الشرق الاوسط – امان: از زمان بعهده گرفتن سلطنت پس از درگذشت پدرش در سال ۱۹۹۹، پادشاه اردن، ملک عبدالله دوم شاهد شروع انتفاضه دوم در سرزمین‌های اشغالی، حمله های ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱، اشغال عراق، سرنگونی مبارک، بن علی، صالح و قذافی، و اکنون گسترش جنگ خانمان سوز در کشر همسایه سوریه بوده است.

الشرق الاوسط با ملک عبدالله دوم در خصوص چگونگی برخورد کشورش با تعداد قابل توجه آوارگان سوری و خطرات پیش رو به واسطه خشونت‌های فرقه‌ایی و تلاش هایش برای تحقق اصلاحات در نظام سیاسی اردن به گفتگو پرداخته است. او همچنین به اقدامات اخیر آمریکا برای بازیابی روند صلح اعراب و اسرائیل و همچنین افق پیش روی اردن و آینده منطقه اشاره می کند.

الشرق الاوسط: اعلیحضرت، مساله اصلی برای امنیت ملی اردن جنگ ویرانگر سوریه است ورود جنگجویان بیشتر که از نیروهای حزب الله و بر اساس گزارش های رسیده با حمایت ایران است، شما چطور از اردن در مقابل این بحران و عواقب آن حفاظت می کنید؟

اعلیحضرت ملک عبدالله دوم: ما اولین کشوری بودیم که در برابر خطر بحران سوریه هشدار دادیم. بحرانی که تبدیل به خشونت شد ابتدا به ساکن، اعتراضات جنبش های اعتراضی مشروع ،صلح آمیز و بر اساس مطالبات مردم بود. این اعتراضات می توانست قبل از اینکه تبدیل به رویارویی مسلحانه بشود در مسیر خودش قرار گیرد. اما اینک این بحران به یک جنگ داخلی با ابعاد نزاع مذهبی و ایدیولوژیک شده است. اینک بطور مشخص‌تری بحران سوریه از یک جنگ داخلی به سمت تبدیل شدن به یک نزاع منطقه‌ای و ایدیولوژیک با عواقب بسیار وخیم و غیر قابل پیش بینی پیش می رود.

من همیشه نسبت به سرایت بحران سوریه به خارج از مرزها با توجه به دخالت های کشورهای همسایه و بافت جمعیتی منطقه هشدار داده ام. به نظر میرسد اقداماتی برای فرار از بحران داخلی از طریق تبدیل آن به یک بحران منطقه ای در جریان است. آن هایی که به آینده ی منطقه ، ثبات آن و امنیت شهروندانش علاقه مندند باید از گسترش منطقه ی بحران سوریه جلوگیری کنند، بحرانی که در حال رشد و افزایش شدید است.

این وضعیت به راه حل هایی نیاز دارد. اینک زمان آن است همکاری های عربی- بین المللی جدی تری برای پایان دادن به این بحران و جلوگیری از گسترش آن به دیگر کشورها مد نظر قرار گیرد. زمان به سرعت در حال تمام شدن است. شما پرسیده اید، در حال چه اقداماتی برای محافظت از اردن در برابر این بحران هستیم.

در حقیقت ما از کمترین آسیب پذیری در برابر ریسک تفرقه های مذهبی و تنشهای منبعث از آن را به واسطه ی بافت همگون جامعه ی اردن برخورداریم – خدا را شاکریم برای این موضوع، که البته نتیجه ی روند تاریخی و مبتنی برهویت یکپارچه ی ملی در کشور ما است.

در طول تاریخ، کشور ما واجد مؤلفه های تضمین کننده ی عدم سرایت درگیری های مذهبی و نژادی بوده است. با این حال ما آسیب پذیر ترین کشور در برابر عواقب بحران آوارگان و پناهندگی اتباع سوریه هستیم. تعداد پناهندگان سوری در اردن به بیش از ۵۵۰ هزار نفر رسیده است که عملا کشور ما را در بطن بحران سوریه قرار می دهد.

اما اشتباه نکنید، ما به هیچ وجه اجازه نخواهیم داد که امنیت ملی اردن متزلزل شود و یا به اتباع ما آسیبی برسد. ما قابلیت به کار گیری تمام اقدامات مورد نیاز برای محفاظت از اردن را داریم. تجربه نشان داده است که ما به صورت جدی پایبند به حراست از تمامیت ارضی کشور خود هستیم.

کما اینکه نیروهای مسلح ما هم در سطح منطقه و هم بین المللی بطور شایسته قابلیت های خود را در این زمینه نشان داده اند. علاوه بر این از طریق روابط برجسته ی بین المللی ما توانسته ایم کمک های فنی لازم برای تقویت توانایی های دفاعی خود را بدست آوریم. مردم اردن از وخامت و شدت شرایط موجود و چالش های امنیتی منبعث از بحران سوریه آگاهند.

با اطمینان می گویم که بازدارندگی در برابر خطر خارجی صرفا در گرو وحدت ملی است که مردم ما مفتخر به دارا بودن آن هستند. شکر خدا جبهه ی داخلی ما متحد است و این کلید اصلی حفاظت از اردن میباشد. برای هر یک از ما اردنی ها مشارکت در دفاع از وطن ، دستاورد ها و دارایی هایش یک فریضه است.

پرسش: با توجه به اتفاقات در حال وقوع، آینده کشور سوریه را چگونه پیش بینی می کنید؟ یک کشور یکپارچه یا تجزیه شده؟

سوریه ی تجزیه شده برای منطقه و آینده ی مردم منطقه یک نزاع بی پایان خواهد بود که بطور جدی ثبات و امنیت را برای نسل های پی در پی خدشه دار خواهد کرد. تجزیه ی سوریه به نفع هیچکس نیست و دخالت های بی جا علیه یکپارچگی سوریه نتیجه ای جز خرابی و ویرانی نخواهد داشت.

گزینه تجزیه را باید دور انداخت و به جای آن باید به ایده ها و راه حل های منطقی اهمیت داد که ما امیدواریم مورد حمایت قرار گیرد. این راه حل ها از طریق ابتکاری بین المللی در قالب روند سیاسی ارایه شده برای تشکیل کنفرانس بین المللی ژنو ۲ قابل تحقق است.

این راه حل متضمن پایان فوری خشونت و شروع همه جانبه ی روند تغییر سیاسی با حضور تمام اجزای تشکیل دهنده ی جامعه ی سوریه می باشد – تکرار می کنم، تمام اجزای تشکیل دهنده ی جامعه ی سوریه همراه با یک بازنگری در روند مصالحه که که متضمن اصلاح اساسی ساختارهای سیاسی و مبتنی بر اجماع شهروندان سوری می باشد.

این روند باید توسط سوری ها به اجرا در آید. این راه حل ها همچنین متضمن تشدید اقدامات و کمک های امدادی وانسان دوستانه در داخل سوریه برای تسریع بازگشت آوارگان باید باشد. علی رغم تمام آسیب ها ، خون های ریخته شده، خشونت و تخریب ها من هنوز امیدوارم که مصالحه و آشتی امکان پذیر است.

محافظت از آینده ی سوریه و پایان دادن به رنج مردمانش مسوولیتی است برای همه.

پرسش: اعلیحضرت آیا تماس مستقیمی با مقامات سوری وجود دارد؟ و یا توصیه ای به آنها شده است به واسطه ی همسایگی اردن با سوریه؟

بگذارید پاسخ پرسش شما را با پرسشی دیگر مطرح کنم. آیا شما با توجه به اعمال مقامات سوری نشانه ای از پذیرش توصیه از کشوری مثل اردن که اعتقاد به دموکراسی و صلح و تدبیر در امور ملک و ملت را دارد می بینید؟

متاسفانه خیر. وقتی خشونت پیشی می گیرد، توصیه ها شنیده نمی شود. تلاشهای صمیمانه ی ما در آغاز بحران برای ارایه ی کمک و هم فکری که بر آمده از علاقه ی و اعتقاد ما به تمامیت ارضی سوریه، امنیت شهروندانش و حسن هم جواری بود مثمر ثمر واقع نشد.

بنابراین ما مجبور به رجوع به رسانه ها و به کار گیری دیپلماسی برای ارسال پی در پی تذکراتمان در خصوص خطر گسترش و ورود به چرخه ی باطل خشونت، خونریزی و تخریب شدیم. بحران سوریه منبع اصلی نگرانی برای دیپلماسی اردن است. این بحران در مرکز ثقل روابط و مذاکرات ما با رهبران جهانی و منطقه ای است.

به ندرت پیش می آید که من در ملاقاتی با چهره های بین المللی موضوع سوریه، عواقبش و راه حل هایش را مطرح نکنم. این موضوع اصلی ملاقات اخیرم با رییس جمهور ایالت متحده در ماه آوریل و نخست وزیر بریتانیا در هفته ی گذشته در لندن بود. همچنین در در ملاقات چند روز گذشته ام با رییس جمهور فرانسه. همین اواخر موضوع را تلفنی با صدر اعظم آلمان مطرح کردم. همچنین در سفرم به مسکو چند ماه پیش با ولادیمر پوتین و همینطور در تمام ملاقات هایم با رهبران کشورهای عربی و خارجی که به امان سفر کرده بودند.

برای ما بسیار دردناک است که سوریه و شهرهایش که از قدیمی ترین ها در تاریخ بشریت است این چنین در خشونت و نفرت فرو رود و ویران شود. برای من و تمام شهروندان اردن دردناک است که شاهد ریخته شدن خون شهروندان سوری باشیم. وضعیت به درجه ای از وخامت رسیده است که همگان چه داخل و چه خارج از سوریه باید به طور قاطع جلوی ادامه ی آن را بگیرند.

پرسش: آوارگان سوری تبدیل به یک موضوع مهم شده اند، همانطور که فرمودید تعداد آنها هم اینک حدود ۱۰% از جمعیت اردن است. شما از نظر اقتصادی چگونه از عهده این معضل بر می آیید؟ آیا کمکی به شما داده می شود؟ آیا اردن مایل به پذیرش بیشتر پناهندگان در صورت ادامه جنگ می باشد؟

مدیریت ما در موردآوارگان سوری در اردن مبتنی بر استفاده از منابع محدود مان است و این به معنی عدم توانایی ما در ارایه خدمات در درازمدت است. بلاشک جامعه جهانی متوجه و قدردان تلاش های اردن در این زمینه می باشد. مقداری کمک از سوی جامعه ی جهانی و کشورهای عربی شامل کمک های انسان دوستانه و خیر خواهانه به ما میرسد.

اما با توجه به تعداد رو به افزایش پناهندگان سوری این مقدار کمک و مساعدت بسیار ناچیز است و تکافوی نیاز آوارگان را نمی دهد. اردن متحمل بار سنگینی است که بصورت فزاینده ای بر زیر ساخت ها و منابع طبیعی آن شامل آب و انرژی فشار می آورد. همچنین تاثیر شوک آور تعداد قابل ملاحظه ای از آوارگان بر اقتصاد و بازار کار بواسطه ی درخواست دست مزد های بسیار کمتر، اقتصاد ما را در معرض بحران بیکاری قرار داده است.

علاوه بر این، تاثیر بحران پناهندگان بر بخش آموزش و بهداشت چشمگیر است. من به نقشه گسترش بحران سوریه از بحرانی داخلی به منطقه ای اشاره کردم. کشورهای متمایل به حمایت از اعتدال گرایی و ثبات نباید اردن را در مواجهه با این بحران تنها بگذارند.

تکرار می کنم کمک های جامعه ی جهانی و کشورهای عربی قابل تقدیر است. در حقیقت سازمان ملل متحد به تازگی بزرگترین درخواست جهانی کمک خود را برای التیام درد و رنج آوارگان سوری در تاریخ صادر کرد.

اما راه حل این معضل تنها در تخصیص کمک های انسان دوستانه نیست، بلکه ابتکار عمل و پویایی سیاسی-دیپلماتیک برای پایان دادن به خشونت ها و بازگشت آوارگان سوری می باشد. هنگامی که صدایی در داخل کشورما علیه ورود پر شمار برادران سوری بلند شد، پاسخش از نگاه و وظیفه انسان دوستانه داده شد که چطور ما می توانیم مرزهایمان را در برابر زنی که گریه می کند و یک نوزاد در آغوش دارد و از بمباران و کشتار فرار می کند ببندیم.

چیزی که من از آن نگرانم این است که خدای ناکرده ما خود را در موقعیت دشواری بیابیم که دیگر نتوانیم کمک یا پناهی برای برادران و خواهران آواره ی سوری خود در اردن ارایه دهیم. این به آن معنی است که تلاش ها برای صدور بحران سوریه موفق بوده است. ما نباید اجازه دهیم که این اتفاق بیفتد. هم از نظر انسان دوستانه و هم از منظر سیاسی . اقدامات امدادی و حمایتی نباید متوقف شود همینطور فشارهای سیاسی برای یافتن یک راه حل جامع و کامل برای انتقال نظام سیاسی

پرسش: اعلیحضرت، قبل از شروع این طوفان های سیاسی، شما در مورد “هلال شیعی” هشدار داده بودید. آیا شما باور دارید که این موضوع در حال وقوع است؟ به نظر شما آیا منطقه می تواند از چنین دامی پرهیز کند؟

چیزی که من در گذشته نسبت به آن هشدار دادم، برتری و تفوق سیاسی توسط گروهی از کشورها بر پایه ی ایدیولوژی مذهبی بوده است، نه تشیع به عنوان یک تز دینی-مذهبی. موضوع اصلی سوء استفاده از دین و مذهب به عنوان وسیله ای برای نیل به اهداف سیاسی است.

اسلام فراتر و منیع تر از این سیاسی کاری هاست که وسیله ای برای رسیدن به قدرت و ایجاد تفرقه باشد. ما نمی توانیم در برابر اقدامات تحریک آمیز علیه آینده ی منطقه و مردمانش از طریق مذهب و مکاتب مذهبی مختلف برای اهداف سیاسی تفرقه انگیزانه ساکت باشیم.

من هشدار می دهم که گسترش آتش فرقه گری در جهان عرب و دنیای اسلام عواقب دهشتناکی برای نسل های آینده و حتی تمام دنیا به همراه خواهد داشت. حاصل جمع نگرانی ها این خواهد بود که جنگ سوریه می تواند به فتنه ای فراگیر بین سنیان و شیعیان در سطح منطقه تبدیل شود.

در مقایسه با دیگر ادیان ، خداوند ما را مورد لطف خود در طول تاریخ قرار داده است که از شر فتنه های مذهبی در امان بوده ایم. اما هم اکنون در مرحله ای قرار داریم که هم سنیان و هم شیعیان به این باور رسیده اند که در مرحله ی اجتناب ناپذیری از جنگ شیعه و سنی واقع شده اند.

اگر ما دو طرف درگیری را به حال خود رها کنیم تا بنا بر باورهای خود به جنگ جهاد گونه شان ادامه دهند، تا روز قیامت شاهد جنگ شیعه و سنی خواهیم بود. چیزی که در سوریه در حال وقوع است در حقیقت یک انتقام ایدیولوژیک مذهبی است.

سنیان برای سنیان می جنگند و شیعیان برای شیعیان. این موضوع بسیار مهمی است که باید مد نظر قرار گیرد. اگر ما موفق به پایان درگیری و خونریزی شویم، همراه با یک روند سیاسی انتقال قدرت، هم سنیان و شیعیان می توانند با مصالحه ای که متضمن تمامیت ارضی و وحدت مردم سوریه باشد در کنار هم به صورت مصالحت آمیز زندگی کنند.

به عنوان یک مسلمان و از خاندان هاشمی، برای من مسوولیتی تاریخی است که از تمام قدرت خود بصورت منطقی در دنیای عرب و جهان اسلام برای جلوگیری از وقوع یک فتنه ی کور جلوگیری کنم. برای این هدف از تمام رهبران سیاسی و مذهبی می خواهم که از تحریک مردم به آشوب از طریق سوءاستفاده از احساسات مذهبی برای اهداف سیاسی خود داری کنند. همه باید توجه کنند که ما، به عنوان مسلمان، در ایمانمان به خدا ، فرشتگانش، کتابهایش، رسولانش و روز رستاخیز متحدیم. ایمان مشترک ما در این امور بزرگ تر و عظیم تر ازاختلاف نظر ها و سلیقه های ما در خصوص امور تاریخی است.

این موضوع اصلی است که در جریان اجماع تاریخی پیام امان، ما به دنبال تنویر و تبیین آن بودیم. به ویژه ، اجماع جهانی امت (اسلامی) در خودداری از اتهام زنی به دیگر مسلمین تحت عنوان کافر یا خارج از دین.

اردن به گفتگو به عنوان راه رسیدن به تفاهم و توافق در خصوص تمام مسایل منطقه ای معتقد است. هر کدام از ما باید به آینده ی فرزندانمان و نوادگانمان بیا ندیشیم. هیچ جایی برای تفرقه های بی پایان مذهبی و فرقه ای در سطح منطقه وجود ندارد، چرا که عملا همگان را به ورطه ای باطل می کشاند.

همه ی ما باید عقل و درایت خود را به کار گیریم تا مسوولیت تاریخی مان به سامان برسد. خداوند در قرآن کریم می فرماید: “متحد و یکپارچه شوید با چنگ زدن به ریسمان الهی”.

پرسش: اعلیحضرت، در این اواخر انتخابات اردن برگزار و دولت جدیدی شکل گرفت در حالیکه اخوان المسلمین آن را بایکوت و تحریم کرد. آیا این موضوع شما را نگران می کند؟

من واقعا از مشارکت نکردن هر نیروی سیاسی در روند سیاسی بصورت سازنده که می تواند نمایندگی رای دهندگان را به عهده بگیرد متاسفم.

مشارکت سیاسی پایگاهی برای قانونگذاری، تصمیم گیری و چرخش نخبگان در دولت هاست.حقیقتا متاسفم که این عدم مشارکت از سوی جنبشی سیاسی مثل “جبهه ی عمل” که بطور تاریخی با عقلانیت و تدبیر شناخته شده است رخ می دهد.

با این حال، آخرین انتخابات اردن که منجر به تشکیل مجلس شورا و همینطور تشکیل دولت گردید، تجربه ای است به سوی دموکراتیزاسیون و تحکیم بیشتر دولت برآمده از رای مردم به نمایندگان خود و با تمام درس هایی که این تجربه برای ما به همراه دارد.

جامعه ی ما به سمت دموکراسی و شهروند مداری فعال در حال حرکت است. چارچوب ها و کانال های متعددی برای بیان خواسته ها ، نمایندگی و اقتدار دموکراتیک در اردن موجود است، چه به صورت مستقیم از جانب مجلس و جامعه ی مدنی و چه از طریق رسانه ها و یا فعالیت های فردی و گروهی داوطلبانه.

ما همچنین در حال برگزاری انتخابات شهرداری ها هستیم که فرصت جدیدی است برای مشارکت و بیان دیدگاه ها و انجام مسوولیت امور مردم توسط مردم. من امیدوارم که روحیه ی مشارکت و اراده برای اثر گذاری مثبت برای تغییر و بهبود بر فراخوان های تحریم و بد بینی فایق آید.

پرسش: شما در رساله ای که اخیرا به چاپ رساندید، از ساختن یک مدل دموکراتیک و رسیدن به حکومت پارلمانی سخن گفته اید. فکر میکنید تحقق این هدف چقدر طول بکشد؟

اگر سؤال شما در مورد خواست شخص من برای رسیدن به یک نظام دموکراسی پارلمانی کامل و تمام عیار مانند دموکراسی های جا افتاده ی غربی باشد، پاسخ من، همین امروز است، به جای فردا.

اما واقعیت موجود چیز دیگری را دلالت می کند. ما می توانستیم دست به یک سری اصلاحات ظاهری بزنیم و با انتصاب نمایندگان پارلمانی به عنوان اعضای کابینه ادعا کنیم که یک دموکراسی کامل پارلمانی ایجاد کرده ایم. اما این کار ساخت اصلی قدرت و نظام تصمیم گیری را دست نخورده باقی می گذاشت.

اما من موافق پیروی از رسانه های دمدمی مزاج و پیروزی های سیاسی ساختگی نیستم. من طرفدار اصلاحاتی اساسی که در برگیرنده ی تمام نحله های جامعه باشد هستم. و هنگامی که چنین حکومتی کاربردی و در بر گیرنده ی دموکراسی کامل پارلمانی ایجاد شود، خود گویای همه چیز خواهد بود.

من مایلم بپرسم: چه مدتی طول کشید که اسپانیا دموکراتیک شد؟ چه مدتی طول کشید که بریتانیا، فرانسه و ایالات متحده به درجه ی فعلی دموکراسی رسیدند؟ چه کارهایی این ملتها در مسیر رسیدن به دموکراسی انجام دادند؟ چه تعدادی لوایح قانونی را این جوامع به اجرا در آوردند؟ چند دوره ی پارلمانی و متمم های قانون اساسی تشکیل و تصویب شد؟ چه تعداد نهادهای دموکراتیک این کشور ها تشکیل دادند؟ چه تعداد مصوبه برگشت داده شد و از طریق جامعه ی مدنی و نیروهای مدنی که به مسوولیت مشارکت جویانه ی خود باور داشتند اصلاح گردید؟ نقشه ی احزاب و طیف های سیاسی در این کشورها به چه شکلی است؟ چطور احزاب سیاسی پایگاه های اجتماعی خود را در طول تاریخ گسترش داده تا نهایتا نمایندگی افکار سیاسی از طریق احزاب سیاسی و جایگاه سیاسی شان تحقق یافت؟

اکثرا ما به واسطه ی علاقه و اشتیاق برای دموکراسی که خود من هم از طرفداران پر و پا قرص آن هستم از موضوع و جزییات مهم غافل می شویم، و آن ایجاد و تثبیت دموکراسی پایدار است.

تمام مساله حول محور دستاوردهای مشخص دموکراتیک در قالب قانونگذاری، سازمانها و نهادهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. وقتی جامعه این موارد را به دست آورد، دموکراسی یک حقیقت و پاره ای از زندگی مردمان می شود. در این حالت دموکراسی پارلمانی و دولت منبعث از رای مردم به صورت خود کار بر سر کار مآید.

دولتی که اجزای آن مرتبط با طبیعت سیستم سیاسی جامعه است. آخرین نکته در مورد اصلاحات و دموکراسی خواست مردم است به طور عام، و من یک نفراز مردم هستم.

اصلاح در بین ما و با هر یک از ما آغاز می شود. من نمی خواهم به طور مفصل در مورد تئوری های سیاسی- اقتصادی دوران گذار صحبت کنم. چیزی که می خواهم تاکید کنم این است که ما در اردن تمام توانمان را مصروف داشته ایم که مؤلفه های مردم سالاری که شامل نهاد های برخاسته از قانون اساسی، تضمین های روند سیاسی کثرت گرا و قانونمدارانه، منصفانه و پیشرو، موازین نظارتی، تفکیک قوا، جامعه ی مدنی پویا واحزاب برخاسته از جایگاه اجتماعی که همگی در راستای تشکیل پارلمان و دولت مبتنی بر رای اکثریت با لحاظ مخالفت سازنده ی احزاب منتقد می باشد را مستقر کنیم.

من به هیچ جایگزینی برای دموکراسی اعتقاد ندارم. با توجه به اشکال و گونه های مختلف مردم سالاری در عملکرد دولت و ساز و کار گسترش روند تصمیم سازی، زمان به دست آوردن اصلاحات، ارتباط مستقیم دارد با تحقق شاخص های دموکراتیک و پیش نیاز های آن که به آنها اشاره کردم.

من قسم خورده ام هنگامی که اختیارات قانونی خود را به عهده گرفتم، سهم خود را برای ایجاد اردنی دموکراتیک ایفا نمایم. این مسوولیتی است که من از پدرم حسین به ارث برده ام. خداوند روحش را قرین رحمت کند و من این مسوولیت را به پسرم حسین واگذار خواهم کرد. این یک مسوولیت است برای پاسخگویی به خواستهای مردم و هدایت آن در راستای گذار سیاسی و انطباق پذیری در قبال تغییر و تحولات.

پرسش: اعلیحضرت، تمام دنیا از بحران اقتصادی که روند سرمایه گذاری را متاثر کرده است رنج می برد. اردن چطور با این معضل که منجر به بیکاری و کاهش سرمایه گذاری خارجی شده است مواجهه میکند؟

بلا شک کشورهای مسوول متعهد به ایفای نقش برای حمایت از اقشار آسیب پذیر جامعه ی خود در مواقع سختی هستند. دولت ها باید متولی حفظ سطح قابل قبولی از رشد اقتصادی و استفاده از فرصت های موجود برای انطباق با وضعیت جدید جهانی برای بازیابی رفاه اجتماعی- اقتصادی در کمترین زمان ممکن باشند.

در موقع چالشها ، همیشه فرصت هم هست. ما در اردن تمام تلاشمان را برای حمایت و ایجاد رونق اقتصاد ملی به کار می گیریم تا اقشار گوناگون جامعه در برابر عواقب منطقه ای و بین المللی بحران های سیاسی و اقتصادی که فراتر از کنترل ما می باشد تقویت و مورد حمایت واقع شوند.

رویکرد اجتماعی- اقتصادی اردن همیشه در راستای سرمایه گذاری برای شهروندان و تقویت مزیت اقتصاد رقابتی مان است. ما به صورت خستگی ناپذیری به سمت افزایش شاخص های ممتاز نیروی کار خود می کوشیم.

علی رغم بحران اقتصاد جهانی، به شکر الهی و با تلاش مردم و مسوولین، موفق به اجرای برنامه هایی شدیم که اقتصاد ما را در مسیرصحیح خود حفظ کرده است. در نتیجه، به رغم همه ی موانع ، ما شاهد رشد اقتصادی در اردن هستیم.

در خصوص ایجاد اشتغال ، باور ما بر این است که همکاری نزدیک بخش خصوصی و دولتی و همچنین حمایت از کار آفرینی بهترین سیاست برای ایجاد شغل های پایدار برای اتباع اردن است. ما همچنین دولت را برای توجه بیشتر به توسعه ی محلی تشویق کرده ایم. یکی از ابزار رسیدن به این هدف ایجاد صندوق توسعه ی محلی است، که وظیفه ی اصلی آن حمایت مالی از پروژه های اشتغال زا و مولد در حوزه ها و دوایر محلی است که نیروی جوان و جویای کاردر آنها وجود دارد.

هدف این صندوق ارتقای سطح و کیفیت زندگی شهروندان به صورت واقعی و ملموس است. دولت از کمک های شورای همکاری خلیج در این مورد منتفع می شود که ما از لطف و کمک برادرانمان در حوزه ی خلیج برای این موضوع بسیار ممنون و خرسندیم. در مورد سرمایه گذاری خارجی، اردن به شکر الهی هنوز مورد اطمینان و وثوق سرمایه گذاران خارجی است، به رغم تمام مشکلات و موانع منطقه ای.

در طول یک دهه ی گذشته دولت پادشاهی ما توانسته است موازین و مقررات لازم را برای تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی به اجرا در آورد. به عنوان نمونه، از دستاوردهای این سیاست توافق نامه های تجارت آزاد است که به موجب آن اردن را به عنوان دروازه ایی مهم در سطح بازار جهانی تبدیل کرده است.

ما همچنین دست به ایجاد تعدادی مناطق توسعه محور در سطح دولت های محلی زده ایم که همگی مبتنی بر مزیت نسبی آن منطقه در تبدیل شدن به منطقه ای جذاب برای سرمایه گذاران می باشد. دولت و مقامات قانون گذار هم اکنون در حال بررسی و تدوین قانون حمایت از سرمایه گذاری و همچنین تنظیم لایحه ایی برای تسهیل همکاری های بخش خصوصی و دولتی برای افزایش مزیت رقابتی کشور اردن می باشند.

بخش دوم این گفتگو را اینجا بخوانید.