استقلالش از جریان‌های مختلف، راه توافق را هموارکرد
ایاد علاوی رهبر« لیست الوطنیه/میهن دوستی»، در کتابش با عنوان « بین النیران/میان آتش‌ها» که چندی پیش در بغداد منتشرشد، وقتی به خاطرات دوره وابستگی‌اش به حزب بعث در دهه شصت قرن پیش می‌رسد، بارها ازعادل عبدالمهدی یاد می‌کند. عادل دو روز پیش مسئولیت تشکیل دولت جدید عراق را به عهده گرفت.
از جمله چیزهایی که علاوی از آن یاد می‌کند اینکه عبدالمهدی از جمله رفقایی بود که بعد از اینکه حزب از آنها خواست با حکومت وارد چالش شوند، در دانشگاه بغداد اعتصاب راه انداختند. آن زمان دوره نخست حکومت عبدالسلام عارف در سال ۱۹۶۳ بود. عبدالمهدی از دوره جوانی تحت تأثیر افکار ناسیونالیسم عربی قرارگرفت و از کودکی با سیاست‌مداران مرحوم احمد چلبی و ایادعلاوی روابط دوستانه داشت.
اینگونه است که خاطرات علاوی بر فعالیت‌ها و گرایش‌های سیاسی و فکری زودهنگامی که عبدالمهدی ازسرگذرانده، پرتو افکنی می‌کند. در جوانی و روزهایی که در بغداد دانشجوی دانشکده بازرگانی بود، به سمت حزب بعث تمایل پیدا کرد و به آن ملحق شد. سپس در دهه هفتاد و پس از تحولی به چپ متمایل شد و برای مدتی کوتاه به کمونیسم گرایش پیدا کرد. بعد ازآن در سال ۱۹۸۲ به طور رسمی به «مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق» که در ایران تأسیس شد پیوست. در جولای ۲۰۱۷ و پس از اینکه رشته تسبیح «المجلس الاعلی» برید و دبیرکلش عمار الحکیم «جریان حکمت» را پایه‌گذاری کرد،عبدالمهدی از دایره تحزب بیرون زد.
براین اساس بسیاری از جریانات سیاسی و مرجعیت در نجف آنگونه که بسیاری از منابع تاکید می‌کنند، بر سپردن مسئولیت تشکیل دولت جدید به عادل عبدالمهدی به عنوان سیاستمدار مستقل و بدور از وابستگی به جریانی خاص، اتفاق نظر داشتند. عبدالمهدی تنها سیاست‌مدار عراقی است که دوبار داوطلبانه از مقام‌های مهم دولتی خود استعفا کرد؛ سال ۲۰۱۱ از معاونت ریاست جمهوری جلال طالبانی و در سال ۲۰۱۶ وقتی وزیر نفت بود.
عبدالمهدی در دوره ایاد علاوی بین سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ وزیر اقتصاد بود و نقش مهمی در گفت‌وگوهای کاهش و حذف بدهی‌های عراق در «باشگاه پاریس» بازی کرد.
عبدالمهدی سال ۱۹۴۲در یک خانواده اشرافی شیعه که ریشه‌های آن به خاندان هاشمی برمی‌گشت در بغداد متولد شد. پدرش عبدالمهدی المنتفجی وزیر معارف دولت دوم جعفر العسکری در سال ۱۹۲۶ بود.
عبدالمهدی دو زبان انگلیسی و فرانسه را خوب می‌داند و لیسانس اقتصاد از دانشگاه بغداد دارد. در مدتی که ساکن فرانسه بود موفق به کسب دو مدرک فوق لیسانس علوم سیاسی و اقتصاد سیاسی از دانشگاه پواتیه شد. وقتی تحولات و تغییرات سیاسی که در طول زندگی دچارشان شده بود، با انتقاد برخی رقبا و مخالفینش مواجه شد در جواب گفت« داستان پنجاه سال طول کشید. این مدت زمان برای تغییر آدمی طبیعی است». او در تعریف خودش می‌گوید« سیاستمدار واقعگرا، اما با حفظ اصول». او به داشتن روابط خوب با همه جریان‌های سیاسی معروف است.
عبدالمهدی و رئیس جمهوری منتخب برهم صالح تنها سیاستمدارانی به حساب می‌آیند که تاکنون دو مقام مهم در دولت را در اختیار داشته‌اند بدون آنکه در مسابقه انتخابات مجلس شرکت کنند. اینگونه است که این دواز راهی دور آمدند و از حمایت بقیه تشکل‌ها برخوردار شدند. اتفاقی که از سال ۲۰۰۵برای هیچ سیاستمداری اتفاق نیفتاده است.