت چینی پیش از رهبر چین و نواخته شدن سرود ملی چین به افتخار او تا ماجرای بروز مشکل فنی برای هواپیمای ویژه صدر اعظم آلمان آنگلا مرکل پیش از سفرش به آرژانتین با هواپیمای تجاری و ابراز ناراحتی رئیس دونالد ترامپ از مترجمی که بهطور همزمان سخنان رئیسجمهوری آرژانتین را ترجمه میکرد تا برسیم به ورود رئیسجمهوری فرانسه ایمانوئل مکرون به محل برگزاری نشست و شگفت زده شدنش از اینکه برخلاف بقیه مهمانان کسی از مقامات به استقبالش نیامده بود. آخر سر کارش به آنجا کشید که به کارکنان خدمات هواپیمایی سلامی بکند. علیرغم همه این اتفاقات پردردسر برای رؤسا که میتوانست خوراک خوبی برای مطبوعات مهیا کند، اما حضور محمد بن سلمان از همه چیز فراتر رفت. دوربینهای عکاسی دهها عکاس که منتظر کوچکترین حرکتی بودند اما او با حضور قویاش همه آنها را شگفت زده کرد. کشورهای بزرگ، خوب میدانند که اهمیت منافع مشترکشان با پادشاهی سعودی را نباید در معرض تغییرات حاصل از یک بحران گذرا و تهمتهای ناروای گمراه کننده قرار دهند. به این اضافه کنم که این درستی موضع بدون تغییر کشور سعودی را تأیید کرد که از ابتدای بحران ناتوانی طرف ها را بر خدشه وارد کردن به جایگاه سعودی تأیید کرد. ناامید شدند و میدیدند که چگونه سعودی صحنه را به شکل برجستهای در آرژانتین از آن خود کرد؛ و تأکید کرد که میتواند به پیش برود و بحرانهایی را که به شدت بزرگمایی میشدند را پشت سربگذرد. همچنین ثابت کرد که این کشور میتواند بحران را به سود خود تبدیل کند و به دستآوردهایی سیاسی تغییر دهد که بتواند آن را پیش چشم همه جهان برداشت کند. پس بزرگترین برنده نشست بیست کشور سعودی بود.
حضور چشمگیر شاهزاده محمد بن سلمان، راه را بر همه تلاشهایی که شد تا این نشست را دقیقاً به فرصتی برای منزوی ساختن سعودی بدل سازد، بست؛ تلاشها و سریال بزرگنمایی در ماجرای قتل جمال خاشقجی که توسط دشمنان پادشاهی به پیراهن عثمان بدل شده بود. پاسخ سعودی صدور بیانیهها، اظهارنظرها یا خطابههای آهنگین پیاپی نبود. حتی به درز دادن برنامهریزی شده اخبار نپرداخت بلکه ثابت کرد پادشاهی سعودی بزرگتر از آن است که هدف این تلاشها باشد و برای عبور از چنین دامهایی که جلوی پایش پهن میکنند، تواناتراست. از همه اینها مهمتر اینکه کشور سعودی تأکید کرد که بحران در اساس بحرانی رسانهای بود که هدفش غلتاندن گلوله یخی بود تا به بحران سیاسی بزرگی بدل شود که پادشاهی از عهده حل آن برنیاید. در این میان نشست گروه بیست رسید تا پادشاهی همه فاکتورهایش را با حضور ولیعهدش نقد کند.