حمدین صباحی-الشرق الاوسط

حمدین صباحی-الشرق الاوسط

قاهره – عبد الستار حتیته و محمد شعبان– حمدین صباحی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری مصر می گوید هدف وی برای نامزدی در این انتخابات رسیدن به اهداف دو انقلابی است که منجر به سقوط دو حکومت سابق حسنی مبارک و محمد مرسی شدند. صباحی در گفتگو با الشرق الاوسط به آرمان های خود مبنی بر توسعه فراگیر در کشورهای فقیر سخن گفت.

متن گفتگوی الشرق الاوسط با حمدین صباحی به شرح زیر است:

چرا تصمیم گرفتید که نامزد انتخابات ریاست جمهوری شوید؟

دو انقلاب عظیم در ۲۵ ژانویه و ۳۰ ژوئن رخ داد. تمام حرکت های انقلابی با هدف رسیدن به قدرت صورت می گیرد، ولی ما بعد از انقلاب مصر به قدرت نرسیدیم و مایلیم که از راه صندوق های رای به این مقام برسیم. هدف من از اعلام کاندیداتوری در انتخابات این بود که به خواسته های مصری ها که در ۲۵ ژانویه و ۳۰ ژوئن مطرح شد جامه عمل بپوشانم و یک حکومت موفق بتواند این خواسته ها را در چارچوب سیاست های مؤثر و در راستای تامین منافع مردم برآورده کند.

پارلمان یک کشور نیاز به احزاب و جریان های سیاسی قدرتمند دارد. در سال های اخیر دیدیم که جریان اسلام سیاسی مانند اخوان المسلمین و گروه های سلفی در مقایسه با دیگر احزاب از سازماندهی بیشتر و قادر به جذب رای دهندگان بودند. آیا احزاب مدنی می توانند اکثریت کرسی های پارلمان آینده را به دست گرفته یا اینکه حکومت تشکیل دهند؟

جریان های اجتماعی آگاه در مصر وجود دارند. احزاب از قدرت کافی برخوردار نیستند، ولی آنها قابلیت این را دارند که از شایستگی و قدرت بیشتری برخوردار باشند. وظیفه ما این خواهد بود که ضمن وضع قوانین جدید نظریه تعددگرایی احزاب و قدرتمندسازی آن را پررنگ کنیم.

هر تغییری به نفع نیروهای اجتماعی است. این نیروها می توانند به منظور ایجاد ساختار تشکیلاتی به احزاب بزرگ تر بپیوندند.

شما به نمایندگی از کدام جریان سیاسی نامزد انتخابات ریاست جمهوری شدید؟ مثلا حزب ناصری یا احزاب چپ گرا ؟

تمام این عبارات تا حدودی درست است، اما کامل نیست. ما درصدد تشکیل یک حزب ایدئولوژیک نیستم هدف ما تشکیل یک حزب اجتماعی است که تمام نیروهای اجتماعی را که مورد ظلم قرار گرفته اند را در برمی گیرد. نیروهایی متنوعی که در میدان تحریر در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ و در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ معجزه اتحاد را به همگان نشان دادند. این نیروها خواستار برقراری عدالت اجتماعی و حکومت دمکراتیک و استقلال ملی هستند. این جریان اصلی در مصر با این شعارها در احزاب ناصری و چپ گرا و غیره خلاصه نمی شود، بلکه جریان دموکراتیک و اجتماعی و مدنی است که خواسته های مشخصی دارد.

به گفته برخی شما به ویژه در دهه هشتاد به جریان ملی گرا وابسته بودید و شما از اسراییل مثلا با عنوان “دشمن صهیونیست” یاد می کردید. آیا هنوز به این خط مشی پایبند هستید؟ آیا از این بیم ندارید که شاید کشورهای غربی از گفتمان شما در صورتی که پیروز انتخابات شوید، در هراس بیافتند؟

من به عنوان یک مصری معتقدم که بدون شک “دشمن صهیونیستی” وجود دارد. و پیمان “کمپ دیوید” غیر منصفانه است. من به کلیه حقوق ملت فلسطین ایمان دارم. من در صدد تحمیل نظرات شخصی خود بر حکومت متنوع نیستم، ولی بر این باورم که “کمپ دیوید” نیاز به بازبینی و اصلاح دارد تا حداقل ارتش مصر بتواند در سینا بدون هیچ محدودیتی مستقر شود. من به همه معاهدات مصر با کشور های دیگر احترام می گذارم و آن ها را اگر نیاز باشد بنا بر معیارهای قوانین بین المللی تغییر خواهم داد.

ما باید از ملت فلسطین حمایت کنیم. ولی تمرکز من بر توسعه و مبارزه با فقر در مصر استوار خواهد بود. مبارزه ما از این جا از مصر آغاز می شود. ما باید سیاست خارجی را درپیش بگیرم که منافع مصر را تامین کند و در داخل نیز سیاست توسعه اقتصادی فراگیر و تشکیل حکومت دمکراتیک را دنبال کنیم. این به معنای این است که کشمکش های برون مرزی را به حداقل رسانده یا آن را به تعویق انداخته یا از وقوع آن بپرهیزیم.

در اولین دوره چهار ساله در صورت پیروزی در انتخابات من رشد اقتصادی را در چارچوب توسعه فراگیر و توزیع عادلانه ثروت و تشکیل دولت دمکراتیک را در دستور کارم قرار خواهم داد.

آیا شما با ممنوعیت فعالیت اخوان المسلمین موافق هستید؟

بله. من بنا بر قانون اساسی با فعالیت اخوان المسلمین مخالفم. فکر می کنم این یک سزای عادلانه برای آنها باشد، چرا که نه تنها در هنگام زمامداری بلکه در هیات مخالفان حکومت نیز موفق عمل نکردند وشکست خوردند. آن ها علیه مردم موضع گیری کردند و دست به خشنونت و عملیات تروریستی زدند.