بزرگداشت جورج حبش به احترام شرایط فلسطینی‌ها در آرامش برگزار شد
رام الله: «الشرق الاوسط»
فلسطینی‌ها یادی از جورج حبش، یکی از برجسته‌ترین رهبران‌شان در دوره انقلاب معاصرشان و بنیادگذار جنبش قومی عرب و جبهه مردمی برای آزادی فلسطین کردند، آن هم در یازدهمین سال درگذشتش.
علیرغم اینکه بزرگداشت تا حدودی در آرامش و بی جشنواره یا بیانیه‌ای پرسروصدا یا سخنرانی سپری شد، اما سخن از روش «حکیم» توسط مریدان و دوستداران و طرفدارانش فضای وسیعی از رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی را فراگرفت.
حبش که به عنوان یکی از رهبرانی که حد وسط را نمی‌پذیرفت در ۱۲ آگوست سال ۱۹۲۶ در شهر اللد در خانواده‌‌ای توانمند و مسیحی مرکب از ۷ نفر به دنیا آمد. سال ۱۹۴۸ در حادثه نکبت آواره شد. تحصیلاتش را در مدرسه ابتدایی اللد به پایان برد و دبیرستان را در دو شهر یافا و قدس ادامه داد و از مدرسه ترسنطا در قدس فارغ التحصیل شد و به یافا به عنوان معلم برگشت پیش از آنکه وارد دانشگاه بشود.
سال ۱۹۴۴ به بیروت رفت تا وارد دانشکده پزشکی دانشگاه امریکایی بشود. سال ۱۹۵۱ از آن دانشگاه فارغ التحصیل شد. در دوران تحصیل در دانشگاه افکارش متبلور و وابستگی قومی‌اش تقویت شد. در بازسازی جمعیت «العروه الوثقی» مشارکت کرد و آن را به مرکزی سیاسی و فکری مبدل ساخت تا وضعیت سیاسی فلسطین و تقویت ارتباط میان جوانان عرب را درآن پی‌گیری کند.
تشکیلات «کتائب الفداء العربی» را تأسیس کرد و گروهی از جوانان عرب به آن پیوستند و چندین عملیات نظامی علیه اهداف اسرائیلی در سرزمین‌های اشغالی انجام دادند.
جورج حبش حرفه پزشکی را کنار گذاشت و به میدان سیاست و مقاومت پیوست. سال ۱۹۵۱ با گروهی از رفقایش «جنبش قوم‌گرایان عرب» را تشکیل داد. از دیگر پایه‌گذاران آن ودیع حداد و هانی الهندی بودند و جنبش به دنبال ایجاد خیزش عربی فراگیری بود.
حکیم به میدان اردن منتقل شد تا با رفقایش در میدان مبارزه باشد. فعالیت سیاسی‌اش را در اردن ادامه داد بدون آنکه از ادامه فعالیت در حوزه‌های دیگر در منطقه عربی غافل شود. از اردن به سوریه و از آنجا به بیروت رفت تا گروه‌های جنبش قومی عربی را کشورهای عرب تأسیس کند.
حبش «جبهه مردمی برای آزادی فلسطین» را تأسیس کرد و روز ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۷۶ آغاز فعالیتش را اعلام کرد. جبهه هسته اصلی حزبی مارکسیستی لنینستی با تمرکز بر بعد قومی عربی در صحنه و ارتباط فعالیت جبهه‌ای تشکیل داد.
جورج حبش تا سال ۱۹۹۹ به عنوان دبیرکل جبهه مردمی فعالیتش را ادامه داد. داوطلبانه جایش را به مصطفی الزبیری(ابومصطفی) داد که روز ۲۷ آگوست سال ۲۰۰۱ در رام الله توسط اسرائیل ترور شد.
حکیم پس از استعفا در عمان پایتحت اردن به دور از شلوغی‌ها زندگی کرد تا فارغ البال مرکز تحقیقات را مدیریت کند تا اینکه در ۲۶ژانویه ۲۰۰۸ در شهر عمان درگذشت و همان جا دفن شد.
جورج حبش سال ۱۹۶۱ با هیلدا حبش، دختری از قدس ازدواج کرد و صاحب دو دختر شدند. هیلدا گفت شروع به انتشار خاطراتی که خود جورج نوشته خواهد کرد. این خاطرات شامل جنگ فلسطینی-اسرائیلی، اردن و لبنان و جنگ داخلی آن خواهد بود. همچنین دیدگاهش در باره پیمان صلح که به نظر او عقب‌نشینی و زیرپا گذاشتن خط قرمزها بود.
حبش سال‌ها هدف «موساد» بود و دستگاه اطلاعاتی اسرائیل در سال ۱۹۷۳ قصد ربودنش را داشت. جنگنده‌ای اسرائیلی به سمت هواپیمای غیرنظامی عراقی رفت وآن را ناچار ساخت در فرودگاه «بن گورین» فرود بیاید و پس از آن به آن اجازه پرواز و ادامه مسیر را دادند وقتی معلوم شد اطلاعات جاسوسی اشتباه بوده و حبش در میان مسافران نبوده است.
حبش اولین دبیرکل جنبش فلسطینی به حساب می‌آید که داوطلبانه منصبش را ترک کرد. سال گذشته در تلاویو کتاب زندگی‌نامه جورج حبش منتشر شد که نویسنده اسرائیلی ایلی گالیا نوشته بود. او در این کتاب می‌نویسد، حبش می‌دانست که خشونت انقلابی جایگزین جنبش مردمی نیست و او برای وحدت میهنی و مردم فلسطین تلاش و فعالیت کرد. مورخ، جورج حبش را دشمن سرسخت اسرائیل و دشمن سازش توصیف کرده بود.
