رسانه
دور جدید مذاکرات ایران و کشورهای ۵+۱، نگرانی از تغییر توازن به نفع تهران، پیشنهادهای جدید وزارت نفت ایران برای تشویق سرمایه گذاری شرکت های خارجی در صنایع نفت و برگزاری مراسم ۱۳ آبان و شعارهای سر داده شده در آن از جمله موضوعاتی بود که در رسانه های مکتوب بین المللی بازتاب پیدا کرده بود.
تایمز
این روزنامه در مقالهای پیش از برگزاری نشست ایران و گروه ۱+۵، بر اساس منابع خود مینویسد: ایران بر اساس طرحی که غرب در حال تدوین آن است به صورت مشروط اجازه دسترسی به بخشی از درآمد های نفتی ذخیره شده خود که به دلیل تحریم ها امکان انتقال آن ها به داخل کشور وجود ندارد، پیدا خواهد کرد.
تایمز در ادامه مینویسد: دسترسی ایران به درآمد های خود در ازای موافقت آن کشور با تعلیق فعالیت های هسته ای خود در طول برگزاری مذاکرات امکانپذیر خواهد بود.
این روزنامه به نقل از منبع خود مینویسد: “پولی که ایران اجازه دسترسی به آن را خواهد یافت، حاصل از فروش نفت به کشورهای ژاپن، چین و هند است.”
این روزنامه هم چنین در گزارش دیگری، خبر از آغاز فعالیت شرکت بی پی برای استخراج گاز از حوزه نفتی ”رهوم” در دریای شمال میدهد که ایران نیز در آن سهیم است. این میدان حدود چهار درصد گاز مصرفی انگلیس را تامین میکند.
اعلام رسمی آغاز استخراج گاز از حوزه “رهوم” در پی توافق شرکت بی پی برای مصون ماندن از تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا صورت می گیرد. ایران مالکیت پنجاه درصد این حوزه نفتی دریای شمال را در اختیار دارد.
به نوشته این روزنامه در آمد ایران از این حوزه “رهوم” به حساب جداگانه ای که امکان برداشت از آن وجود ندارد، واریز خواهد شد.
گاردین
این روزنامه در مقاله ای با عنوان “تندروها مراسم سالگرد گروگانگیری کارکنان سفارت آمریکا را به یک تظاهرات بزرگ تبدیل کردند،” می نویسد: هزاران ایرانی تندرو در برابر سفارت آمریکا برای یادآوری بحران گرونگیری سال ۱۹۷۹ گرد هم آمدند تا سیاست های حسن روحانی رییس جمهور ایران را که در تلاش است، روابط کشورش با غرب را ترمیم کند به چالش بکشند.
این روزنامه با تشریح تفصیلی ماجرای گروگانگیری که طی آن ۵۲ دیپلمات آمریکایی برای ۴۴۴ روز به گروگان گرفته شدند، می نویسد:شمار زیادی از مقامات رسمی ایران در این راه پیمایی حضور نداشتند که حسن روحانی رییس جمهور و اعضای دولت از آن جمله بودند.
گاردین می نویسد شماری از دانشجویان که در ماجرای اشغال سفارت آمریکا در سال ۱۹۷۹ نقش داشتند، اصلاح طلب شده اند و به حاشیه رانده شده اند.
تقریبا تمامی روزنامه های عمده بین المللی این رویداد را با عکس و تفصیل به چاپ رسانده بودند.
فایننشال تایمز
این روزنامه در مقالهای با عنوان “توازن در خاورمیانه به نفع ایران در حال تغییر است،” با اشاره به تغییر توازن قدرت منطقه ای در خاورمیانه و با اشاره به اینکه هنوز هیچ اقدام جدی برای لغو تحریم ها علیه ایران صورت نگرفته است، می نویسد: ایران دوره موفقیت آمیزی را سپری میکند و در فرصت های ژئوپلیتیک آینده ایران، تا اندازه ای تغییراتی نیز حاصل شده است.
فایننانشال تایمز در ادامه مینویسد، واکنش تردید آمیز آمریکا و هم پیمانانش به تحولات در کشورهای عربی و حمله شیمیایی به مخالفان اسد در حومه دمشق، فرصتی برای تنش زدایی با ایران به وجود آورد. این معامله برای باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا بسیار بزرگ تر از سوریه بود و با رویه وی در پرهیز از مداخله نظامی دیگری در خاورمیانه تناسب داشت.
این روزنامه بخشی از این تغییر را ناشی از سیاست آشتی جویانه حسن روحانی، رییس جمهوری جدید و مبادی آداب ایران میداند و می نویسد: یکی از نشانه های مثبت این تغییرات عصبانیت شماری از کشورها از تصمیم اوباما برای تنبیه نکردن دولت اسد و تنش زدایی با ایران بوده است.
در پایان مقاله آمده است: بنیامین نتانیاهونخست وزیر اسراییل به روشنی هر گونه توافق غرب با ایران را تهدید می داند حتی اگر طبق این توافق غنی سازی اورانیوم ایران زیر نظر بازرسی های شدید بین المللی باشد.
این روزنامه هم چنین در مقاله دیگری به موضوع محدودیت شرکت های نفتی به سرمایهگذاری در صنایع نفت ایران به دلیل تحریم ها پرداخته است و در این زمینه می نویسد: رفتار های دولت جدید ایران، امید نزدیکی سیاسی میان تهران و واشنگتن و کاهش تحریم ها را ایجاد کرده است. ایران در عین حال پیشنهاد داده است که حاضر است قرارداد های سودآورتری را با شرکت های که تمایل به سرمایهگذاری در میادین نفتی ایران داشته باشند، منعقد کند.
این روزنامه در ادامه به نقل از مهدی حسینی، مشاور وزیر نفت ایران می نویسد، دولت روحانی در حال بررسی کنار گذاشتن نظام بیع متقابل است.
این روزنامه با اشاره به اینکه سرمایه گذاری در ایران منافع زیادی دارد، مینویسد: برنامه جدید ایران بخشی از تلاشهای آن کشور برای جذب حداقل یکصد میلیارد دلار سرمایه در مدت سه سال است.
نیویورک تایمز
این روزنامه در مقالهای با اشاره به اینکه روابط ایران و ترکیه رو به بهبود است، از نگرانی دو کشور از فرقه گرایی در سوریه سخن میگوید و در این زمینه مینویسد: ممکن است، تهران و دمشق برای بازگرداندن صلح به سوریه همکاری کنند.
به باور نویسنده این مقاله، دیدار وزیر امور خارجه ایران از ترکیه نشانه آغاز بهبود روابط بین دو کشور است. این روزنامه به نقل از یک مقام ارشد ترکیه می نویسد: آنکارا با طرحی که بر اساس آن شماری از نهاد های حکومتی سوریه دست نخورده باقی بماند،حمایت می کند، اما در عین حال به ایران نیز فشار وارد میکند تا اسد را به حال خود واگذارد.
نویسنده می افزاید: دیدار ظریف از آنکارا، واقعیتی تلخ را برای آن کشور آشکار کرد و آن این است که حمایت قاطع ترکیه از شورشیان سوریه نه تنها به سرنگونی اسد منجر نشده بلکه موجب ایجاد تهدید افراطی های مرتبط با القاعده شده است. آمریکا و دیگر کشورها، ترکیه را به دلیل اجازه دستیابی این گروه ها به سلاح مورد سرزنش قرار می دهند.
این روزنامه هم چنین در مقاله دیگری به قلم رایان کروکر از امکان موفقیت دیپلماسی بین ایران و آمریکا سخن به میان آورده است و در این زمینه رویکرد سازنده، پراگماتیک و متمرکز ایران در مورد افغانستان را مطرح میکند که بر اساس آن تهران یک نقشه ارزشمند در اختیار واشنگتن قرار داد که نشان می داد، طالبان دستور اقدام علیه آمریکا را پیش از آغاز عملیات نظامی ایالات متحده صادر کرده بود.
وی در این مقاله با اشاره به اینکه مکالمه تلفنی ماه گذشته روسای جمهور ایران و آمریکا سطح انتظارها از روابط دو جانبه را بالا برده است، می نویسد: پنجره دستیابی به راه حل دیپلماتیک برای مجادله هسته ای ایران برای همیشه باز نیست.
کروکر با تأکید بر اینکه اوباما و روحانی با فشار داخلی مواجه هستند، می نویسد: با وجود سه دهه روابط خصمانه، مذاکرات در گذشته با ایران موفق بوده است و بار دیگر نیز می توان موفق شود.
این دیپلمات باسابقه آمریکایی همکاری های دو جانبه ایران و آمریکا را در هنگامی که در وزارت امور خارجه آمریکا مشغول به کار بود، یاد آور میشود و هماهنگی هایی را که در مورد افغانستان و عراق با ایران شده بود به پیش میکشد و دلیل توقف همکاری ها را سخنرانی بوش در مورد ایران میداند.
وی در ادامه می نویسد: تجربه افغانستان نشان می دهد که موفقیت دیپلماسی بین آمریکا و ایران، امکان پذیر است. هر چند تضمینی برای آن نیست اما یک راه حل دیپلماتیک همواره بهتر از دیگر جایگزین ها است.
کروکر هم چنین بر این باور است که برای موفقیت باید محتوای مذاکرات ایران و کشورهای ۵+۱ محرمانه بماند، چرا که افشای جزییات می تواند برای گروه های مخالف، تصوراتی به وجود آورد و انعطاف لازم برای مذاکرات را محدود کند.
او هم چنین در این مقاله از آمریکا میخواهد که به طور صریح اعلام کند به دنبال تغییر رژیم در ایران نیست. وی نگرانی ایرانیان را در این زمینه قابل درک میداند و کودتای سرویس های جاسوسی آمریکا و انگلیس علیه دولت محمد مصدق در سال ۱۹۵۳ را یاد آور می شود.
السیاسه
این روزنامه کویتی با اشاره به اینکه ظرف چند هفته آینده تحولی غیر منتظره رخ خواهد داد و دو معمای اطلاعاتی آشکار خواهد شد، می نویسد: نخستین معما ماجرای ناپدید شدن چهار ایرانی در بیروت در سال ۱۹۸۲ و معمای دوم سرنوشت رون آراد خلبان اسراییلی است.
السیاسه به نقل از منابع اطلاعاتی غربی مینویسد: قرار است سرنوشت هر پنج نفر، در هر وضعیتی که قرار داشته باشند، روشن شود.
به نوشته این روزنامه، این منابع از ارایه هر گونه اطلاعاتی در مورد سرنوشت این پنج نفر خودداری و تاکید کردند که پیشرفت بسیار مهمی در این دو معما حاصل شده که ناشی از اطلاعاتی جدید و ارزشمند در مورد رون آراد است که یک سازمان اطلاعاتی غربی به تازگی به آن دست یافته است.
این منابع افزودند که سازمان امنیتی غربی پس از دریافت این اطلاعات حساس، تلاش کرد تا خبرهایی جدید در مورد سرنوشت چهار ایرانی مفقود شده کسب کند و سرانجام در این زمینه موفق شد. اکنون سازمان اطلاعاتی غربی مشغول میانجی گری بین ایران و اسراییل است تا در نهایت هر دو طرف در این معامله امنیتی احساس پیروزی کنند.
