این رنگ تناقضات معاصر را بازتاب میدهد و در سیستم محیطی خود وضعیتی از فرار و امنیت مهیا میکند
قاهره: ایمان مبروک
علیرغم فعالیت موجیوار آن و عملکرد نهچندان موفق در سالهای گذشته رنگ مرجانی زنده برخلاف توقع بهصحنه بازمیگردد تا بهعنوان رنگ سال معرفی شود؛ این خبر را موسسه رنگ بانتون اعلام کرد که در کار رنگهایی است که در صنعتهای مختلف بهکار میرود.
در اینجا البته منظور از مرجانی رنگی است که به رنگ پرتقالی نزدیک است و گاهی سایهای از طلایی و صورتی بازتاب میدهد، رنگی که انرژی طبیعی میدهد و به معنای رزق و روزی و پناهگاه درون حیات دریایی است؛ و بیشترین سیستم طبیعی است که زیبایی گیرایی دارد.
البته موسسه «بانتون» از این انتخاب خود دفاع کرد و بیان کرد که دلیل گزینش این رنگ برای سال جدید جاری این است که رنگ مرجانی درون خود سرزندگی و خوشبینی و دوستداری زندگانی را نشان میدهد. البته از نظر لوری برسمان، معاون مدیر موسسه بانتون، این انتخاب واکنشی است به هجوم تکنولوژی در زندگانی روزمره که یک زندگی جعلی را پنهان میکند. او همچنین اضافه میکند که «بهنظر میآید جهان نیاز فزایندهای به تجربههای واقعی و صمیمی دارد و همه اینها را رنگ مرجانی درون خود دارد و بازتابدهنده تمایل فطری بشر به خوشبینی است حتی اگر جهان آکنده از بدیها باشد».
از سوی دیگر دقت در رنگهای موجود در مرجانی دلیل انتخاب این رنگ برای سال ۲۰۱۹ را نشان میدهد. در واقع مرجانی زنده یک موجود دریایی لبریز از سرزندگی است هرچند که سریعا میمیرد زیرا محیط آن در سالهای گذشته رو به بدتر شدن و نابهسامانی بردهاست اما این رنگ بر ضد این شریط محیطی مبارزه میکند و در این مبارزه به گردآوری ساختارهایی زنده دست میزند و در نتیجه کانتونهایی مرجانی تشکیل میدهد. این مرجان زنده مجموعهای از تناقضات را انعکاس میدهد که بهترین تعبیر از وضع کنونی است و درون این سیستم ما شاهد وضعیتی از فرار و امنیت بهطور همزمان هستیم.
اما در ساحت هنر و آویزهها رنگ مرجانی تاریخ طولانی دارد و اولین مرجان تاریخ که برای کاربرد در آویزهها بهکار رفت به دوره مصریهای باستان بازمیگردد و از همان زمانها نیز جادوی سنگ مرجان شناخته شد. البته تمدن رم نیز این رنگ را بهعنوان یک سنگ برای دور کردن شر میشناخت و آنان میپنداشتند برای حمایت کودکان از شرهای نامعلوم بهکار میرود و همه این اعتقادات در اسطورهای قدیم ذکر شدهاست.
در نیمه اول قرن بیستم هنر سفالگری از رنگ مرجانی بسیار استفاده کرد، بهطوری که یکی از اجزا هنر سفالگری شد و آنرا با رنگهای دیگری آغشته کردند و در ساحت فعالیتهای بصری نیز بهکار رفت: مدل و نقاشی و طراحی جواهرآلات.
البته ارتباط مرجانی با بافندگی و در نتیجه طراحی در دهه چهل و پنجاه به اوج رسید و طی آن مجله «فوگ» در سال ۱۹۵۰ بیشترین طراحیهای زیبای خود را در مجموعه مد پاریس بهنمایش گذاشت که در ضمن این مجموعه یک کت پرتقالی رنگ بود که کمی به صورتی میزد(مرجانی) و توسط طراح ایتالیایی شیا باریلی طراحی شده بود. یکی دیگر از کتهای عرضه شده برای طراح اسپانیایی کریستوبال بالنسیاگا بود که کتی از مخمل با یک سایه نزدیک به مرجانی طرح کرده بود.
در دهه شصت نیز مرجانی بهشکل محدودی ظاهر شد و در دهه هشتاد نیز استفاده از آن کمتر بود تا اینکه از آن زمان تا کنون بهطور قابل مشاهده از صحنه بهدر شد؛ اما در نمایشگاههای سال ۲۰۱۰ باقدرت به حضور بازگشت و شاید بهیاد آوریم که میگان مرکل در همان سال در لباس خود این رنگ را بهکار برده بود.
البته درست است که در هشت سال گذشته رنگ مرجانی کمی از توجه دور شده بود و از جهان طراحی ناپدید شد اما همواره در کارهای برخی از طراحان بزرگ مورد استفاده قرار میگرفت و نامگذاری این سال به نام این رنگ اوج بازگشت آن بهشمار میآید.