پلاکاردی با مضمون حمله به جمهوری اسلامی ایران به خاطر حمایت از رژیم اسد روبروی سفارت سوریه در لندن. نوشته روی پلاکارد: من احمدی‌نژاد هستم، تک تیراندازهای ایرانی را به سوریه می‌فرستم تا مردم نتوانند برای خانواده‌هایشان نان بخرند.
آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران در هفته‌های گذشته به صراحت درباره کمک‌های کشورش به حزب الله لبنان و به تمام هم‌پیمانانش در مبارزه با اسراییل اشاره کرد. کمک‌های مالی و نظامی ایران به حزب الله لبنان موضوع جدیدی نیست اما این که رهبر جمهوری اسلامی به آن اشاره کند و تاکید کند: «بعد از این هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژیم صهیونیستى مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش میکنیم و هیچ ابائى هم از گفتن این حرف نداریم،» پیام شفافی به اسراییل است.
وی تصریح کرد: «براى انقلاب اسلامى، کمک به مجاهدان اهل سنت سازمان‌هاى حماس و جهاد و مجاهدان شیعى حزب‌اللّه و امل، به یک اندازه واجب شرعى است و احساس تکلیف می‌کند.»
در کمتر از یک هفته از این سخنرانی آیت الله خامنه‌ای، سید حسن نصرالله در یک سخنرانی اعلام کرد: «این نخستین بار است که بالاترین مقام جمهوری اسلامی ایران به این وضوح این مسأله را مطرح می کنند. من طبق این بیانات، به حل بسیاری از موارد مطرح شده در این زمینه خواهم پرداخت.»
سید حسن نصرالله گفت: «بله حزب الله لبنان از سال ۱۹۸۲ از جمهوری اسلامی ایران انواع حمایتهای معنوی، سیاسی و مادی را دریافت می کند.» اما او که به نوعی تحلیل‌های احتمالی درباره نفوذ ایران در منطقه را پیش‌بینی کرده بود، در همین سخنرانی به مخاطبان خود اعلام کرد: «برخلاف آنچه که برخی ادعا می‌کنند، از سال ۱۹۸۲ [سال تاسیس حزب الله] تا کنون در مقابل حمایت، هیچ‌گونه دیکته‌ای از سوی ایران وجود نداشته است.»
نکته قابل توجه آن است که دبیرکل حزب الله لبنان منتظر ماند تا ایران گام اول درباره اعلام این منابع مالی را بردارد و پس از اعلام ایران آن را تایید کرد. اما آیا این خود نشان از آن ندارد که حزب الله منتظر تایید ایران بود تا در مورد این منابع مالی صحبت کند؟
کمک‌های ایران به حزب الله موضوع جدید نیست، درست است که ایران تاکنون درباره آن صحبت نکرده اما کمک‌های مالی و نظامی این کشور به حزب الله هیچ‌گاه بر کسی پوشیده نبود. همزمانی اعلام این حمایت‌ها از سوی رهبر ایران با ناآرامی‌های سوریه مهم‌تر از خود حمایتهای مالی این کشور از این حزب لبنانی است. جمهوری اسلامی ایران بیش از سه دهه صبر کرد تا این کمک‌ها را به طور رسمی اعلام کند و این اعلام خبر همزمان با تزلزل نظام سوریه، هم‌پیمان دیرین ایران شد.
این موضوع حاکی از آن است که ایران می‌خواهد در این شرایط حساس سیاسی نفوذ خود در منطقه را به بقیه کشورها، به ویژه غرب که از ناآرامی‌ها در سوریه حمایت می‌کند، یادآوری کند. مانور نظامی ایران در خلیج فارس در سالگرد انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران با هدف قدرت‌نمایی نیروی دریایی آن کشور گواه دیگری بر این مدعا است.
دولت بشار اسد در برابر تظاهرات مردمی کوتاه نمی‌آید و تصمیم هم ندارد پا جای پای مبارک یا بن علی بگذارد. اما این قدرت و پشت گرمی را از کجا می‌آورد؟ بشار به شخصه مهره مهمی به حساب نمی‌آید. او در کنار برادرش ماهر و در میان حاکمان علوی سوریه قدرت پیدا می‌کند. فاکتورهای فراوانی در حول و حوش این امر دخیل هستند اما نقش عوامل خارجی از جمله جمهوری اسلامی ایران و حزب الله چه تعریفی دارد؟ روابط ایران و سوریه چنان نزدیک است که طی توافقی چند جانبه سوریه پذیرفت پایگاهی برای حزب الله تاسیس کند و ایران هم در آن پایگاه نیروهای حزب الله را آموزش دهد. در این میان اخبار تایید نشده‌ای حاکی از آن هستند که نیروهای حزب الله که تحت نیروهای برجسته ایرانی آموزش دیده‌اند برای سرکوب تظاهرات سوری‌ها بسیج شدند.
برخی از شبکه های خبری عربی خبر داده‌اند که حزب الله منطقه زبدانی سوریه را با موشک کاتیوشا مورد هدف قرار داده و به فاصله کمی با شورشیان مسلح در سوریه درگیر شدند. در کنار این گزارش‌ها اخباری هم حاکی از آن هستند که حزب الله چند راهپیمایی به نفع دولت سوریه ترتیب داده است. نصرالله این اخبار را شایعه خواند و همه را رد کرد. وی گفت: «چگونه ممکن است این همه لبنانی حامی حزب الله وارد سوریه شوند و کسی در مرز متوجه حرکت آنها نشود. این حجم گسترده از تبلیغات عربی در راستای تحقق اهداف از پیش تعیین شده با استفاده از تمامی راههای قانونی یا غیرقانونی در سوریه صورت می گیرد.»
حسن نصرالله هرگونه نفوذ فرهنگی و مذهبی را رد می‌کند و نفوذ شیعیان در سوریه را مضحک می‌خواند. وی می‌گوید: «بعضی‌ها ادعا می‌کنند به خاطر نفوذ شیعه‌ها در مصر و سوریه، میلیون‌ها نفر در این دو کشور به اسلام شیعه گرویدند. من این کشورها سفر کردم هزار نفر یا حتی ۵۰۰ نفر هم ندیدم که به شیعه گرایش پیدا کرده باشند چه برسد به میلیون‌ها تن. طبق تحقیقاتی که صورت داده است، هیچ چیزی تحت عنوان نفوذ شیعه و یا نفوذ سنی ها وجود ندارد.»
از سوی دیگر در اخبار چند ماه گذشته حزب الله لبنان به پول‌شویی و قاچاق مواد مخدر متهم شده بود. این اعلام عمومی درباره منابع مالی حزب الله بازی زیرکانه‌ای با روحیه مذهبی مردم است. نصرالله ترجیح می‌دهد خود را وابسته به دولت کشور دیگری جلوه دهد تا وابسته به منبع مالی حرام. نصرالله گفت: «ما همواره این موضوع را تکذیب می کنیم. من در اینجا اضافه می کنم که تجارت مواد مخدر از نظر ما حرام است .. همچنین با توجه به وجود دولت اسلامی در ایران ما نیازی حتی به یک فلس [شاهی] نداریم.»
همزمانی این سخنان آیت الله خامنه‌ای با ناآرامی‌ها در سوریه و نارضایتی‌های عمومی از حضور نیروهای ایرانی در آن کشور حاکی از آن است که ایران تمام تلاش خود را می‌کند تا هم‌پیمان دیرین خود را از دست ندهد؛ حتی اگر مجبور شود موضوعی به این حساسیت را که تاکنون مسکوت نگاه داشته بودند را در تریبیونی که مخاطب جهانی دارد مطرح کنند.
