نیروگاه بوشهر – عکس از رویترز
بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران، در گفت و گوبا شبکه العالم متعلق به سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران از ساخت دو نیروگاه جدید اتمی در ایران توسط روسها خبر داد.
وی در این گفت و گو که یکشنبه اول تیر ۱۳۹۲ صورت گرفت اظهار داشت: “ما چند ماه گذشته با دوستان خود در روسیه مذاکراتی را در خصوص ساخت نیروگاه های جدید داشتیم؛ مشخصا در خصوص ساخت دو نیروگاه تفاهم های نهایی صورت گرفته است که آماده امضای مسؤولان دو کشور است و درصددیم که این امر را دوشنبه و سه شنبه در تهران نهایی کنیم”.
در پی این توافق، نیکولای اسپاسکی، معاون روس اتم، روز یکشنبه وارد تهران شد و قرار است با علی اکبرصالحی، معاون رییس جمهور و رییس سازمان انرژی اتمی ایران دیدار و گفت و گو کند.
به گفته کمالوندی ساخت دو نیروگاه اتمی در کنار نیروگاه بوشهر صورت می گیرد و ظرفیت تولید هر یک از آنها هزار مگاوات برق خواهد بود. وی همچنین گفت که نیروگاه های جدید امکان شیرین کردن آب شور دریا را نیز فراهم می کنند.
کمالوندی بیست اسفند ماه پارسال هم در دیداری با نیکولای اسپاسکی، زمینه های توافق برای ساخت نیروگاه اتمی را فراهم کرده اما اعلام کرده بود که چهار نیروگاه اتمی در بوشهر ساخته خواهد شد.
هزینه های ساخت این دو نیرگاه توسط هیچ کدام از طرفین اعلام نشده است اما ساخت دو نیروگاه جدید اتمی در ایران توسط روسها در حالی صورت می گیرد که ایران در پی تنظیم توافق نهایی پرونده هسته ای با گروه ۱+۵ است.
دکتر علی بیگدلی، استاد حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی، درباره تفاهم نامه ساخت دو نیروگاه جدید اتمی توسط روسها در ایران به شرق پارسی گفت: «ساخت این نیورگاه ها فقط برای تامین برق است و هیچ ارتباطی با ساخت تجهیزات نظامی و اتمی ندارد و اصلا قابلیت چنین کاری را ندارد. ایران از سالها قبل هم با روسها در مورد افزایش نیروگاه های اتمی خود با روسها صحبت کرده بود اگرچه روسها با تاخیر سی و هفت ساله نیروگاه بوشهر را تحویل ایران دادند اما باید گفت که ساخت این نیروگاه هیچ ارتباطی با تفاهم نامه شش ماهه ایران و گروه ۱+۵ ندارد.»
ساخت نیروگاه اتمی بوشهر در سال ۱۹۷۴ میلادی توسط شرکت آلمانی “زیمنس” آغاز شد اما در پی وقوع انقلاب اسلامی در ایران نیمه تمام باقی ماند. قرارداد تکمیل ساخت فاز اول نیروگاه اتمی در بوشهر توسط روسیه، ژانویه ۱۹۹۵ در تهران امضا شد.
ایران و روسیه در ماه های اخیر ارتباط گسترده ای در زمینه اقتصادی برقرار کردند به طوری که ایران و روسیه تلاش های گسترده ای برای توافق تجاری و مبادله نفت ایران با کالاهای روسی در حجم سالانه ۱۸ میلیارد دلار انجام داده اند.
ساخت نیروگاه های جدید هسته ای در ایران نیز همانند برنامه هسته ای این کشور همواره مورد انتقاد و نگرانی کشورهای غربی و نیز آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده است چرا که سوخت هسته ای مورد نیاز این نیروگاه ها در شرایطی می تواند در برنامه های غیرصلح آمیز هسته ای نیز مورد استفاده قرار گیرد.
مقامات غربی پس از تزیق سوخت به نیروگاه اتمی بوشهر در سال ۱۳۹۱ آنرا اقدامی غیرمترقبه خواندند و درباره آن ابراز نگرانی کردند.
یک مقام بلندپایه غربی که خواست نامش فاش نشود در آن هنگام در گفتگو با رویترز گفته بود: «این مسئله ای روزمرده یا چیزی عادی نیست. این مسئله به شدت موجب نگرانی است و ما خواستار پاسخگویی در این باره هستیم.»