اینترنت - عکس از مهر

اینترنت – عکس از مهر

وینت کرف معاون رئیس اجرایی شرکت «گوگل»، که به عنوان پدر اینترنت شناخته می شود، از داشتن اعتماد کامل به ذخیره اطلاعات تاریخی و اسناد بشری بر اینترنت هشدار داد زیرا در این صورت به چند دلیل در معرض از دست رفتن می باشند. وی تأکید کرد که روش قدیمی یعنی حفاظت از طریق کاغذ بسیار امن تر خواهد بود.

کرف، سالمندی که از پیشگامان این صنعت است، به بی خبران، درک این واقعیت آسان را گوشزد کرد که، اگر بایگانی و اطلاعات با ارزش شما به علت از کار افتادن تکنولوژی یا برنامه های کاربردی که این اطلاعات در آن ذخیره شده است از کار بیفتد چه کار خواهید کرد؟ اگر در معرض دزدی قرار گرفت چه کار خواهید کرد؟ اگر پردازش داده های قدیمی، به علت پیشرفت روز افزون پردازشگرها، غیر ممکن شد چه کار خواهید کرد؟ در یک بخش فوق العاده در این روزنامه، برای برداشت درست از چگونگی از دست دادن اطلاعات مهم در دره های فراموشی به علت از دست رفتن اطلاعات یا به حاشیه رانده شدن، یا مومیایی شدن آنها در موزه های فن آوری، مثال زیر زده شد.

بر اساس مثال فوق العاده روزنامه ای، « در دهه هشتاد حفظ اسناد بر روی دیسک فلاپی مرسوم بود، و دانلود بازی ها از نوارهای کاست، و بازیهای آتاری بر روی کارتریج های الکترونیکی متداول بود. حتی اگر دیسک ها و نوارهای کاست امروزه وضعیت خوبی داشته باشند، اما بیشتر دستگاههای مورد نیاز برای راه اندازی آنها در موزه ها وجود دارند».

از قضا و به موازات این داستان زیبا، خبر خنده داری درباره باراک اوباما و هیئت ریاست جمهوری آمریکا خواندیم. و معروف است که او از عاشقان « برنامه های ارتباط جمعی» است. این خبر را «رویترز» از سفر اوباما به سان فرانسیسکو، و دو روزی که وی در این شهر گذراند و از کار افتادن سیستم کامپیوتری هتل «ورمونت»، محل اقامت رئیس جمهور منتشر کرد تا درباره تحقیقی در مورد مزایای بهترین شیوه های امنیت الکترونیکی برای شرکت ها سخن بگوید. هتل محل اقامت رئیس جمهور، به علت از کار افتادن اینترنت، به جای کارتهای الکترونیکی، برگه های کاغذی ارائه داد. زنده باد کاغذ! البته ما درباره اطلاعاتی که طی انقلاب «رسانه های ارتباط جمعی» و برنامه های کاربردی مانند «تویتر»، «اینستگرام» و «واتساپ» پدید آمد سخن نمی گوییم، بلکه کمی پیش از آن؛ در دهه نود تا آغاز هزاره سوم انجمن هایی برای چت و گفتگو در اینترنت وجود داشت که پر از بحث های سیاسی، اجتماعی و رسانه ای بود. در حال حاضر این ها کجا هستند؟ یا بیشتر آنها کجا رفتند؟ تبدیل به شاهکارهایی از گذشته شدند، البته اگر هنوز ویرانه هایی از آنها باقی مانده باشد که در سایه آنها ایستاد و گریست.

اینترنت اکسیژن این عصر است، رگ های خونی و شاهرگ های آن در جسد ارتباط انسانی است، ستون ارتباطات اقتصادی و دولتی و شخصی است، پل عبوری در انتقال علم و دانش است، بلکه بیش از آن حتی در انجام عمل های جراحی، و برگزار کردن کنفرانس های امنیتی زنده مورد استفاده قرار می گیرد.

این بعد «ضرورتی» اینترنت، به بخشی از زندگی انسان معاصر تبدیل شده است. ولی بعد «مضرات» آن، خشکاندن قوه تخیل و خلاقیت و ترس از حساسیت انسانی و مسطح شدن علم و دانش است. تا جای که تاریخ انسان معاصر را، در معرض خطر از بین رفتن قرار داده است. البته بنا به احتمالاتی که «پدر اینترنت» توضیح داد.

پیش از این، در اینجا بارها و بارها اشاره شد، اینترنت بعد کشنده ای دارد، و آنهم تسهیل رشد تروریسم و شیوع و گسترش آن و هماهنگی فعالیت های آن می باشد. هر چند این موضوع از قبل گفته شده بود.

آیا فقط ویرانه های حافظه نجات خواهد یافت؟