ایران و یمن

اینک بحران یمن به مرحله واقعی و به مرز انفجار می رسد. امروز موضع گیری خلیجی و بین المللی وجود دارد و کودتای حوثی، که بسته شدن سفارت های کشورها را در پی داشت، رد می کند. بطوری که کودتای حوثی بجز حمایت ایران، فاقد جامه بین المللی شده است. وقتی از انفجار سخن می گوییم، در مقابل پنج منطقه یمنی از مجموع شش منطقه قرار داریم که کودتای حوثی را رد می کنند. و منطقه ششم بجز بخشی از آن، آنهم به زور و سرکوب و درگیری های مسلح، کودتا را پذیرفته است.

بسیار خب، امروز خلق و خوی کشورهای خلیج چگونه است؟ بویژه اینکه در حال حاضر کشورهای خلیج، برای ارتباط و توضیح آنچه باید در یمن صورت گیرد، مد نظر جامعه بین المللی هستند. آنچه از برخی منابع آگاه خلیجی شنیدم توضیح میدهد که خلیجی ها، صاحبان اصلی ابتکاری که منجر به کنار رفتن علی عبدالله صالح از قدرت شد بودند و موضع گیری آنها تعیین کننده بود، اینک خواستار موضع گیری های غیر سهل انگارانه هستند.

یکی از منابع می گوید: «یمن تغییر کرد و باید به روشی متفاوت و بدون عاطفه فکر کنیم»، در حالی که منبع دیگری می گوید: «آنچه در یمن اتفاق افتاد کودتایی تکامل یافته بود، و جامعه بین المللی و کشورهای هم جوار آن را نمی پذیرند». وی افزود: «هر کشوری که به امنیت خود علاقه دارد، حضور شبه نظامیان مسلح با سلاح های کشورهایی که در همسایگی آن نشسته اند را نخواهد پذیرفت»، وی اشاره کرد: «کودتای حوثی و مشروعیت آن، دستور العملی برای یک جنگ داخلی فرقه ای است و راه حل مسالمت آمیز ندارد مگر اینکه امور به روال عادی خود بازگردد، و سلاح، بویژه سلاح سنگین و نیمه سنگین، به مخازن دولتی برگردانده شود سپس می توان گفتگو کرد». مسلماً کشورهای خلیجی به گفتگوهای یمن مانند گذشته نگاه نمی کنند، زیرا گفتگوهای واقعی ضمانت هایی دارد، بویژه اینکه ، بنا به گفته این منبع، پیشتر حوثی ها بیش از ۶۵ توافقنامه را امضا کردند و به هیچ کدام آنها پایبند نبودند، بلکه حوثی ها از این توافقنامه ها به عنوان آتش بسی برای نفس گیری بهتر و ادامه پیشروی در مناطق دیگر استفاده کردند.! بنابراین کشورهای خلیجی می بینند که توافقنامه آینده، در صورتی که صورت پذیرد، مانند توافقنامه های سابق نخواهد بود، و این امری طبیعی است، بخصوص پس از اینکه دخالت ایران در کودتای حوثی برای همه روشن شد. برای همین در بیانیه شورای امنیت در خصوص یمن، که به اتفاق آرا تصویب شد، کاملاً پیدا بود که خواستار پایان دادن به دخالت های خارجی بودند، و مسلماً ایران مد نظر بود.

بسیار خب، در صورت هر گونه توافق نامه آتی، آیا ترفندهای صالح و حوثی ها مجدداً خلیجی ها را فریب خواهد داد؟ چگونه با ایران برخورد خواهد شد؟ آنچه شنیدم قابل توجه است؛ بنا بر اطلاعات به دست آمده، صالح و حوثی ها تعدادی پیام با یک مضمون فرستادند: «مطمئن باشید»! و یک منبع خلیجی به من می گوید: «ما از توانایی های خودمان در حفاظت از امنیت و مرزهایمان اطمینان کامل داریم، و این پیام های اطمینان بخش باید برای همه ملت یمن، از همه طوایف آن فرستاده شوند؛ چرا که یمنی ها از ترفندهای علی و خیانت حوثی سیر شدند». اما مهم ترین چیزی که در خصوص ایران شنیدم این بود: «هر کس گمان کند که عبای قم در برابر خار یمن ایمن است، باید هر چه سریعتر محاسبات خود را از نو انجام دهد»! منظور از عبای قم همان ردایی است که روحانیون در قم به تن می کنند؛ چون نمی تواند آنها را از درد خارهای یمن محافظت کند، این جدای از آن است که تهران هنوز طعم خنجر یمنی را هم نچشیده است.