سخنگوی وزارت ارشاد ایران دیروز سه‌شنبه ۱۸ آذر موسیقی رپ را «نماد موسیقی غرب و مخالف با فرهنگ ایران» خوانده و طی سخنانی اعلام کرد که تاکنون هم مجوزی برای اجرای این نوع موسیقی صادر نشده استو احتمال صدور مجوز این موسیقی در آینده را هم رد کرد.

حسین نوش‌آبادی، سخنگوی وزارت ارشاد، در این باره گفت: «ما موسیقی رپ نداشتیم و نخواهیم داشت. تا به ‌حال هم مجوزی برای برگزاری آن چه نماد موسیقی غرب و مخالف فرهنگ ایران اسلامی خوانده می‌شود صادر نشده است و بعید است که تحت این عنوان مجوزی صادر شده باشد.»

وی در عین حال اضافه کرد: «بخش موسیقی پاپ جداست و ما این نوع موسیقی را با توجه به فرهنگ خود بومی‌سازی کرده‌ایم و کنسرت‌های آن نیز اجرا می‌شود، اما موسیقی رپ ترویج ناهنجاری و بی‌بندوباری است.»

سخنان سخنگوی وزارت ارشاد تنها یک ماه پس از آن رسانه ای می شود که پیروز ارجمند، مدیرکل دفتر موسیقی این وزارتخانه، شهریورماه سال جاری در مصاحبه‌ای با روزنامه شرق وعده داد که قطعات و آلبوم‌های رپ در ایران مجوز می‌گیرند.

به گفته ارجمند، موسیقی رپ «ریشه در فرهنگ ایران دارد. ما در فرهنگ‌مان ترتیل‌خوانی، رجزخوانی و بحر طویل‌خوانی داریم، حتی حماسه‌سرایان ایرانی که رجزخوانی یا شاهنامه‌خوانی می‌کردند به‌نوعی از موسیقی شبه‌رپ استفاده می‌کردند.»

در سال‌های اخیر، بسیاری از گروه‌های موسیقی در ایران به دلیل عدم کسب مجوز از وزارت ارشاد به شکل زیرزمینی در سبک‌های مختلف از جمله رپ و راک به فعالیت پرداخته‌ و عده‌ای از آنها به محبوبیت فراوانی هم در میان مردم دست یافته‌اند.

گرچه اهمیت انتخابات ریاست جمهوری گذشته ایران، به موضوعاتی چون پرونده هسته‌ای این کشور و سیاست‌های اقتصادی دولت مربوط می‌شود، اما مسائل فرهنگی یا به عبارت دقیق‌تر محدودیت‌هایی که همواره در عرصه فرهنگ وجود دارد، پای ثابت بحث‌ها و شعارهای انتخاباتی در ایران است.

بر اساس نظر برخی از کارشناسان، هیچ‌کدام از نامزدهای انتخابات گذشته ایران دارای یک طرح و برنامه مدون در حوزه فرهنگ نبودند، و آن چه در این زمینه مطرح می‌کردند، نکاتی پراکنده بود که اغلب به سبب نیازها و مطالبات بالای جامعه فرهنگی کشور عنوان می‌شد.

حسن روحانی، نیز گرچه تقریبا مثل دیگر نامزدها برنامه دقیق فرهنگی نداشت، اما از آن جا که بر «اعتدال» و «میانه‌روی» حتی در حوزه فرهنگ تأکید می‌کرد، مسائلی را بیان کرد که تا حدود زیادی مورد استقبال اهالی فرهنگ قرار گرفت: «تمرکززدایی از فرهنگ، واگذاری امور فرهنگی به متخصصان و هنرمندان، قبول نکردن سانسور و تاکید بر آزادی مطبوعات، نظام‌مند کردن فرهنگ از طریق قانون، توجه به کیفیت به جای کمیت و آمارنویسی، توجه به هنرمندان، ایجاد فضای باز فرهنگی و غیره.»

همچنین روحانی در این زمینه با بیان جملاتی، به صورت مستقیم و غیرمستقیم قول‌هایی داد: «من به کنترل و نظارت قبل از انتشار اعتقادی ندارم. فرهنگ باید از طریق فرهنگ توسعه داده شود. توسعه فرهنگ از طریق پلیسی امکان‌پذیر نیست»، «باید در امور فرهنگی زمینه‌ و فضا را برای فعالیت باز کنیم»،‌ «نگرانی از سانسور‌های بی‌مورد در میان هنرمندان که برخی را می‌شود حذف کرد»، «مسائل فرهنگی باید از طریق فرهنگی حل و فصل شود. پلیس آخرین مرحله‌ای است که در مسائل فرهنگی باید وارد عمل شود» و «باید چتری امنیتی که روی دنیای سینما و موسیقی گسترده شده است، برداریم.»

کیتارو، هنرمند سرشناس ژاپنی، به همراه گروهش‌ اواخر مهرماه به ایران رفت و چهار اجرا در تهران برگزار کرد. اجرای این هنرمند تازه ترین اجرای یک هنرمند غیرایرانی در این کشور بود. او قرار بود برای شب پنجم نیز به روی صحنه برود که با مخالفت اداره اماکن نیروی انتظامی روبه‌رو شد و از اجرا بازماند.