حسن نصر الله، بر طبق عادت تاجران خون و رهبران شبه نظامیان در منطقه ما، اینک سعی دارد با بهره برداری از حمله تروریستی به مجله «شارلی ابدو»ی فرانسوی، چهره حزب خود، که دستان آن در منطقه ما به خون آغشته است را خوب جلوه دهد، آنهم با گفتن اینکه گروه های «تکفیری» به اسلام و پیامبر، بیش از دشمنانشان توهین کردند.
و حقیقتی که همگان در منطقه ما به آن واقفند این است که حسن نصرالله، و به طور کلی حزب وی، و دستور کاری که به آن خدمت می کنند، نه به آزادی ها اهمیت می دهند و نه از آن ها حفاظت می کنند و حتی برای جلوگیری از خون ریزی تلاش نمی کنند، همان طور که احترام به ادیان و فرقه ها و گروه ها آخرین چیزی است که ممکن است به آن فکر کنند و دلیل هم این است که حزب الله و همه هم پیمانان ایران در منطقه، به اختلافات فرقه ای بیشتر دامن می زنند. وقتی حسن نصر الله می گوید که «تکفیریها» به اسلام و پیامبر صلوات الله علیه و آله بیش از دشمنانشان به آنها توهین می کنند، این پرسش مطرح می شود که : چرا حزب الله و به همراه آن بشار اسد، پیش از این بر تصاویر کارتونی روزنامه دانمارکی، معامله کردند و در محکومیت آن، تظاهرات برپا کردند؟ همان طور که استاد عبدالرحمن الراشد چند روز پیش در این روزنامه مقاله ای نوشت و در آن بحرانی که ایران با «نبردی که ضد بریتانیا به خاطر داستان سلمان رشدی » به پا کرد و تهدید به «قتل نویسنده و حمایت از هر گونه عملیات تروریستی» را یاد آور شد. الراشد همچنین در مقاله خود برای توضیح مواضع دروغین حزب الله وایران، اشاره کرد، که چرا کسی نمی گوید که ایرانی، که به خاطر داستان سلمان رشدی به پا خواست، خود اجازه می دهد که هزاران کتاب در توهین به صحابه پیامبر چاپ شود»!
داستان تا به اینجا پایان نمی یابد، همان طور که حزب الله امروز سعی دارد تا چهره خود را خوب جلوه دهد، در حالی که خود به خون سوری ها آغشته است، خوانندگان این پرسش را می کنند: حال که حزب الله از آزادی ها دفاع می کند و خشونت را محکوم می کند، این خرد ناگهانی او کجا بود زمانی که رژیم اسد انگشتان «علی فرزات» کاریکاتوریست مشهور سوریه را در یکی از خیابان های دمشق پس از انقلاب، خرد کرد ؟ آن زمان حزب الله نه از «فرزات» و نه از آزادی ها دفاع کرد، و سؤال دیگر در اینجا این است: بین «تکفیری ها» و اسدی ها، چه خود اسد به تنهایی یا کسانی که از او دفاع می کنند و از جمله آن ها نصر الله، چه تفاوتی وجود دارد؟ اگر رهبر حزب الله همان گونه که ادعا می کند، میانه رو است، چرا به ما نمی گوید که چه کسی سمیر نصیر و جبران توینی را در همان سال در لبنان به قتل رساند؟
واقعیت این است که آنچه حزب الله سعی دارد الآن انجام دهد فریب افکار عمومی و جامعه بین المللی است، آن هم با تلاش برای نمایش چهره ای صلح طلب از خود، برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود در لبنان، عراق، سوریه و همچنین در یمن است. نصر الله آگاه است که جهان امروز، پس از جنایت تروریستی که در فرانسه اتفاق افتاد، متفاوت است، لذا باید امروز، کشورهای عربی و جهان، از تلاشهای کنونی نصرالله و تمامی هم پیمانان ایران، برای فریب جامعه جهانی آگاه باشند. ترفند اولیه ای که در پیش گرفتند، و دورویی آن ها پس از حوادث تروریستی ۱۱ سبتامبر در آمریکا کفایت می کند. بنابراین امروز همگان نباید فراموش کنند که حزب الله نه تنها شریک دامن زدن به افراط گری و تروریسم است، بلکه او از بارزترین عاملان آن در منطقه است. و نمونه های این امر بسیار است، بارزترین آن ها کاری است که این حزب در حال حاضر در دفاع از جنایات اسد در سوریه انجام می دهد.
