تصویری از بدرفتاری ارتش لبنان با آوارگان سوری در شبکه های اجتماعی

دو کلیپ ویدئویی که در دو هفته اخیر به شدت منتشر شد، چکیده وضعیت کنونی لبنان است. کلیپ نخست اعدام سومین سرباز لبنانی را از میان نیروهای نظامی که توسط تروریست های داعش و جبهه النصره ربوده شده اند، نشان می دهد.

این کلیپ ویدئویی اعدام محمد حمیه را نشان می دهد در حالی که دیگر سربازان یا غش می کنند و یا برای نجات خود التماس می کنند.

کلیپ ویدئویی دوم، پناهندگان سوری را در شهر «ارسال» لبنان نشان می دهد که در یک جا جمع شده و مجبور شده اند با صورت روی زمین دراز بکشند. به نظر می رسد در میان آنها شخص معلولی هم وجود دارد که ظاهرا یک سرباز لبنانی به او لگد می زند. این کلیپ ویدئویی ظاهرا همچنین دیگر سربازان لبنانی را هم در حال لگدزدن و یا تحقیر آوارگان دیگر نشان می دهد.

ارتش لبنان صحت این ویدئوی درز کرده را تکذیب نکرده است، ویدئویی که نشان می دهد بعضی از این سربازان مقررات رفتاری ارتش را نقض می کنند.

واقعیت اینست که ویدئویی اعدام حمیه، چکیده ای از وضعیت کشور ربوده شده لبنان است، کشوری که قدرت تصمیم گیری اش از آن گرفته شده است. در همین حال، ویدئوی دوم نشان می دهد که چطور این کشور تلاش می کند ناتوانی اش را در مقابله با علل این بحران بپوشاند، و اینکه به نظر می رسد تصور می کند که تنها راه برقراری دوباره موازنه، بدرفتاری با آوارگان به بهانه مبارزه با تروریسم است.

این دو نمونه تنها وقایعی نیستند که فیلم آنها در اینترنت پخش شده است. تصاویر سربازان لبنانی که به بهانه جستجو برای افراد تحت پیگرد، آوارگان سوری را کتک می زنند و آنها را تحقیر می کنند یا اموالشان را تخریب می کنند، همچنان مطرح می شود.

البته، دولت برای توجیه این اقدامات گفته است که آنها به منظور مبارزه با تروریسم صورت گرفته است.

به نظر می رسد که جریان توسل به قدرت نظامی – که به خاطر درنظرگرفته شدن به عنوان راهی برای نجات از آشوب و افراطگری در کشورهای زیادی محبوبیت یافته – در لبنان هم در حال گسترش است.

ما باز هم درسی مهم از تاریخ را نادیده گرفتیم: توهین به دیگران و ظلم به آنها منشا انواع تروریسم است.

آوارگان سوری به سرعت به کلیپ ویدئویی دوم درباره تخلفات ارتش لبنان واکنش نشان داده و در مقابل ساختمان شهرداری «ارسال» به تظاهرات پرداختند و همان شعارهای داعش را سردادند. آنهایی که در فرماندهی ارتش لبنان هستند دچار خطایی بزرگ می شوند اگر تصور کنند که التماس های سربازان ربوده شده و آن تصاویر وحشتناک، به آنها مجوز کاملی برای تحقیر آوارگان سوری می دهد.

به نظر می رسد که ارتش لبنان بدون هر گونه تردیدی، این تخلفات را علیه آوارگان انجام می دهد، و تاکنون هیچ اتفاقی رخ نداده که نشان دهد آن اقدامات تخلفات موردی بوده است.

ارتش لبنان اعلام نکرده که مسئولان این اقدام باید پاسخگو باشند و عذرخواهی هم صورت نگرفته است.

از این مهم تر اینکه این اتفاقات در شرایطی رخ داد که پوشش رسانه ای و یا بحث سیاسی گسترده ای درباره آن وجود نداشت، و بنابراین صداهایی که مخالف این اقدامات بودند خاموش ماندند.

شاید بیشتر تمایل بر این است که الگوی بعثی سوریه در لبنان استحکام یابد.

ارتش لبنان، که محبوب قلوب مردم این کشور باید محتاط باشد. این خشونت، روش مناسب برای حفاظت از کشور نیست، بلکه به این گونه، کشور یا دست کم آنچه از آن باقی مانده، نابود می شود.