تعداد دانشجویان دختر در رشته های پزشکی ایران به مراتب بیشتر از پسران است
امیرمحسن ضیایی، معاون آموزشی وزیر بهداشت ایران از محدود شدن پذیرش دانشجویان دختر در رشته‌های پزشکی خبر داده و دلیل آن را مشکل ساز شدن افزایش فارغ التحصیلان دختر رشته های پزشکی دانسته است.
معاون وزیر بهداشت ایران با تاکید بر اینکه «نیروی پزشک عمومی، متخصص و پرستار مرد در کشور به تعداد مورد نیاز موجود نیست» اعلام کرده که «به دلیل کمبود دانش‌آموخته پسر، در اعزام نیروی پزشکی به مناطق دوردست مشکلاتی ایجاد شده است.»
بر طبق آمار رسمی اعلام شده تعداد زنان که در دو دهه اخر در رشته های پزشکی دانشگاه های ایران پذیرفته می شوند، نسبت به مردان افزایش چشمگیری داشته است. گزارش های رسمی این کشور نشان می دهد که نسبت دختران به پسران پذیرفته شده در رشته های پزشکی ۴۲ درصد به ۵۸ درصد در سال ۱۳۷۰ هجری خورشیدی بوده که این نسبت در سال تحصیلی جاری به ۶۸ درصد دانشجوی دختر در مقابل ۳۲ درصد دانشجوی پزشکی پسر رسیده است.
ضیایی با اشاره به ضرورت “متعادل” کردن نسبت جنسیتی دانشجویان رشته‌های پزشکی گفت که این امر از طریق سهمیه بندی جنسیتی به منظور افزایش قبولی پسران انجام خواهد گرفت. البته وی در عین حال بر لزوم ایجاد «تسهیلاتی برای بهبود شرایط اعزام زنان» تاکید کرده است.
پیش از این شهیندخت مولاوردی، معاون حسن روحانی در امور زنان و خانواده گفته بود «حذف سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه‌ها» یکی از برنا مه‌های مورد توجه دولت است.
سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه‌های ایران از سال ۱۳۸۶ و در دولت محمود احمدی‌نژاد آغاز شد.
جعفر توفیقی مشاورعالی وزیر علوم ایران نیز در گفتگویی با خبرگزاری ایرنا در آذر سال ۹۲ مخالفت خود را با سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه ها اعلام کرده و آن را راه حل مناسبی برای تشویق پسران در راه یابی به دانشگاه نداسته است.
جعفر توفیقی، وزیر علوم دولت خاتمی گفت: «وزارت علوم از دیرباز با سیاست سهمیه بندی جنسیتی موافق نبوده و درزمان حاضر هم این موضوع را کارشناسی نمی دانیم، زیرا معتقدیم راه حل مناسبی برای مشکلات نیست.»
دکتر حمیدرضاجلایی پور، استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران، درباره سهمیه بندی جنسیتی در دانشگاه ها به شرق پارسی گفت: «در زمان اصلاحات و دولت آقای خاتمی بحث سهمیه بندی جنسیتی در رشته های پزشکی طرح شده که بسیاری از فعلان مدنی و حتی برخی از استادان دانشگاه ها هم نسبت به این قضیه اعتراض کردند، اما اکنون هم که این مسئله دوباره به جریان افتاده به نظر می رسد که این سیاست تمامی ندارد. متاسفانه در چنین سیاست هایی نگاه پدرسالارانه بیشتر اعمال می شود تا نگاه تخصصی.»
جلایی پور افزود: «به نظر می رسد که چنین طرح هایی می تواند رقابت را در جامعه علمی منکوب کند و از سوی دیگر موجب انباشته شدن ظرفیت پسران یا دختران در یک حوزه شود. از سوی دیگر در نظر گرفتن سهمیه برای دختران در این مقاطع ناعادلانه و ظلم در حق دانشجویان پسر نیز هست. به نظر می رسد تنها کاری که باید کرد این است که تبیین چنین سیاستهایی با مشارکت گروه های مختلف تخصصی و حتی فعالان مدنی باشد.»
