میشیل عون رئیس جمهور لبنان در مانور اخیر خود نیز ره به جایی نبرد. او پس از گذشت ۲۰۰ روز از عدم تشکیل هیات دولت به ماموریت سعد الحریری تهدید کرده بود که این بحران را به ساحت پارلمان خواهد کشید و الحریری را میان قبول شرایط خود و هم پیمانانش (حزب الله) یا برکناری او توسط پارلمان قرار خوهدا داد. در این مانور قرار بود حزب الله که اکثریت پارلمان را در اختیار دارد برای اصل قانون اساسی که مدت زمان نامعلومی را برای تشکیل هیات دولت به نخست وزیر مامور تشکیل آن می دهد، یک تفسیر مدت دار ارائه دهد که بدان بتواند سعد الحریری را از تشکیل حکومت معاف کند. از سوی دیگر قرار بر این بود که یکی دیگر از سیاستمداران سنی، فیصل کرامی، نماینده شهر طرابلس نخست وزیر جایگزین شود.
اما به هر حال رئیس جمهور عون از این مانور سیاسی خود دست کشید و همچنان از ارائه یک راه حل شامل که همگان را به توافق برساند بازمانده است. عون چندی پیش در کاخ ریاست جمهوری با نبیه بری رئیس پارلمان دیدار کرد و با نخست وزیر مامور تشکیل حکومت نیز ملاقات کرد. در همه این دیدارها تاکید بر این بود که مشاوره ها و مذاکره ها همچنان ادامه دارد و نوید رسیدن به یک راه حل نزدیک وجود دارد. البته اظهارات الحریری و بری پس از دیدار رئیس جمهور حاکی از آن است که او هیچ راه حلی برای مساله مطالبات حزب الله برای سپردنِ یک وزرات خانه به سنی های حزب الله ارائه نداده است. گفتنی است حزب الله گروهی از سنی ها را که به حزب تمایل دارند به اردوی خود کشیده و خواهان سپردن یک وزرات خانه به آنها به عنوان یک فراکسیون سیاسی مستقل شده است. در این بین پیش بینی می شود که میشیل عون یکی از وزراتخانه های متعلق به جبهه سیاسی خود را به سنی های حزب الله اختصاص دهد تا از این طریق بتواند به یک راه حل توافقی دست یابد. این مساله باعث می شود که دولت و نهادهای دولتی در میان دو خواسته در گذر باشد: عدم قبول الحریری به سپردن هرگونه وزارتخانه ای به سنی های حزب الله و پافشاری حزب برای اختصاص یک وزارتخانه به این گروه. این کشاکش میان جریان المستقبل و حزب الله باعث شده که رئیس میشیل عون در یک موضعی قرار بگیرد که برای راضی نگه داشتن دو طرف سختی های زیادی متحمل شود و هر آن خروج وی از این منطقه یک تهدید علیه جایگاه کنونی سیاسی او به شمار می رود.
البته به نظر می آید که پیشنهاد نبیه بری مبنی بر اختصاص وزارتخانه از سهمیه میشیل عون به سنی حزب الله یک نقطه انعطاف در موضع حزب الله باشد که در اوضاع نابه سامان داخلی قدرت مانور زیادی ندارد و در اوضاع خارجی که تحریم ها بر علیه ایران شدیدتر می شود نیز وضعیت خوبی ندارد. گفتنی است که حتی در صورت تشکیل حکومت، حزب الله سیطره کامل بر آن خواهد داشت و خواهد توانست سیاست های مد نظر خود را بر آن تحمیل کند و سعد الحریری نخواهد توانست در برابر سیطره این حزب مقاومت کند. از سوی دیگر به نظر می آید که حزب الله خیلی خوب می داند که سیطره کنونی آن بر سیاست لبنان نتیجه یک شرایط داخلی و اقلیمی استثنائی است که نمی تواند به درازا بکشد. با توجه به همین نکته به نظر می آید حزب درصدد است در سایه این شرایط به یکسری دستآوردهایی برسد و برخی شرایط را به سود خود تغییر دهد. از این رو مطرح کردن این پرسش باتوجه به آنچه گذشت کاملا طبیعی می نماید که آیا آنچه در هفته های پیش پیگیری می شد یک کودتا بر علیه الحریری بود یا تمیهداتی برای کودتا بر علیه کل توافق طائف؟