به گزارش خبرگزاری مهر، حبیبالله عسگر اولادی، دبیر کل جبهه پیروان خط امام و رهبری و از مبارزان باسابقه دوران انقلاب درگذشت .
حبیبالله عسگر اولادی، دبیر کل پیروان خط امام و رهبری پس از گذراندن یک دوره بیماری امروز سه شنبه در سن ۸۲ سالگی در بیمارستان دی در تهران درگذشت.
دبیرکل جبهه پیروان از اوایل شهریور ماه به دلیلی نارسایی قلبی در بیمارستان بستری شد و پس از دوماه و نیم تحمل بیماری دارفانی را وداع گفت.
عسگر اولادی در سال ۱۳۱۱ در یک خانواده متدین و از پدر و مادری اهل دماوند، در تهران متولد شد. وی در سالهای پایانی دهه بیست، به هنگام تحصیل علوم حوزوی در مسجد امینالدوله و بعدها در حوزه علمیه مروی و در حالی که سیزده سال بیشتر نداشت به فعالیتهای سیاسی به رهبری آیت الله کاشانی، جلب و در سال ۱۳۲۷ در یک راهپیمایی که به دعوت آیت الله کاشانی به هواداری از مردم فلسطین تشکیل شده بود، دستگیر و بازداشت شد. از سال ۱۳۲۷، پس از آزادی از زندان تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، در جریانات، با آهنگ روحانیت، در متن فعالیتها بود.
در ۱۳۲۷ به فعالیتهای سیاسی وارد و با حوادث ملی شدن نفت آشنا شد و در تجمعات و تظاهرات این دوران شرکت میکرد. وی که با فعالیت جمعیت فدائیان اسلام نیز آشنا بود، در ۱۳۳۳، به همراه عدهای از دوستانش که در مسجد امینالدوله با هم آشنا شده بودند، تصمیم گرفتند هیئتی مذهبی تأسیس کنند و به فعالیت فرهنگی بپردازند. لذا هیئتی به نام هیئت «مؤید» تأسیس کردند و در مسجد امینالدوله به فعالیت مشغول شدند.
با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)، با ایشان آشنا شد و به قم رفت و آمد میکرد و از طرف امام مأمور وصول وجوهات شرعی در بازار تهران شد. در ماجرای تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی، ارتباط هیئت وی با بیت امام گستردهتر شد و این ارتباط باعث ائتلاف آنها با دو هیئت مسجد شیخ علی و هیئت اصفهانیهای بازار و تشکیل هیئتهای مؤتلفه اسلامی گردید.
در جریان وقایع پانزده خرداد ۱۳۴۲، هیئتهای مؤتلفه اسلامی دو تصمیم مهم اتخاذ کردند یکی، هجرت علمای شهرهای بزرگ برای تجمع در تهران و اعتراض به بازداشت امام و دیگری فعالیت برای تثبیت مرجعیت امام خمینی.
در سال ۱۳۴۳ که هیئتهای مؤتلفه به ترور حسنعلی منصور اقدام کرد، عسگر اولادی نیز به همراه شاخه نظامی مؤتلفه به جرم نگهداری چمدان اسلحه دستگیر و به حبس ابد محکوم شد و در ۱۳۵۶ مورد عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.
حبیبالله عسگر اولادی علاوه بر حضور در کمیته استقبال از امام، جزو کسانی بود که در هفته های آخر قبل از بازگشت امام به وطن در پاریس در کنار ایشان بود و همراه با امام (ره) به ایران آمد. وی از سالهای قبل از انقلاب جزو معتمدین امام در بازار و در دریافت وجوهات شرعی بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز راه اندازی کمیته امداد جهت رسیدگی به وضعیت محرومان از نخستین حکمهایی بود که از امام (ره) دریافت کرد. وی همچنین از همراهان شهید مظلوم آیتالله دکتر بهشتی در راه اندازی حزب جمهوری اسلامی بود که تا زمان تعطیلی حزب، عضو شورای مرکزی آن بود.
عسگراولادی یکبار در سال ۶۰ و در جریان ترورهای منافقین مورد سوء قصد قرار گرفت و با هوشیاری محافظینش جان سالم بدر برد و البته مدتی در بیمارستان بستری بود. وی چند وقتی نیز وزیر بازرگانی بود که در جریان اختلاف نظرهای آن روز در دولت و برای حفظ مصالح نظام که در شرایط جنگ بود استعفا داد تا اختلاف دیدگاهها فشاری بر مردم وارد نیاورد. پس از این استعفا بود که حضرت امام (ره) درباره او فرمود:« …. آقای عسگراولادی که ایشان هم نظیر آقای مرحوم عراقی از اول نهضت همراه بود و زحمت کشید و من او را مرد بسیار صالحی، بسیار فداکاری می دانم.»
وی وزیر بازرگانی در دولت های رجایی و میر حسین موسوی بوده است .
پس از تأسیس جمعیت مؤتلفه اسلامی در ۱۳۶۹، عسگر اولادی به عنوان دبیر کل آن انتخاب و به کار مشغول شد.
عسگراولادی همچنین در کارنامه خود سابقه نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی و حضور در جایگاه نایب رئیسی و عضویت در هیات رئیسه مجلس را نیز دارد. عضویت در هیات منصفه مطبوعات و ریاست آن، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام از دیگر سمتهای اخیر وی در کنار نمایندگی ولی فقیه در کمیته امداد امام (ره) است.