جعفر تویفی و رضا فرجی دانا

جعفر تویفی و رضا فرجی دانا

در حالی که مجلس شورای اسلامی آماده رای گیری برای رضا فرجی دانا به عنوان وزیر پیشنهادی علوم می شود، خبرگزاری مهر با اشاره به اینکه وی برای گذراندن فرصت های مطالعاتی در کانادا بوده است، به نقل از رضا صابر عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، نوشت: «دور بودن وی از ایران و احاطه کمترش بر آموزش عالی، کمی جای نگرانی دارد. چون تسلط توفیقی بر آموزش عالی بیشتر از فرجی دانا بود، اما رئیس جمهور صلاح ندید وی را به مجلس معرفی کند.»

صابری با تاکید بر اینکه « توفیقی نسبت به وزیر پیشنهادی علوم، احاطه بیشتری بر آموزش عالی دارد»، افزود: «نتیجه گیریها تاکنون نشان می دهد که فرجی دانا رای لازم را برای کسب کرسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از مجلس دریافت می کند.»

پس از گمانه زنی های مختلف از سوی رسانه ها درباره تصدی وزارت علوم از سوی سرپرست فعلی این وزارتخانه، حسن روحانی رییس جمهور ایران هفته گذشته در نامه ای به مجلس این کشور، رضا فرجی دانا را به عنوان وزیر پیشنهادی دولت یازدهم معرفی کرد.

پس از معرفی جعفر میلی منفرد به مجلس شورای اسلامی برای تصدی وزارت علوم و عدم کسب رای اعتماد، رییس جمهور ایران، جعفر توفیقی، وزیر سابق علوم در دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی به سمت سرپرستی این وزارتخانه منصوب کرد. انتصاب توفیقی در این وزارتخانه، امیدواری زیادی در بین دانشگاهیان و دانشجویانی که در طول دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد صدمه دیده بودند، ایجاد کرد.

توفیقی در دوران سرپرستی خود در وزارت علوم، اقدامات قابل توجهی در این وزارتخانه انجام داد. وی در نخستین اقدام خود در مقام سرپرست وزارت علوم شماری از استادان اخراجی را به کار بازگرداند.

در این دو ماه گذشته بسیاری از دانشجویان ستاره دار که از تحصیل باز مانده بودند به دانشگاه ها بازگشتند. به گفته توفیقی «به پرونده دانشجویان مربوط به سال ۹۰، ۹۱ و ۹۲ کاملا رسیدگی شد و بخش اعظمی از دانشجویان ستاره دار توانستند تحصیلاتشان را از سربگیرند که آمار ما حدود ۴۰۰ نفر است.»

اصطلاح دانشجوی ستاره دار در سال ۱۳۸۵شمسی و در دوره وزارت محمدمهدی زاهدی، وزیر علوم کابینه اول محمود احمدی نژاد، بیان شد. در تابستان همان سال، در کنار نام شماری از دانشجویان داوطلب کنکور کارشناسی ارشد، ستاره‌هایی قرار گرفته بود که بعدها در مواردی به احضار و بازجویی یا حتی محرومیت این دانشجویان از تحصیل منجر شد.

محمد مهدی زاهدی وزیر علوم وقت ایران در زمستان همان سال اعلام کرد که «ستاره‌دار شدن برخی دانشجویان، ناشی از قانون و مقرراتی بوده که از زمان دولت محمد خاتمی وضع شده و هر سال اجرا می‌شده است.»

این ادعا از سوی فخرالدین دانش، معاون وزیر علوم دوره خاتمی و غلامرضا ظریفیان معاون دانشجویی وزیر علوم همین دوره، تکذیب شد.

همچنین توفیقی در دوران کوتاه سرپرستی خود، صدرالدین شریعتی را از ریاست دانشگاه علامه طباطبایی برکنار کرد. دوره هشت ساله ریاست شریعتی با اخراج یا بازنشسته کردن زودهنگام اساتید منتقد و امنیتی شدن فضای دانشگاه و تعطیل کردن برخی رشته‌های تحصیلی همراه بود.

توفیقی درباره اقداماتی که در مدت مسئولیت دوباره اش در وزارت علوم انجام داده گفت: « برای بنده بازگشت فضای شور و نشاط به دانشگاه و دانشجویان در درجه اولویت بوده و در این راستا در این مدت فعالیت‌هایی انجام شد و این فعالیت‌ها منجر به این شد که فضای خوش‌بینی به آینده، اعتماد به کشور و امید و شور و نشاط تا حدودی در دانشگاه‌ها ایجاد شود.»

رضا فرجی دانا کیست؟

رضا فرجی دانا مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۳۶۵ در رشته مهندسی برق و کامپیوتر از دانشگاه تهران دریافت کرد و سپس برای ادامه تحصیل در دانشگاه واترلو عازم کانادا شد. به این ترتیب او تحصیلات تکمیلی خود را در این دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد (۱۳۶۸) و دکتری (۱۳۷۲) در رشته مهندسی برق و کامپیوتر به انجام رسانده است. در حال حاضر وی عضو هیئت علمی (استاد تمام) دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران است.

رضا فرجی دانا استاد تمام دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران است که در زمان دولت دوم سید محمد خاتمی، ریاست دانشگاه تهران را نیز عهده دار بود. پس از استعفای مصطفی معین در اواخر کار دولت دوم سید محمد خاتمی، رضا فرجی دانا برای تصدی سمت وزارت علوم به مجلس ششم معرفی شد، اما نتوانست از مجلس ششم رای اعتماد کسب کند. او پیش‌تر بین سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ ریاست دانشگاه تهران را عهده دار بود.

فرجی دانا پیش از انتصاب به عنوان ریاست دانشگاه تهران مدتی ریاست گروه مهندسی برق و کامپیوتر پردیس دانشکده های فنی دانشگاه تهران و پس از آن هم به مدت بیش از پنج سال (۱۳۷۷ الی ۱۳۸۱) ریاست پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران را برعهده داشت.

از دیگر مسئولیت‌های او می‌توان به ریاست مرکز انفورماتیک دانشگاه تهران بین سال‌های ۱۳۷۵ الی ۱۳۸۱ و ریاست انجمن مهندسی برق و الکترونیک ایران در سال‌های ۱۳۸۶و۱۳۸۷اشاره کرد.