لوسیانو پرتلینی مدیرعامل: می‌خواستیم هر عطری داستان متفاوتی را حکایت کند

فلورانس (ایتالیا): جمیله حلفیشی

رسم بر این بوده که شرکت‌های عطرسازی و سالن‌های مد، در هر موسم یک عطر عرضه می‌کردند. حتی برخی از آنها تعمد دارند برای حفظ عطر سابق به مدتی طولانی، تا سال‌ها محصول جدیدی را عرضه نکنند. «سالواتور فراگامو» بر عکس این قاعده را شکست و در فلورانس مجموعه‌ای شامل ۱۱ عطر عرضه کرد.
به گزارش الشرق الاوسط، مدیرعامل شرکت، لوسیانو پرتلینی بر این نظر است که «می‌خواستیم هر عطری داستانی را با رنگی مختلف حکایت کند».
منظورش از رنگ تاریخ شرکت در ساخت کفش بود که مؤسس شرکت اولین کسی بود که رنگ و مواد عجیب و غریب در آن وارد کرد پیش از آنکه این موج در سال‌های اخیر بین طراحان جوان فراگیر شود.
البته او این را پنهان نمی‌کند که عطرها چه اهمیت تجاری برای هر شرکتی دارند. مسئله‌ای که فضایی باز می‌کند که نمی‌توان نادیده‌اش گرفت «هر نشانی داستانی دارد و میراثی. می‌خواهد توجه‌ها را به خود جلب کند و ما هم براساس تاریخ طولانی‌مان، داستان‌های زیبایی را که در طول زندگی چند نسل به ما رسیده را از دست نمی‌دهیم و به نظر می‌رسد باید داستان‌های جدیدی بسازیم. برای همین هم ورود با قدرت ما به صنعت عطر گامی طبیعی بود».
هیچ دو نفری سر اینکه صنعت عطر به میدانی وسیع و مهم تبدیل شده با هم اختلاف نظر ندارند، صنعتی که می‌تواند گذشته از اینکه نام‌ها را برجسته کند، برای شرکت‌های سازنده پوشاک سودهای چشم‌گیری داشته باشد. کسی که نتواند قطعه‌ای زیورآلات را با هزاران جنیه بخرد، می‌تواند شیشه عطری بخرد که احساس خوشی و خوشبختی به او بدهد و حس کند جزء نخبه‌گان است.

مشکلی که صنعت عطر در سال‌های اخیر دست به گریبانش شده اینکه، روند تولید آنها مقهور خواسته مد موسمی شده‌است. مسئله‌ای که مستلزم سرعت و گاهی تکرار می‌شود. این همان چیزی است که لوسیانو می‌خواهد از آن پرهیز کند.
او تأکید می‌کند که استراتژی شرکت است که «وفادار به سنت‌ها و اصل بمانیم و بر مفهوم (ساخت ایتالیا) تمرکز کنیم تا بتوانیم به ادامه و حفظ کیفیت و جزئیات خیلی ظریف توجه کنیم».
علیرغم عدد ۱۱ چیزی که میان مجموعه پیوند می‌زند تمرکز آنها بر توسکانی است. لوسیانو توضیح می‌دهد که اینجا منطقه‌ای است که هنوز در جهان به عنوان یکی از نمادهای ایتالیا شناخته می‌شود، علاوه براینکه که همیشه منبع الهام «سالواتوره فراگامو» بوده و هست از این جهت که آقای فراگامو زمان تأسیس شرکت در ابتدای قرن گذشته، شهر فلورانس را به عنوان مرکز انتخاب کرد.
انگیزه‌اش صرفاً این نبوده که در این شهر آدم‌های حرفه‌ای ماهری وجود داشتند بلکه احساس می‌کرد محیط آن آکنده از زیبایی و هنر و تاریخ است که می‌تواند منبع الهام برای او باشد که به نوآوری‌هایش زندگی و حرکت بیشتری ببخشد. تصمیمش درست بود چرا که تأثیر هنری این شهر بر آثارش روشن بود.
اغلب کفش‌هایی که ساخت رنگ و بوی هنری و واقعی داشت و این را موزه شرکت در فلورانس به خوبی نشان می‌دهد. طبیعی بود که در آن زمان توجه ستارگان زن و مرد هالیوود را جلب کند.
می‌توانست از جهتی پا را به درستی تشریح کند و طرح‌های شیکی تهیه کند و گاهی انقلابی در مواد و شکل به وجود می‌آورد.
در آن زمان توسکانی برای شرکت فراگامو همان نقشی را بازی کرد که شهر گراس فرانسوی برای چانل. میدان اوست که در آن با اعتماد به نفس می‌تازد.
از آنجا که هدف ربط مجموعه به شرکت و منطقه بود، یازده رنگ و عنصر محلی را برشمردند که از این مجموعه منفک نیستند.
از این جهت هریک ازآنها به رنگی خاص برجسته شده که مانند طیفی از صورتی شروع می‌شود و از سبز و نارنجی و بنفش می‌گذرد… و رنگ‌های دیگری که در تنوع نمونه مشابهی ندارند مگر در نام‌هایی که به شکلی قوی معنایی ایتالیایی دارند؛ واندیمیا: درو، کونویویو: ولیمه لاکورتی به معنی دادگاه و…