تبدیل پسماند غذا به کود و سرمایه‌گذاری در لباس‌های «پروفشنال»

دمام: ایمان الخطاف

سرمایه‌گذاران زن سعودی در خروج از چنگال پروژه‌های سنتی و سرمایه‌گذاری در زمینه‌های جدید موفق عمل کردند و در این راه از تسهیلات دولتی سعودی برای حمایت از تجارت‌های کوچک و متوسط کمک گرفتند.
به گزارش الشرق الاوسط، دو زن سعودی در نشستی تحت عنوان «الهام بخشان ۲۰۱۸» از تجربه‌های سرمایه‌گذاری خود سخن گفتند.
وعد ابو نیان عضو شورای جوانان کارهای منطقه شرق و عضو شورای مدیریت و سرمایه‌گذاری در طرح «اوفر» که مختص بازبافت پسماند غذاها و تبدیل آن به کودهای آلی است گفت: کار «اوفر» بازیافت پسماند غذاها و حفظ نعمت های خدادادی است. داستان آن زمانی شروع شد که می‌خواستیم طرح سرمایه‌گذاری جدید و ارزشمندی داخل سعودی اختراع کنیم.
وی افزود: بیشتر پسماند غذاها دور ریخته می‌شوند در حالی که می‌توان از آنها استفاده کرد تا ارزشمند شده و دوستدار محیط زیست شوند.
وی توضیح داد که طرح «اوفر» سعی در تقویت رشد کشاورزی سعودی از طریق تأمین کود محلی به جای وارد کردن آن با قیمت‌های بالا دارد که از طریق امکانات دادن به افراد و ارگان‌های مواد غذایی و در اختیار قرار دادن دستگاه‌هایی برای تبدیل پسماند غذاها به کود آلی انجام می‌پذیرد.
وی ضمن اشاره به اینکه هدف طرح در ابتدا فروش دستگاه‌های بازیافت نبود بلکه آگاهی مردم بود، عنوان کرد ابتدا کارگاه‌های آگاهی برگزار شد و در سال ۲۰۱۶ بعد از آگاهی مردم و همراه با «چشم‌نداز ۲۰۳۰» آگاهی نسبت به اهمیت این طرح افزایش یافت.
وی ضمن تأکید بر خروج از طرح‌های سنتی و تکراری گفت: طرح باید به اقتصاد ملی ارزش ببخشد و اگر تکراری هم باشد مهم است که دارای پیامی باشد که برای جامعه مفید باشد و به چرخهٔ رشد و توسعه کمک کند.
دینا الفارس بنیانگذار سازمان «قمره» و رئیس شورای کارهای منطقه شرقی که در این نشست برای معرفی تجربهٔ سرمایه‌گذاری خود شرکت کرده‌بود نیز با وی هم نظر بود.
الفارس مارک «قمره» که مختص تولید لباس زنان کارگر یا همان «پروفشنال» متناسب با محیط کار سعودی است را تأسیس کرد.
وی توضیح داد که به فکر لباسی بود که زنانگی این زنان کارگر را حفظ کند و در عین حال مناسب و جمع و جور باشد؛ چرا که بسیاری از زنان مجبور بودند که تمام وقت عبای بلند به تن کنند یا محیط کار خود را از مردان جدا کنند.
وی ضمن اشاره به اینکه طرحش به بهبود محیط کار سعودی کمک می‌کند، توضیح داد که از طریق «قمره» سعی کرد تا سکوی ارتباطی زنان سعودی باشد و ابزارهایی برای چگونگی حضور در نشست‌ها، کار و برخورد با همکاران مرد و زن را در اختیار آنها قرار دهد.