نوشتن برای وبلاگ ویژگی‌هایی دارد که جذابش می‌کند؛ هم برای نویسنده‌ و هم برای خواننده‌اش.

صمیمت‌ زبان، تنوع موضوعات، کوتاهی مطالب و دیگر عناصر وبلاگ‌نویسی، دست به دست هم می‌دهد و آن را از دیگر گونه‌های نوشتن متمایز می‌کند و مهم‌تر از همه، ارتباط تنگاتنگ وبلاگ با زندگی روزمره، این پدیده جدید را بخشی از تاریخ‌نگاری انسان معاصر کرده است.

من هم از این به بعد، سعی می‌کنم در این وبلاگ درباره موضوعات روز مورد علاقه‌ام بنویسم، که بیشتر، دغدغه‌ها و رویدادهای فرهنگی است.
سعی می‌کنم در این وبلاگ از آدم‌ها، نویسنده‌ها، کتاب‌ها، موزه‌ها، تئاترها، فیلم‌ها، کنسرت‌ها و نکاتی بنویسم که تازه کشف‌شان می‌کنم یا در زبان فارسی کمتر درباره آنها نوشته شده است.

همچنین دوست دارم این وبلاگ، سفرنامه آن‌لاینی باشد به جاهایی که رفته‌ام یا می‌روم و گزارش‌های کوتاهی را هم به همراه عکس از مراسم و وقایعی که در آنها شرکت می‌کنم برای این وبلاگ بنویسم.

امیدوارم وبلاگ «ضمیمه»، همانطور که اسمش می‌گوید، ضمیمه‌ا‌‌ی خواندنی و شایسته‌ باشد برای بخش فارسی «المجله»؛ و از دبیر بخش فارسی این نشریه که وجود این وبلاگ به لطف ایشان است، سپاسگزارم.